Praktykant, Autor w serwisie bobonavi.pl

Rozwój 3-latka: Co potrafi zrobić Twoje dziecko?

lek. Dagmara Smektała-Smakulska Pediatra Trzeci rok życia to okres intensywnego rozwoju dziecka. Maluch staje się coraz bardziej samodzielny, ciekawy świata i potrafi wyrazić swoje emocje. Jakie umiejętności zdobywa 3-latek? Jakie są jego potrzeby? Jak możesz pomóc swojemu dziecku w tym ważnym okresie? Rozwój fizyczny Trzylatek to prawdziwy energiczny odkrywca! Sprawnie biega, skacze, wspina się i tańczy. Jego ruchy są coraz bardziej skoordynowane, co pozwala mu na wykonywanie bardziej precyzyjnych czynności, takich jak budowanie wieży z klocków czy rysowanie. Rozwój emocjonalny Trzylatek zaczyna wyrażać swoje emocje w bardziej złożony sposób. Może być zarówno radosny, jak i zły czy smutny. Ważne jest, aby pomóc dziecku zrozumieć i nazwać swoje emocje, które dla Was wszystkich mogą być trudne. Rozwój społeczny Trzylatek chętnie nawiązuje kontakty z innymi dziećmi. Pojawiają się pierwsze próby wspólnej zabawy, choć konflikty o zabawki są nadal częste. Dziecko uczy się podstawowych zasad społecznych, takich jak dzielenie się czy czekanie na swoją kolej, najczęściej nie jest gotowe jeszcze do nawiązywania złożonych relacji. Rozwój poznawczy Mowa trzylatka staje się coraz bardziej złożona. Dziecko zadaje mnóstwo pytań, opowiada historie i lubi słuchać bajek. Jego słownictwo szybko się powiększa. Jak wspierać rozwój 3-latka? Zapewnij bezpieczne środowisko do zabawy: Dziecko w tym wieku potrzebuje dużo przestrzeni do ruchu i eksploracji. Czytaj dziecku książki: Rozwijaj jego wyobraźnię i poszerzaj jego słownictwo. Zachęcaj do samodzielności: Pozwól dziecku na samodzielne wykonywanie czynności, takich jak ubieranie się czy mycie zębów. Ustalaj proste zasady: Dziecko potrzebuje jasnych granic, które pomogą mu poczuć się bezpiecznie. Bądź cierpliwy: Rozwój emocjonalny trzylatka jest nierówny, dlatego ważne jest, aby być cierpliwym i wspierającym, chodź czasami nasze maluchy wystawiają nas na prawdziwą próbę tych cech. Trzeci rok życia to wyjątkowy czas dla dziecka i rodziców. Obserwuj rozwój swojego malucha, wspieraj go i ciesz się każdą chwilą. W trzecim roku życia dziecko potrzebuje od rodziców i opiekunów wsparcia w rozwijaniu samodzielności oraz w regulacji emocji, zapewnienie spokoju. Ważne jest, aby zachować cierpliwość i konsekwencję, jednocześnie dając dziecku możliwość podejmowania samodzielnych decyzji w granicach bezpieczeństwa. Wspieranie rozwoju mowy poprzez rozmowy, czytanie książek i zadawanie pytań jest kluczowe dla dalszego rozwoju poznawczego dziecka. Na tym etapie rozwoju dziecko jest już świadome wielu sytuacji i obietnic, powinniśmy naszego Malucha w pewnych kwestiach traktować, jak partnera w rozmowie, nie zapominając, jak ważne jest dla niego poczucie bezpieczeństwa i miłości. Na tym etapie życia szczególnie ważne jest świadome wsparcie rodziców i pomoc dla dziecka, aby mogło odkrywać siebie i swoją rolę w świecie, a także rozwijać coraz to lepszą pewność siebie. To dzięki nim będzie miało możliwość rozwijania zdolności społecznych i umiejętności poznawczych, które będą fundamentem do dalszego rozwoju. lek. Dagmara Smektała-Smakulska

Rozwój dwulatka: Co potrafi zrobić Twoje dziecko?

