Prawo do diagnostyki prenatalnej – przełom pierwszego i drugiego trymestru

Prawo do diagnostyki prenatalnej – przełom pierwszego i drugiego trymestru

Joanna Nowak Radca Prawny/prezes Zarządu Fundacji Gonito Znaczenie diagnostyki prenatalnej Prawo kobiety w ciąży do diagnostyki prenatalnej jest jednym z kluczowych elementów opieki zdrowotnej, a mającym na celu ochronę zdrowia zarówno matki, jak i jej dziecka. Diagnostyka prenatalna obejmuje, między innymi badania nieinwazyjne, takie jak badanie biochemiczne czy badanie USG płodu oraz badania inwazyjne takie jak między innymi amniopunkcja czy biopsja kosówki. Badania te pozwalają na wczesne wykrycie wad genetycznych, chorób i innych nieprawidłowości u płodu. Jest to ważne nie tylko z punktu widzenia zdrowia matki i dziecka, ale również dla umożliwienia przyszłym rodzicom podjęcia świadomych decyzji dotyczących ciąży i dalszego postępowania medycznego. Zmiany w dostępie do diagnostyki prenatalnej Istotne zmiany w prawie, które wpłynęły na dostęp do diagnostyki prenatalnej, wprowadziło Rozporządzenie Ministerstwa Zdrowia, z dnia 14 maja 2024 roku, zmieniające rozporządzenie w sprawie świadczeń gwarantowanych w zakresie programów zdrowotnych.  Na skutek tych zmian każda kobieta, która jest w ciąży, może wykonać badania prenatalne bezpłatnie – niezależnie od swojego wieku, zniesione bowiem zostało ograniczenie wiekowe (35 lat) w programie badań prenatalnych. Terminy wykonywania badań prenatalnych Powołane wyżej rozporządzenie precyzuje również terminy, w których powinny zostać wykonane poszczególne, priorytetowe badania prenatalne.  I tak, w ramach programu zdrowotnego „Poradnictwo i badania biochemiczne” i „Poradnictwo i USG płodu w kierunku diagnostyki wad wrodzonych” przeprowadza się następujące badania: BADANIE BIOCHEMICZNE –  badanie krwi matki, takie jak test PAPP-A, estriol, α-fetoproteina (AFP) czy gonadotropina kosmówkowa – wolna podjednostka beta (free-β-HCG), które to badania pomagają ocenić ryzyko wystąpienia wad genetycznych, takich jak np. zespół Downa, Edwardsa czy Patau  – należy je wykonać w okresie między 11. a 14. tygodniem ciąży.  USG PŁODU – standardowe badanie ultrasonograficzne, które pozwala na ocenę rozwoju płodu oraz wykrycie ewentualnych wad anatomicznych – które powinno zostać wykonane w I trymestrze pomiędzy 11. a 14. tygodniem ciąży, a w II trymestrze między 18. a 22. tygodniem ciąży. Aby wykonać powyższe badania, należy pozyskać skierowanie od lekarza prowadzącego ciążę, które zawiera informację o zaawansowaniu ciąży, określoną w tygodniach. Badania inwazyjne w diagnostyce prenatalnej W przypadku programów zdrowotnych „Poradnictwo i badania genetyczne” oraz „Pobranie materiału płodowego do badań genetycznych” wykonuje się następujące badania: Klasyczne badania cytogenetyczne,   Cytogenetyczne badania molekularne,  Badania metodami biologii molekularnej AMNIOPUNKCJA – inwazyjne badanie, polegające na pobraniu próbki płynu owodniowego w celu analizy genetycznej płodu, BIOPSJA trofoblastu – inwazyjne badanie, polegające na pobraniu fragmentu kosmówki w celu analizy genetycznej, KORDOCENTEZA – inwazyjne badanie polegające na nakłuciu pod kontrolą obrazu ultrasonograficznego naczyń pępowiny i aspiracji krwi płodu. Kryteria kwalifikacji do badań inwazyjnych Powyższe badania wykonuje się u kobiet w ciąży spełniających co najmniej jednoz poniższych kryteriów: wystąpienie w poprzedniej ciąży aberracji chromosomowej płodu