lek. Dagmara Smektała-Smakulska Pediatra Drugi rok życia dziecka to okres dynamicznych zmian. Maluch z dnia na dzień staje się coraz bardziej samodzielny i ciekawy świata. Jakie umiejętności nabywa dwulatek? Jakie są jego potrzeby? Jak możesz go wspierać w tym ważnym okresie? Rozwój fizyczny Dwulatek to prawdziwy energiczny odkrywca! Chętnie biega, skacze, wspina się i eksploruje swoje otoczenie. Doskonale opanował chodzenie i zaczyna biegać coraz szybciej. Jego koordynacja ruchowa znacznie się poprawia, co umożliwia mu bardziej precyzyjne wykonywanie czynności, takich jak budowanie wieży z klocków czy rysowanie. Rozwój emocjonalny Emocje dwulatka są bardzo intensywne. Maluch wyraża je w sposób bezpośredni, często poprzez płacz lub złość. Zaczyna rozumieć pojęcie „ja” i coraz bardziej świadomy jest swoich potrzeb. Może pojawić się tzw. „bunt dwulatka”, który jest naturalną reakcją na rosnącą potrzebę samodzielności. Rozwój społeczny Dwulatek zaczyna interesować się innymi dziećmi, choć jego kontakty z rówieśnikami są jeszcze dość ograniczone. Chętnie naśladuje dorosłych i bawi się obok innych dzieci. Rozwój poznawczy Słownictwo dwulatka szybko się powiększa, a on sam zaczyna formułować coraz dłuższe i bardziej złożone zdania. Maluch jest bardzo ciekawy świata i zadaje mnóstwo pytań. Jak wspierać rozwój dwulatka? Zapewnij bezpieczne środowisko do zabawy: Dziecko w tym wieku potrzebuje dużo przestrzeni do ruchu i eksploracji. Czytaj dziecku książki: Rozwijaj jego wyobraźnię i poszerzaj jego słownictwo. Zachęcaj do samodzielności: Pozwól dziecku na samodzielne wykonywanie czynności, takich jak ubieranie się czy jedzenie. Ustalaj proste zasady: Dziecko potrzebuje jasnych granic, które pomogą mu poczuć się bezpiecznie. Bądź cierpliwy: Rozwój emocjonalny dwulatka jest nierówny, dlatego ważne jest, aby być cierpliwym i wspierającym. Drugi rok życia to wyjątkowy czas dla dziecka i rodziców. Obserwuj rozwój swojego malucha, wspieraj go i ciesz się każdą chwilą. Dzieci potrzebują wsparcia w rozwijaniu samodzielności, ale jednocześnie wymagają stałej uwagi i bliskości emocjonalnej. Rodzice powinni być cierpliwi i konsekwentni, wspierając rozwój autonomii, ale także pomagając dzieciom radzić sobie z frustracjami. Warto zachęcać dzieci do eksploracji otoczenia, umożliwiać zabawy ruchowe oraz aktywności wspierające rozwój mowy i zdolności poznawczych. Jest to doskonały moment do prób wdrażania samodzielności- oczywiście pod nadzorem opiekuna- w zakresie higieny: mycia rączek, odpieluchowania, mycia zębów, w zakresie jedzenia: spożywanie mini kanapeczek, owoców czy też opanowywanie używania sztućców ( na tym etapie nie powinniśmy już serwować papek tylko kawałki). Jest to przede wszystkim czas wyzwań i satysfakcjonujących chwil dla rodziców, ponieważ mogą obserwować, jak ich dziecko z każdym dniem staje się coraz bardziej samodzielne i komunikatywne.

Rozwój dziecka miesiąc po miesiącu: Pierwszy rok życia

lek. Dagmara Smektała-Smakulska Pediatra Pierwszy rok życia dziecka to czas niezwykłych przemian i odkryć. Maluch w błyskawicznym tempie nabywa nowe umiejętności, a jego świat rozszerza się z każdym dniem. Rozwój ruchowy harmonijnie pokrywa się z rozwojem intelektualnym. Zobaczmy, jak wygląda rozwój dziecka w poszczególnych miesiącach i jak możesz wspierać swojego malucha na każdym etapie. 1-3 miesiąc życia: Początki przygody W pierwszych tygodniach życia dziecko przede wszystkim przystosowuje się do życia poza łonem matki. Noworodek wiele czasu spędza na spaniu i jedzeniu. Jego ruchy są początkowo nieskoordynowane. W tym okresie dziecko zaczyna stopniowo unosić główkę leżąc na brzuchu, a pod koniec trzeciego miesiąca potrafi utrzymać ją w pionie, co jest ważnym krokiem w kierunku dalszego rozwoju motorycznego. Niepokojące jest to, jeżeli maluch zbyt szybko podnosi głowę np zaraz po porodzie może to sugerować nieprawidłowe napięcie mięśniowe, które należy skonsultować ze specjalistą. 4-6 miesiąc życia: Odkrywanie świata W drugim kwartale życia dziecko zyskuje większą kontrolę nad swoim ciałem. Zaczyna obracać się z pleców na brzuch i odwrotnie, chwyta przedmioty z większą precyzją, a także interesuje się swoimi rączkami i nóżkami, co jest oznaką rozwijającej się świadomości ciała. Ważnym kamieniem milowym jest również siedzenie z podparciem, które otwiera przed dzieckiem nowe możliwości eksploracji otoczenia i daje możliwość rozszerzania diety. 7-9 miesiąc życia: Pierwsze kroki Dziecko staje się coraz bardziej mobilne – zaczyna pełzać, a następnie raczkować.W tym okresie wiele dzieci podejmuje pierwsze próby stawania przy meblach. Rozwija się także koordynacja ręka-oko, co pozwala na bardziej skomplikowane manipulacje przedmiotami. Na tym etapie warto podawać dziecku pokarmy dostosowane do wieku do rączki, aby nauczyło się samodzielnego jedzenia. 10-12 miesiąc życia: Mały odkrywca Pod koniec pierwszego roku życia wiele dzieci podejmuje pierwsze próby samodzielnego stania i chodzenia. To również czas, kiedy rozwijają się umiejętności związane z precyzyjną manipulacją, takie jak układanie klocków czy wkładanie małych przedmiotów do pojemników-sorterów. W tym okresie dziecko może zacząć naśladować proste gesty, takie jak klaskanie czy machanie ręką na pożegnanie, co świadczy o rosnącej zdolności do obserwacji i naśladowania otoczenia. Jak wspierać rozwój dziecka? Regularne wizyty u pediatry: Pozwalają monitorować prawidłowy rozwój dziecka i wykryć ewentualne problemy. Warto pamiętać o bilansach zdrowia dziecka. Stymulacja: Oferuj dziecku różnorodne bodźce – zabawki, dźwięki, kolory. Wspólna zabawa: Spędzajcie razem czas, czytajcie książki, śpiewajcie piosenki. Bezpieczeństwo: Zapewnij dziecku bezpieczne otoczenie do zabawy. Karmienie: Dostarczaj dziecku pożywnych posiłków dostosowanych do jego wieku. Pamiętaj: każde dziecko rozwija się w swoim własnym tempie. Ważne jest, aby cieszyć się każdym etapem i wspierać swojego malucha w jego odkrywaniu świata i dać sobie trochę luzu na każdy etap przyjdzie czas.