lub dziecka; stwierdzenie wystąpienia strukturalnych aberracji chromosomowych u ciężarnej lubu ojca dziecka; stwierdzenie znacznie większego ryzyka urodzenia dziecka dotkniętego chorobą uwarunkowaną monogenowo lub wieloczynnikową; stwierdzenie w czasie ciąży nieprawidłowego wyniku badania USG lub badań biochemicznych wskazujących na zwiększone ryzyko aberracji chromosomowej lub wady płodu. Procedura skierowania na badania inwazyjne Aby wykonać powyższe badania wymagane jest skierowanie, zawierające informacjeo wskazaniach do objęcia tymi częściami programu wraz z opisem nieprawidłowościi dołączonymi wynikami badań potwierdzającymi zasadność skierowania do tych części programu, wystawione przez lekarza prowadzącego ciążę lub skierowanie z etapu „Poradnictwo i USG płodu w kierunku diagnostyki wad wrodzonych”. Joanna Nowak
Joanna Nowak Radca Prawny/prezes Zarządu Fundacji Gonito Znaczenie diagnostyki prenatalnej Prawo kobiety w ciąży do diagnostyki prenatalnej jest jednym z kluczowych elementów opieki zdrowotnej, a mającym na celu ochronę zdrowia zarówno matki, jak i jej dziecka. Diagnostyka prenatalna obejmuje, między innymi badania nieinwazyjne, takie jak badanie biochemiczne czy badanie USG płodu oraz badania inwazyjne takie jak między innymi amniopunkcja czy biopsja kosówki. Badania te pozwalają na wczesne wykrycie wad genetycznych, chorób i innych nieprawidłowości u płodu. Jest to ważne nie tylko z punktu widzenia zdrowia matki i dziecka, ale również dla umożliwienia przyszłym rodzicom podjęcia świadomych decyzji dotyczących ciąży i dalszego postępowania medycznego. Zmiany w dostępie do diagnostyki prenatalnej Istotne zmiany w prawie, które wpłynęły na dostęp do diagnostyki prenatalnej, wprowadziło Rozporządzenie Ministerstwa Zdrowia, z dnia 14 maja 2024 roku, zmieniające rozporządzenie w sprawie świadczeń gwarantowanych w zakresie programów zdrowotnych.  Na skutek tych zmian każda kobieta, która jest w ciąży, może wykonać badania prenatalne bezpłatnie – niezależnie od swojego wieku, zniesione bowiem zostało ograniczenie wiekowe (35 lat) w programie badań prenatalnych. Terminy wykonywania badań prenatalnych Powołane wyżej rozporządzenie precyzuje również terminy, w których powinny zostać wykonane poszczególne, priorytetowe badania prenatalne.  I tak, w ramach programu zdrowotnego „Poradnictwo i badania biochemiczne” i „Poradnictwo i USG płodu w kierunku diagnostyki wad wrodzonych” przeprowadza się następujące badania: BADANIE BIOCHEMICZNE –  badanie krwi matki, takie jak test PAPP-A, estriol, α-fetoproteina (AFP) czy gonadotropina kosmówkowa – wolna podjednostka beta (free-β-HCG), które to badania pomagają ocenić ryzyko wystąpienia wad genetycznych, takich jak np. zespół Downa, Edwardsa czy Patau  – należy je wykonać w okresie między 11. a 14. tygodniem ciąży.  USG PŁODU – standardowe badanie ultrasonograficzne, które pozwala na ocenę rozwoju płodu oraz wykrycie ewentualnych wad anatomicznych – które powinno zostać wykonane w I trymestrze pomiędzy 11. a 14. tygodniem ciąży, a w II trymestrze między 18. a 22. tygodniem ciąży. Aby wykonać powyższe badania, należy pozyskać skierowanie od lekarza prowadzącego ciążę, które zawiera informację o zaawansowaniu ciąży, określoną w tygodniach. Badania inwazyjne w diagnostyce prenatalnej W przypadku programów zdrowotnych „Poradnictwo i badania genetyczne” oraz „Pobranie materiału płodowego do badań genetycznych” wykonuje się następujące badania: Klasyczne badania cytogenetyczne,   Cytogenetyczne badania molekularne,  Badania metodami biologii molekularnej AMNIOPUNKCJA – inwazyjne badanie, polegające na pobraniu próbki płynu owodniowego w celu analizy genetycznej płodu, BIOPSJA trofoblastu – inwazyjne badanie, polegające na pobraniu fragmentu kosmówki w celu analizy genetycznej, KORDOCENTEZA – inwazyjne badanie polegające na nakłuciu pod kontrolą obrazu ultrasonograficznego naczyń pępowiny i aspiracji krwi płodu. Kryteria kwalifikacji do badań inwazyjnych Powyższe badania wykonuje się u kobiet w ciąży spełniających co najmniej jednoz poniższych kryteriów: wystąpienie w poprzedniej ciąży aberracji chromosomowej płodu lub dziecka; stwierdzenie wystąpienia strukturalnych aberracji chromosomowych u ciężarnej lubu ojca dziecka; stwierdzenie znacznie większego ryzyka urodzenia dziecka dotkniętego chorobą uwarunkowaną monogenowo lub wieloczynnikową; stwierdzenie w czasie ciąży nieprawidłowego wyniku badania USG lub badań biochemicznych wskazujących na zwiększone ryzyko aberracji chromosomowej lub wady płodu. Procedura skierowania na badania inwazyjne Aby wykonać powyższe badania wymagane jest skierowanie, zawierające informacjeo wskazaniach do objęcia tymi częściami programu wraz z opisem nieprawidłowościi dołączonymi wynikami badań potwierdzającymi zasadność skierowania do tych części programu, wystawione przez lekarza prowadzącego ciążę lub skierowanie z etapu „Poradnictwo i USG płodu w kierunku diagnostyki wad wrodzonych”. Joanna Nowak
Prawo do skorzystania ze zwolnienia lekarskiego oraz zasiłku chorobowego

Prawo do skorzystania ze zwolnienia lekarskiego oraz zasiłku chorobowego

Joanna Nowak Radca Prawny/prezes Zarządu Fundacji Gonito W przypadku wystąpienia odpowiednich wskazań medycznych, o których oczywiście każdorazowo decyduje lekarz, kobieta może w okresie ciąży skorzystać ze zwolnienia lekarskiego (L4). W zależności od rodzaju wskazań medycznych może takie zwolnienie wystawić zarówno lekarz ginekolog jak i lekarze innych specjalności np. chirurg. Zwolnienie chorobowe w ciąży może trwać maksymalnie do 270 dni. Nie ma wątpliwości, iż sam fakt bycia w ciąży nie determinuje możliwości skorzystania z przedmiotowego zwolnienia. Nie jest to bowiem zwolnienie, z którego można skorzystać celem np. wypoczynkowego wyjazdu zagranicznego. Procedura uzyskania zwolnienia lekarskiego: 1.Wizyta u lekarza – Kobieta w ciąży powinna zgłosić się do lekarza prowadzącego ciążę (ginekologa-położnika) lub innego lekarza, który na podstawie badania i oceny stanu zdrowia może wystawić zwolnienie lekarskie, 2.Wystawienie zwolnienia – Zwolnienie lekarskie jest obecnie wystawiane w formie elektronicznej i automatycznie przesyłane do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych (ZUS) oraz pracodawcy,  3.Informowanie pracodawcy – Kobieta w ciąży nie musi osobiście dostarczać zwolnienia lekarskiego pracodawcy, ponieważ jest ono przesyłane elektronicznie. Ważne jest jednak, aby poinformować pracodawcę o swojej nieobecności zgodnie z wewnętrznymi procedurami firmy, o ile takie zostały ustanowione. Lekarz wystawiający zwolnienie, na odpowiednim druku, wskazuje adres, pod którym kobieta w ciąży będzie przebywać w trakcie okresu niezdolności do pracy. Jeśli zatem będzie to inny adres aniżeli stałego miejsca zamieszkania, np. adres mamy, która będzie nad ciężarną sprawować w tym czasie opiekę, to wówczas należy pamiętać o podaniu lekarzowi adresu pod