Sesja noworodkowa – jak się przygotować? Przewodnik dla rodziców

Renata Włoszczyk Fotograf Noworodkowy, Rodzinny, Porodowy Dlaczego warto zdecydować się na sesję noworodkową? Pierwsze dni życia dziecka mijają niezwykle szybko, a wspomnienia z tego okresu są bezcenne. Profesjonalna sesja noworodkowa pozwala uwiecznić te wyjątkowe chwile w pięknych, dopracowanych kadrach. To pamiątka na całe życie zarówno dla rodziców, jak i dla dziecka, które z czasem będzie mogło zobaczyć swoje pierwsze dni na profesjonalnych fotografiach. Kiedy najlepiej wykonać sesję noworodkową? Najlepszy czas na wykonanie sesji noworodkowej to pierwsze 5–14 dni życia maluszka. W tym okresie noworodki śpią głęboko i są bardziej podatne na delikatne pozycjonowanie, co ułatwia pracę fotografowi. Sesję warto zaplanować już w trakcie ciąży, aby mieć pewność, że fotograf będzie miał dostępny termin. Rodzaje sesji noworodkowych – którą wybrać? Istnieje kilka różnych typów sesji noworodkowych, które różnią się stylem i miejscem realizacji: 1. Sesja noworodkowa w studio Stylizowane ujęcia w przygotowanych aranżacjach Profesjonalne akcesoria, tła i oświetlenie Idealna dla rodziców ceniących estetyczne, dopracowane kadry 2. Sesja noworodkowa lifestyle w domu Naturalne ujęcia w codziennym otoczeniu Pokazuje emocje i relacje w rodzinie Świetny wybór dla osób ceniących autentyczność 3. Sesja noworodkowa w plenerze Najlepsza dla starszych noworodków (powyżej 3 tygodni) Naturalne światło i piękne otoczenie Doskonała opcja na wiosnę i lato 4. Sesja noworodkowa w szpitalu Uchwycenie pierwszych chwil życia maluszka Zdjęcia pełne emocji i wzruszeń Wymaga wcześniejszej organizacji z fotografem i personelem szpitalnym Jak przygotować się do sesji noworodkowej? 1. Wybór fotografa Kluczowe jest znalezienie doświadczonego fotografa specjalizującego się w fotografii noworodkowej. Warto sprawdzić portfolio, opinie klientów i porozmawiać o oczekiwaniach. 2. Przygotowanie maluszka Karmienie przed sesją – najedzone dziecko jest spokojniejsze. Ubiór – najlepiej luźne ubranka, które łatwo zdjąć, nie pozostawiające odcisków na skórze. Komfort – w studio fotograf zwykle dba o odpowiednią temperaturę, w domu warto zadbać o przytulne warunki. 3. Stylizacja i akcesoria Fotograf często zapewnia rekwizyty, ale można również zabrać ulubiony kocyk, maskotkę czy rodzinne pamiątki, które nadadzą zdjęciom wyjątkowego charakteru. 4. Planowanie sesji rodzinnej Sesja noworodkowa to doskonała okazja do wykonania zdjęć rodzinnych. Warto przygotować się na wspólne ujęcia z rodzicami i rodzeństwem, ubierając się w stonowane kolory, które nie odwracają uwagi od maluszka. Podsumowanie Sesja noworodkowa to wyjątkowa pamiątka, która pozwala zatrzymać w kadrze najpiękniejsze chwile pierwszych dni życia maluszka. Wybór odpowiedniego fotografa, stylu sesji i odpowiednie przygotowanie to klucz do udanych zdjęć. Niezależnie od wybranego rodzaju sesji, warto zaplanować ją z wyprzedzeniem, by zapewnić sobie i dziecku komfort oraz piękne wspomnienia na lata. Renata Włoszczyk

Magdalena Piźlecka

Magister Położnictwa, Specjalista W Dziedzinie Pielęgniarstwa Położniczo-ginekologicznego, Edukator Ds. Laktacji,

Jestem Położną, wspieram mamy w opiece okołoporodowej oraz podczas karmienia piersią. Jestem wykładowcą w szkole rodzenia w szpitalu przy ul. Karowej w Warszawie, a także Certyfikowanym doradcą laktacyjnym i edukatorem do spraw laktacji. Miałam przyjemność szkolić młode adeptki sztuki położniczej jako mentor zawodu. Posiadam doświadczenie w opiece nad matką i dzieckiem. Moje motto to traktuj innych, tak jakbyś chciała samemu być traktowaną- dlatego zapraszam wszystkie mamy by się o tym przekonały:)

Natalia Fuławka

Doradca Noszenia Dzieci W Chustach I Nosidłach Miękkich

Jestem Natalia i jestem doradcą noszenia dzieci w chustach i nosidłach miękkich. Uczę przyjaznej pielęgnacji oraz masażu shantala. Będę poruszać tematy związane z promowaniem zdrowego noszenia i budowania więzi z maluszkiem poprzez noszenie bądź masaż. Bezpieczeństwo, komfort i bliskość są dla mnie najważniejsze. Prowadzę konsultacje stacjonarnie we Wrocławiu i na terenie województwa dolnośląskiego oraz online.