którym kobieta będzie przebywać rzeczywiście, choćby nawet czasowo. Jeśli w trakcie zwolnienia nastąpi zmiana miejsca pobytu, również należy o tej zmianie natychmiast zawiadomić właściwy organ. Jest to niezwykle istotne z punktu widzenia ewentualnej kontroli prawidłowego wykorzystania udzielonego zwolnienia lekarskiego. Kontrolę taką może przeprowadzić zarówno pracodawca jak i ZUS. Adnotacja na zwolnieniu lekarskim, wskazująca, iż pacjent może chodzić, uprawnia jedynie do wykonywania zwykłych czynności życia codziennego, np. udania się na zabieg czy kontrolę lekarską, do apteki. Prawo do zasiłku chorobowego w ciąży Przebywając na zwolnieniu lekarskim, kobiecie w ciąży przysługuje zasiłek chorobowy. Prawo to jest jednak uzależnione od spełnienia warunku podlegania nieprzerwanemu ubezpieczeniu chorobowemu przez okres tzw. wyczekiwania, który wynosi 30 dni w przypadku podlegania ubezpieczeniu obowiązkowo (umowa o pracę) lub 90 dni w przypadku dobrowolnego podlegania ubezpieczeniu.  Kobiecie w ciąży przysługuje zasiłek chorobowy w wysokości 100% podstawy wymiaru zasiłku. Zasiłek chorobowy przysługuje za każdy dzień niezdolności do pracy.  Aby jednak skorzystać z zasiłku w tej właśnie wysokości, pracodawca musi być poinformowany o ciąży, a zwolnieni lekarskie ZUS e-ZLA oznaczone kodem B.  Jeżeli informacja ta nie zostanie pracodawcy podana, wówczas przebywanie na zwolnieniu lekarskim uprawnia do zasiłku wyłącznie w wysokości 80% średniego wynagrodzenia. Może się tak zdarzyć również w przypadku gdy kobieta jest w ciąży, ale lekarz na jej prośbę nie oznaczy zwolnienia kodem B.   Joanna Nowak
Joanna Nowak Radca Prawny/prezes Zarządu Fundacji Gonito W przypadku wystąpienia odpowiednich wskazań medycznych, o których oczywiście każdorazowo decyduje lekarz, kobieta może w okresie ciąży skorzystać ze zwolnienia lekarskiego (L4). W zależności od rodzaju wskazań medycznych może takie zwolnienie wystawić zarówno lekarz ginekolog jak i lekarze innych specjalności np. chirurg. Zwolnienie chorobowe w ciąży może trwać maksymalnie do 270 dni. Nie ma wątpliwości, iż sam fakt bycia w ciąży nie determinuje możliwości skorzystania z przedmiotowego zwolnienia. Nie jest to bowiem zwolnienie, z którego można skorzystać celem np. wypoczynkowego wyjazdu zagranicznego. Procedura uzyskania zwolnienia lekarskiego: 1.Wizyta u lekarza – Kobieta w ciąży powinna zgłosić się do lekarza prowadzącego ciążę (ginekologa-położnika) lub innego lekarza, który na podstawie badania i oceny stanu zdrowia może wystawić zwolnienie lekarskie, 2.Wystawienie zwolnienia – Zwolnienie lekarskie jest obecnie wystawiane w formie elektronicznej i automatycznie przesyłane do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych (ZUS) oraz pracodawcy,  3.Informowanie pracodawcy – Kobieta w ciąży nie musi osobiście dostarczać zwolnienia lekarskiego pracodawcy, ponieważ jest ono przesyłane elektronicznie. Ważne jest jednak, aby poinformować pracodawcę o swojej nieobecności zgodnie z wewnętrznymi procedurami firmy, o ile takie zostały ustanowione. Lekarz wystawiający zwolnienie, na odpowiednim druku, wskazuje adres, pod którym kobieta w ciąży będzie przebywać w trakcie okresu niezdolności do pracy. Jeśli zatem będzie to inny adres aniżeli stałego miejsca zamieszkania, np. adres mamy, która będzie nad ciężarną sprawować w tym czasie opiekę, to wówczas należy pamiętać o podaniu lekarzowi adresu pod którym kobieta będzie przebywać rzeczywiście, choćby