Automatyczne przedłużenie terminowej umowy o pracę do dnia porodu i wyjątki od tej zasady

Joanna Nowak Radca Prawny/prezes Zarządu Fundacji Gonito Automatyczne przedłużenie umowy – podstawowe zasady i wyjątki Ochrona trwałości stosunku pracy, wyraża się między innymi automatycznym przedłużeniem terminowej umowy o pracę do dnia porodu. Jednak i ta zasada doznaje pewnych wyjątków. Ochrona trwałości stosunku pracy pracownicy w ciąży przejawia się również automatycznym przedłużeniem umowy terminowej do dnia porodu. Ale i w tym przypadku ustawodawca przewidział pewne wyjątki, mianowicie: w przypadku zatrudnienia pracownicy na umowę o pracę na czas określony lub umowę o pracę na okres próbny przekraczający jeden miesiąc, a które to umowy uległyby rozwiązaniu przed upływem trzeciego miesiąca ciąży. Innymi słowy przedłużeniu do dnia porodu, automatycznie, bez potrzeby jakiegokolwiek działania ze strony pracodawcy czy pracownika, podlegać będą wyłącznie te umowy na czas określony i okres próbny (powyżej jednego miesiąca), których termin rozwiązania przypada na dzień po ukończeniu trzeciego miesiąca ciąży, przy czym pamiętać należy iż miesiące ciąży liczy się inaczej aniżeli miesiące kalendarzowe. Miesiąc ciąży obejmuje 28 dni (1 miesiąc odpowiada 4 równym tygodniom). Oznacza to, że 3 miesiące ciąży to zawsze 12 tygodni (84 dni). umowa nie ulegnie przedłużeniu do dnia porodu również w przypadku zatrudnienia pracownicy na umowę o pracę na czas określony, zawartej w celu zastępstwa pracownika w czasie jego usprawiedliwionej nieobecności w pracy. Tak długo jak trwa umowa o pracę zawarta na czas zastępstwa nieobecnego pracownika, tak długo ciężarna pracownica zastępująca będzie objęta ochroną przed wypowiedzeniem i rozwiązaniem umowy o pracę. Natomiast jej umowa zakończy się z upływem czasu, na jaki została zawarta, w momencie gdy zakończy się okres usprawiedliwionej nieobecności pracownika zastępowanego. Nie ma przy tym znaczenia, w którym miesiącu ciąży będzie pracownica zastępująca. (Zatrudnienie na czas zastępstwa a przedłużenie umowy do dnia porodu – Katarzyna Wrońska-Zblewska). Świadczenia chorobowe po zakończeniu umowy Jeżeli pracodawca nie będzie zobowiązany do przedłużenia umowy do dnia porodu, a pracownica będzie nadal niezdolna do pracy, to pracodawca będzie zobowiązany wypłacić świadczenie chorobowe za okres do końca zatrudnienia, natomiast po tej dacie wypłatę przejmuje ZUS. (W związku z tym, płatnik przekazuje do organu rentowego zaświadczenie ZUS ZLA (pozostawiając w aktach kserokopię potwierdzoną za zgodność z oryginałem) oraz zaświadczenie płatnika składek ZUS Z-3, dokumentujące przychody pracownika stanowiące podstawę do ustalenia wysokości zasiłku). Joanna Nowak