nawet czasowo. Jeśli w trakcie zwolnienia nastąpi zmiana miejsca pobytu, również należy o tej zmianie natychmiast zawiadomić właściwy organ. Jest to niezwykle istotne z punktu widzenia ewentualnej kontroli prawidłowego wykorzystania udzielonego zwolnienia lekarskiego. Kontrolę taką może przeprowadzić zarówno pracodawca jak i ZUS. Adnotacja na zwolnieniu lekarskim, wskazująca, iż pacjent może chodzić, uprawnia jedynie do wykonywania zwykłych czynności życia codziennego, np. udania się na zabieg czy kontrolę lekarską, do apteki. Prawo do zasiłku chorobowego w ciąży Przebywając na zwolnieniu lekarskim, kobiecie w ciąży przysługuje zasiłek chorobowy. Prawo to jest jednak uzależnione od spełnienia warunku podlegania nieprzerwanemu ubezpieczeniu chorobowemu przez okres tzw. wyczekiwania, który wynosi 30 dni w przypadku podlegania ubezpieczeniu obowiązkowo (umowa o pracę) lub 90 dni w przypadku dobrowolnego podlegania ubezpieczeniu.  Kobiecie w ciąży przysługuje zasiłek chorobowy w wysokości 100% podstawy wymiaru zasiłku. Zasiłek chorobowy przysługuje za każdy dzień niezdolności do pracy.  Aby jednak skorzystać z zasiłku w tej właśnie wysokości, pracodawca musi być poinformowany o ciąży, a zwolnieni lekarskie ZUS e-ZLA oznaczone kodem B.  Jeżeli informacja ta nie zostanie pracodawcy podana, wówczas przebywanie na zwolnieniu lekarskim uprawnia do zasiłku wyłącznie w wysokości 80% średniego wynagrodzenia. Może się tak zdarzyć również w przypadku gdy kobieta jest w ciąży, ale lekarz na jej prośbę nie oznaczy zwolnienia kodem B.   Joanna Nowak
Uprawnienia pacjenta: bezpłatna opieka i dostęp do świadczeń poza kolejnością

Uprawnienia pacjenta: bezpłatna opieka i dostęp do świadczeń poza kolejnością

Joanna Nowak Radca Prawny/prezes Zarządu Fundacji Gonito Prawo do bezpłatnych świadczeń zdrowotnych Określone uprawnienia, przysługują kobiecie w ciąży, na gruncie przepisów odnoszących się do opieki medycznej. Wśród nich wymienić należy przede wszystkim prawo do świadczeń zdrowotnych udzielanych bezpłatnie czy uprawnienie do korzystania poza kolejnością ze świadczeń opieki zdrowotnej oraz z usług farmaceutycznych. Zakres bezpłatnej opieki medycznej Wśród uprawnień przysługują kobiecie w ciąży, na gruncie przepisów odnoszących się do opieki medycznej, należy przede wszystkim wskazać prawo do świadczeń zdrowotnych udzielanych bezpłatnie, a z których kobieta może skorzystać nawet jeżeli nigdzie nie pracuje i nie jest ubezpieczona. Art. 68 ust. 3 Konstytucji RP nakłada na władze publiczne obowiązek zapewnienia szczególnej opieki zdrowotnej określonym podmiotom, w tym między innymi kobietom oczekującym dziecka. Okres obowiązywania uprawnień Obowiązek objęcia opieką zdrowotną kobiety ciężarnej konkretyzuje ustawa o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych, zgodnie z którą uprawnienie kobiety w ciąży do bezpłatnej opieki zdrowotnej trwa przez cały okres ciąży do zakończenia połogu, czyli przez 6 tygodni od dnia porodu. Prawo do korzystania poza kolejnością ze świadczeń zdrowotnych i farmaceutycznych Art 47c tejże ustawy statuuje też szczególne i bardzo istotne uprawnienie przyznane kobietom w ciąży (i nie tylko), a mianowicie uprawnienie do korzystania poza kolejnością ze świadczeń opieki zdrowotnej oraz z usług farmaceutycznych udzielanych w aptekach.  Oznacza to, że kobietom w ciąży świadczeniodawca udziela świadczeń poza kolejnością przyjęć wynikającą z prowadzonej przez niego listy oczekujących.  Znaczenie priorytetowego dostępu do opieki medycznej Ciąża to szczególny stan, w którym zdrowie kobiety oraz rozwijającego się w niej dziecka jest priorytetem. Szybki dostęp do opieki medycznej może zapobiec wielu komplikacjom zdrowotnym. Kobiety w ciąży są bowiem bardziej narażone na różnego rodzaju problemy zdrowotne, takie jak nadciśnienie, cukrzyca ciążowa czy infekcje, które mogą zagrażać zarówno im, jak i ich dziecku. Pierwszeństwo w dostępie do świadczeń zdrowotnych zmniejsza również poziom stresu i poprawia komfort psychiczny kobiet w ciąży. Placówki zobowiązane do udzielania świadczeń poza kolejnością Wśród świadczeniodawców, zobowiązanych do udzielenia pierwszeństwa kobietom w ciąży, można wymienić np.: Apteki Placówki Podstawowej Opieki Zdrowotnej (POZ) Poradnie Specjalistyczne Oddziały Szpitalne Laboratoria Diagnostyczne i Inne Usługi Diagnostyczne  Usługi Rehabilitacyjne Czas realizacji świadczeń zdrowotnych dla kobiet w ciąży Ustawodawca wprost wskazuje, że świadczeniodawca udziela świadczeń w zakresie opieki zdrowotnej w szpitalach i świadczeń specjalistycznych w ambulatoryjnej opiece zdrowotnej w dniu zgłoszenia, chyba że zaistnieje obiektywny brak możliwości udzielenia świadczenia w dniu zgłoszenia, wówczas świadczeniodawca wyznacza inny termin, nie późniejszy aniżeli 7 dni roboczych od dnia zgłoszenia.  Obowiązek informowania o przysługujących uprawnieniach Na świadczeniodawców ustawodawca nałożył też obowiązek uwidaczniania pisemnej informacji o wyżej opisanych uprawnieniach zarówno w miejscu rejestracji pacjentów w podmiotach leczniczych, jak i w aptekach. Program „Za życiem” – dodatkowe formy wsparcia dla kobiet w ciąży Określone uprawnienia dla kobiet ciężarnych, w zakresie wsparcia w dostępie do  świadczeń opieki zdrowotnej, ale nie tylko bowiem również w zakresie wsparcia w dostępie do instrumentów polityki na rzecz rodziny, wynikają z ustawy o wsparciu kobiet w ciąży i rodzin „Za życiem”. Wsparcie realizowane jest poprzez: zapewnienie dostępu do informacji w zakresie rozwiązań wspierających kobiety w ciąży (poradnictwo),  zapewnienie kobietom w ciąży dostępu do diagnostyki prenatalnej, zapewnienie odpowiednich świadczeń opieki zdrowotnej dla kobiety w okresie ciąży, porodu i połogu, ze szczególnym uwzględnieniem kobiet w ciąży powikłanej oraz w sytuacji niepowodzeń położniczych Uprawnienia kobiet w ciąży w zakresie dostępu do świadczeń opieki zdrowotnej Uprawnienia kobiet w ciąży w zakresie dostępu do świadczeń opieki zdrowotnej, obejmują w szczególności: poradnictwo laktacyjne, ze szczególnym uwzględnieniem matek dzieci urodzonych przed ukończeniem 37 tygodnia ciąży lub urodzonych z masą urodzeniową poniżej 2500 g. diagnostykę prenatalną, świadczenia opieki zdrowotnej z zakresu ambulatoryjnej opieki specjalistycznej i leczenia szpitalnego, w tym zabiegi wewnątrzmaciczne, wsparcie psychologiczne, rehabilitację leczniczą, zaopatrzenie w wyroby medyczne, opiekę paliatywną i hospicyjną, Joanna Nowak