Specjalne uprawnienia kobiet z cukrzycą typu I – refundacja i diagnostyka

Joanna Nowak Radca Prawny/prezes Zarządu Fundacji Gonito Test obciążenia glukozą – cel i procedura wykonania badania Test obciążenia glukozą – inaczej krzywa cukrowa – jest rutynowym badaniem wykonywanym u kobiet w ciąży, zazwyczaj pomiędzy 24 a 28 tygodniem ciąży. Test obciążenia glukozą, znany również jako krzywa cukrowa, to badanie diagnostyczne stosowane w celu oceny, jak organizm przetwarza glukozę. Jest to kluczowy test w diagnostyce cukrzycy oraz stanu przedcukrzycowego. Polega on na pomiarze poziomu glukozy we krwi w różnych odstępach czasu po spożyciu określonej ilości roztworu glukozy. Test obciążenia glukozą wymaga, aby pacjent był na czczo przez co najmniej 8-12 godzin przed badaniem. Oznacza to, że nie można jeść ani pić (oprócz wody) w tym okresie. Znaczenie testu dla zdrowia matki i dziecka Wyniki testu pozwalają ocenić, jak organizm radzi sobie z metabolizmem glukozy i czy istnieje ryzyko cukrzycy ciążowej (czyli stanu, w którym u kobiet, które przed ciążą nie miały cukrzycy, rozwija się wysoki poziom glukozy we krwi) lub stanów przedcukrzycowych. Jest to niezwykle ważne zarówno z uwagi na zdrowie matki jak i dziecka. Konsekwencje wykrycia cukrzycy ciążowej Wykrycie cukrzycy ciążowej pozwala na podjęcie odpowiednich działań zaradczych, takich jak wprowadzenie zmian w diecie, aktywności fizycznej, a w razie potrzeby również wdrożenie leczenia farmakologicznego. Podstawy prawne refundacji wyrobów medycznych Podstawę prawną regulacji zasad refundacji wyrobów medycznych stanowi Rozporządzenie Ministra Zdrowia z dnia 29 maja 2017 roku w sprawie wykazu wyrobów medycznych wydawanych na zlecenie. Refundacja zestawów infuzyjnych do osobistej pompy insulinowej W przedmiotowym rozporządzeniu znajdziemy informację o wysokości udziału własnego kobiet ciężarnych (czyli świadczeniobiorcy) w limicie finansowania ze środków publicznych zestawów infuzyjnych do osobistej pompy insulinowej, który to udział określony został na poziomie 0%. Innymi słowy kobiecie ciężarnej przysługuje 100% refundacji na zestawy infuzyjne do osobistej pompy insulinowej (obejmujące wkłucie, łącznik i dren). Refundacja obejmuje 10 sztuk miesięcznie. Osoby uprawnione do wystawiania zleceń na wyroby medyczne Rozporządzenia określa też jasno osoby uprawnione do wystawiania zlecenia na zaopatrzenie w wyroby medyczne, o których mowa powyżej. Wśród nich wymienia: Lekarza posiadającego specjalizację w dziedzinie diabetologii Lekarza posiadającego specjalizację w dziedzinie położnictwa i ginekologii Lekarza posiadającego specjalizację w dziedzinie endokrynologii ginekologicznej i rozrodczości Lekarza podstawowej opieki zdrowotnej Pielęgniarkę lub położną. Rekomendacje dotyczące wyboru szpitala Nadto kobiety w ciąży, u których zdiagnozowano cukrzycę ciążową, powinny zdecydowanie rozważyć poród w szpitalu specjalizującym się w opiece nad pacjentkami z cukrzycą ciążową. Szpitale te mają doświadczony personel medyczny oraz odpowiednie zaplecze technologiczne, co pozwala na skuteczne monitorowanie zarówno stanu zdrowia matki, jak i dziecka. Profesjonalna opieka w takim ośrodku może znacząco zmniejszyć ryzyko komplikacji podczas porodu. Joanna Nowak

Uprawnienia kobiet karmiących piersią – przerwy w pracy, prace wzbronione i poradnictwo laktacyjne