Joanna Nowak Radca Prawny/prezes Zarządu Fundacji Gonito Prawo do bezpłatnych świadczeń zdrowotnych Określone uprawnienia, przysługują kobiecie w ciąży, na gruncie przepisów odnoszących się do opieki medycznej. Wśród nich wymienić należy przede wszystkim prawo do świadczeń zdrowotnych udzielanych bezpłatnie czy uprawnienie do korzystania poza kolejnością ze świadczeń opieki zdrowotnej oraz z usług farmaceutycznych. Zakres bezpłatnej opieki medycznej Wśród uprawnień przysługują kobiecie w ciąży, na gruncie przepisów odnoszących się do opieki medycznej, należy przede wszystkim wskazać prawo do świadczeń zdrowotnych udzielanych bezpłatnie, a z których kobieta może skorzystać nawet jeżeli nigdzie nie pracuje i nie jest ubezpieczona. Art. 68 ust. 3 Konstytucji RP nakłada na władze publiczne obowiązek zapewnienia szczególnej opieki zdrowotnej określonym podmiotom, w tym między innymi kobietom oczekującym dziecka. Okres obowiązywania uprawnień Obowiązek objęcia opieką zdrowotną kobiety ciężarnej konkretyzuje ustawa o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych, zgodnie z którą uprawnienie kobiety w ciąży do bezpłatnej opieki zdrowotnej trwa przez cały okres ciąży do zakończenia połogu, czyli przez 6 tygodni od dnia porodu. Prawo do korzystania poza kolejnością ze świadczeń zdrowotnych i farmaceutycznych Art 47c tejże ustawy statuuje też szczególne i bardzo istotne uprawnienie przyznane kobietom w ciąży (i nie tylko), a mianowicie uprawnienie do korzystania poza kolejnością ze świadczeń opieki zdrowotnej oraz z usług farmaceutycznych udzielanych w aptekach.  Oznacza to, że kobietom w ciąży świadczeniodawca udziela świadczeń poza kolejnością przyjęć wynikającą z prowadzonej przez niego listy oczekujących.  Znaczenie priorytetowego dostępu do opieki medycznej Ciąża to szczególny stan, w którym zdrowie kobiety oraz rozwijającego się w niej dziecka jest priorytetem. Szybki dostęp do opieki medycznej może zapobiec wielu komplikacjom zdrowotnym. Kobiety w ciąży są bowiem bardziej narażone na różnego rodzaju problemy zdrowotne, takie jak nadciśnienie, cukrzyca ciążowa czy infekcje, które mogą zagrażać zarówno im, jak i ich dziecku. Pierwszeństwo w dostępie do świadczeń zdrowotnych zmniejsza również poziom stresu i poprawia komfort psychiczny kobiet w ciąży. Placówki zobowiązane do udzielania świadczeń poza kolejnością Wśród świadczeniodawców, zobowiązanych do udzielenia pierwszeństwa kobietom w ciąży, można wymienić np.: Apteki Placówki Podstawowej Opieki Zdrowotnej (POZ) Poradnie Specjalistyczne Oddziały Szpitalne Laboratoria Diagnostyczne i Inne Usługi Diagnostyczne  Usługi Rehabilitacyjne Czas realizacji świadczeń zdrowotnych dla kobiet w ciąży Ustawodawca wprost wskazuje, że świadczeniodawca udziela świadczeń w zakresie opieki zdrowotnej w szpitalach i świadczeń specjalistycznych w ambulatoryjnej opiece zdrowotnej w dniu zgłoszenia, chyba że zaistnieje obiektywny brak możliwości udzielenia świadczenia w dniu zgłoszenia, wówczas świadczeniodawca wyznacza inny termin, nie późniejszy aniżeli 7 dni roboczych od dnia zgłoszenia.  Obowiązek informowania o przysługujących uprawnieniach Na świadczeniodawców ustawodawca nałożył też obowiązek uwidaczniania pisemnej informacji o wyżej opisanych uprawnieniach zarówno w miejscu rejestracji pacjentów w podmiotach leczniczych, jak i w aptekach. Program „Za życiem” – dodatkowe formy wsparcia dla kobiet w ciąży Określone uprawnienia dla kobiet ciężarnych, w zakresie wsparcia w dostępie do  świadczeń opieki zdrowotnej, ale nie tylko bowiem również w zakresie wsparcia w dostępie do instrumentów polityki na rzecz rodziny, wynikają z ustawy o wsparciu kobiet w ciąży i rodzin „Za życiem”. Wsparcie realizowane jest poprzez: zapewnienie dostępu do informacji w zakresie rozwiązań wspierających kobiety w ciąży (poradnictwo),  zapewnienie kobietom w ciąży dostępu do diagnostyki prenatalnej, zapewnienie odpowiednich świadczeń