Joanna Nowak Radca Prawny/prezes Zarządu Fundacji Gonito Ochrona prawna kobiet karmiących piersią Ochrona kobiet karmiących piersią jest istotnym zagadnieniem zarówno w kontekście prawnym, medycznym jak i społecznym. W Polsce, istnieją przepisy prawne oraz inicjatywy mające na celu wspieranie i ochronę kobiet karmiących piersią. Kluczowe aspekty prawne ochrony kobiet karmiących piersią PRAWO DO PRZERW W PRACY Z przepisów Kodeksu pracy (art. 187) wynika, iż pracownica karmiąca dziecko piersią ma prawo do dwóch półgodzinnych przerw w pracy, wliczanych do czasu pracy. Od tej zasady istnieją jednak odstępstwa, mianowicie: Pracownica karmiąca więcej niż jedno dziecko ma prawo do dwóch przerw w pracy, po 45 minut każda. Pracownicy zatrudnionej przez czas krótszy niż 4 godziny dziennie przerwy na karmienie nie przysługują. Pracownicy, której czas pracy nie przekracza 6 godzin dziennie, przysługuje jedna przerwa na karmienie. Przerwy na karmienie mogą być, na wniosek pracownicy, udzielane łącznie. Ponadto nie ma przeszkód, aby pracownica w miejsce połączonych przerw odpowiednio wcześniej kończyła swoją pracę. Fakt karmienia dziecka piersią, przez określony czas, pracownica powinna potwierdzić stosownym zaświadczeniem lekarskim. Pozbawienie przez pracodawcę, pracownicy karmiącej piersią, w/w uprawnień narazi go na odpowiedzialność wykroczeniową. Jak już wyżej wspomniano, przerwy związane z karmieniem dziecka, wlicza się do czasu pracy. A zatem traktuje się je tak jak gdyby ona faktycznie w tym czasie pracowała, tym samym pracownica zachowuje prawo do wynagrodzenia. Prace wzbronione kobietom karmiącym piersią Kobiety karmiące dziecko piersią (podobnie jak kobiety w ciąży) nie mogą wykonywać prac uciążliwych, niebezpiecznych lub szkodliwych dla zdrowia, mogących mieć niekorzystny wpływ na ich zdrowie lub karmienie dziecka piersią (art. 176 KP). Wśród prac wzbronionych wymienia się prace: związane z nadmiernym wysiłkiem fizycznym, w tym ręcznym transportem ciężarów, mogące mieć niekorzystny wpływ ze względu na sposób i warunki ich wykonywania, z uwzględnieniem rodzajów czynników występujących w środowisku pracy i poziomu ich występowania Wobec tego, iż przepis określa generalny i bezwzględny zakaz wykonywania przez kobiety karmiące dziecko piersią prac szczególnie uciążliwych lub szkodliwych dla zdrowia, a mogących mieć niekorzystny wpływ na ich zdrowi lub karmienie dziecka piersią, pracownica ma prawo do odmowy wykonania poleceń przełożonych w tym zakresie, jako sprzecznych z przepisami prawa pracy, bez obaw przed konsekwencjami ze strony pracodawcy, choćby takimi jak wypowiedzenie umowy czy nałożenie kar porządkowych. O obowiązkach pracodawcy, związanych z zatrudnianiem pracownicy karmiącej dziecko piersią, przy pracach wzbronionych dowiesz się szerzej z art. 179 KP. Pracodawca zatrudniający pracownicę karmiącą przy pracy wzbronionej jest obowiązany, w zależności od rodzaju wykonywanej pracy: przenieść pracownicę do innej pracy, a jeżeli przeniesienie jest niemożliwe, zwolnić ją na czas niezbędny z obowiązku świadczenia pracy, dostosować warunki pracy do wymagań określonych w przepisach lub ograniczyć czas pracy, aby wyeliminować zagrożenia dla zdrowia lub bezpieczeństwa pracownicy, a jeżeli dostosowanie warunków pracy na dotychczasowym stanowisku pracy lub skrócenie czasu pracy jest niemożliwe lub niecelowe, pracodawca jest obowiązany przenieść pracownicę do innej pracy, a w razie braku takiej możliwości zwolnić pracownicę na czas niezbędny z obowiązku świadczenia pracy. Prawo do poradnictwa laktacyjnego Karmienie piersią jest pięknym i naturalnym, ale jednocześnie wymagającym procesem, który przynosi liczne korzyści zarówno matce, jak i dziecku. Aby jednak karmienie piersią przebiegało prawidłowo, często potrzebne jest odpowiednie profesjonalne wsparcie osoby, która udzieli świeżo upieczonej mamie instrukcji. Prawidłowe bowiem przystawienie dziecka do piersi jest kluczowe dla skutecznego karmienia. Jednocześnie niewłaściwa technika może prowadzić do problemów takich jak ból sutków, zastoje pokarmu, a nawet zapalenie piersi. Co za tym idzie może prowadzić do zniecierpliwienia i turbulencji emocjonalnych karmiącej piersią mamy. Ustawa o wsparciu kobiet w ciąży i rodziny „ Za życiem”, wśród uprawnień na rzecz kobiet w ciąży oraz dziecka wymienia uprawnienie do poradnictwa laktacyjnego, ze szczególnym uwzględnieniem matek dzieci urodzonych przed ukończeniem 37 tygodnia ciąży lub urodzonych z masą urodzeniową poniżej 2500 g. Jednocześnie rozporządzenia Ministra Zdrowia z dnia 29 sierpnia 2009 r. w sprawie świadczeń gwarantowanych z zakresu podstawowej opieki zdrowotnej, gwarantuje opiekę położnej podstawowej opieki zdrowotnej, w zakresie nauki prawidłowego karmienia piersią, oceny odruchów noworodka, sposobu oraz technik karmienia piersią. Joanna Nowak

Prawo do urlopu macierzyńskiego – zasady, wymiar i zasiłek

Joanna Nowak Radca Prawny/prezes Zarządu Fundacji Gonito Prawo do urlopu macierzyńskiego – zasady i wymiar Każda kobieta ma prawo do urlopu macierzyńskiego, który pozwala na odpoczynek i regenerację po porodzie oraz na adaptację do nowej roli matki. To niezwykle istotny czas dla kobiety, umożliwiający jej fizyczną i psychiczną rekonwalescencję oraz nawiązanie więzi z dzieckiem bez konieczności natychmiastowego powrotu do pracy. Wymiar urlopu macierzyńskiego Zgodnie z art. 180 Kodeksu pracy, urlop macierzyński przysługuje w następującym wymiarze: 20 tygodni – w przypadku urodzenia jednego dziecka, 31 tygodni – w przypadku urodzenia dwojga dzieci, 33 tygodni – w przypadku urodzenia trojga dzieci, 35 tygodni – w przypadku urodzenia czworga dzieci, 37 tygodni – w przypadku urodzenia pięciorga i więcej dzieci. Kobieta może rozpocząć urlop macierzyński do 6 tygodni przed porodem. W takim przypadku po narodzinach będzie mogła wykorzystać pozostałą część urlopu aż do osiągnięcia pełnego wymiaru. Czy można zrezygnować z urlopu macierzyńskiego? Pracownica może zrezygnować z części urlopu macierzyńskiego po wykorzystaniu co najmniej 14 tygodni po porodzie, jeśli: pozostałą część urlopu przejmie ojciec wychowujący dziecko, osobistą opiekę nad dzieckiem sprawować będzie ojciec, który w tym celu przerwie działalność zarobkową. W przypadku orzeczenia o niezdolności do samodzielnej egzystencji, kobieta może zrezygnować z urlopu po 8 tygodniach, jeśli opiekę nad dzieckiem przejmie ojciec lub inny członek najbliższej rodziny. Urlop macierzyński a wynagrodzenie Urlop macierzyński można wykorzystać wyłącznie w naturze – oznacza to, że nie można go zamienić na ekwiwalent pieniężny. W okresie trwania urlopu przysługuje zasiłek macierzyński, który otrzymują nie tylko pracownice, ale także osoby podlegające ubezpieczeniu chorobowemu, nawet jeśli nie są zatrudnione na umowę o pracę. Wyjątkowe sytuacje Prawo pracy przewiduje również szczególne sytuacje, w których urlop macierzyński może być skrócony lub zmodyfikowany, np.: pobyt matki w szpitalu, śmierć matki w trakcie urlopu macierzyńskiego, porzucenie dziecka przez matkę. W przypadku martwego urodzenia lub śmierci dziecka w ciągu pierwszych 8 tygodni życia, wymiar urlopu macierzyńskiego jest regulowany przez art. 180(1) Kodeksu pracy. Komu przysługuje urlop macierzyński? Urlop macierzyński przysługuje wyłącznie pracownicom, czyli kobietom zatrudnionym na podstawie umowy o pracę. Nie obejmuje on osób pracujących na umowach cywilnoprawnych (np. umowa zlecenie). Jednak osoby wykonujące pracę nakładczą (chałupniczą) mogą skorzystać z tego uprawnienia. Dzięki powyższym regulacjom prawnym matki mają możliwość spokojnej opieki nad dzieckiem, jednocześnie zachowując prawo do świadczeń finansowych. Joanna Nowak