opieki zdrowotnej dla kobiety w okresie ciąży, porodu i połogu, ze szczególnym uwzględnieniem kobiet w ciąży powikłanej oraz w sytuacji niepowodzeń położniczych Uprawnienia kobiet w ciąży w zakresie dostępu do świadczeń opieki zdrowotnej Uprawnienia kobiet w ciąży w zakresie dostępu do świadczeń opieki zdrowotnej, obejmują w szczególności: poradnictwo laktacyjne, ze szczególnym uwzględnieniem matek dzieci urodzonych przed ukończeniem 37 tygodnia ciąży lub urodzonych z masą urodzeniową poniżej 2500 g. diagnostykę prenatalną, świadczenia opieki zdrowotnej z zakresu ambulatoryjnej opieki specjalistycznej i leczenia szpitalnego, w tym zabiegi wewnątrzmaciczne, wsparcie psychologiczne, rehabilitację leczniczą, zaopatrzenie w wyroby medyczne, opiekę paliatywną i hospicyjną, Joanna Nowak
Zakaz zatrudniania  kobiety w ciąży w porze nocnej lub w godzinach nadliczbowych – przepisy ochronne

Zakaz zatrudniania kobiety w ciąży w porze nocnej lub w godzinach nadliczbowych – przepisy ochronne

Joanna Nowak Radca Prawny/prezes Zarządu Fundacji Gonito Ochrona pracownicy  Ustawodawca, oprócz zapewnienia trwałości stosunku pracy, w okresie ciąży, przewidział również inne środki ochrony pracownicy w ciąży (178 i następne KP). Wśród nich między innymi zakaz zatrudniania  kobiety w ciąży w porze nocnej lub w godzinach nadliczbowych. Bezwzględny zakaz pracy w godzinach nadliczbowych i nocnych Ustawodawca statuuje bezwzględny zakaz zatrudniania kobiety w ciąży w porze nocnej lub w godzinach nadliczbowych. Zakaz ten obejmuje cały okres ciąży, tj. od poczęcia aż do porodu. Za pracę w porze nocnej przyjmuje się pracę w godzinach pomiędzy 21 a 7 rano. Bezwzględność owego zakazu oznacza, iż zatrudnienie w godzinach nadliczbowych lub w porze nocnej nie może nastąpić nawet za zgodą ciężarnej pracownicy. Charakter bezwzględny zakazu, oznacza bowiem, iż strony stosunku pracy nie mogą umówić się inaczej.   Zakazy o charakterze względnym – możliwe wyjątki Powołany przepis art. 178 KP przewiduje również zakazy o charakterze względnym, do których należą: Zakaz delegowania ciężarnej pracownicy poza jej stałe miejsce pracy Zakaz zatrudniania pracownicy w ciąży w systemie przerywanego czasu pracy Charakter względny zakazu oznacza, iż tego rodzaju zatrudnienie jest dopuszczalne za zgodą kobiety w ciąży. Joanna Nowak
Joanna Nowak Radca Prawny/prezes Zarządu Fundacji Gonito Ochrona pracownicy  Ustawodawca, oprócz zapewnienia trwałości stosunku pracy, w okresie ciąży, przewidział również inne środki ochrony pracownicy w ciąży (178 i następne KP). Wśród nich między innymi zakaz zatrudniania  kobiety w ciąży w porze nocnej lub w godzinach nadliczbowych. Bezwzględny zakaz pracy w godzinach nadliczbowych i nocnych Ustawodawca statuuje bezwzględny zakaz zatrudniania kobiety w ciąży w porze nocnej lub w godzinach nadliczbowych. Zakaz ten obejmuje cały okres ciąży, tj. od poczęcia aż do porodu. Za pracę w porze nocnej przyjmuje się pracę w godzinach pomiędzy 21 a 7 rano. Bezwzględność owego zakazu oznacza, iż zatrudnienie w godzinach nadliczbowych lub w porze nocnej nie może nastąpić nawet za zgodą ciężarnej pracownicy. Charakter bezwzględny zakazu, oznacza bowiem, iż strony stosunku pracy nie mogą umówić się inaczej.   Zakazy o charakterze względnym – możliwe wyjątki Powołany przepis art. 178 KP przewiduje również zakazy o charakterze względnym, do których należą: Zakaz delegowania ciężarnej pracownicy poza jej stałe miejsce pracy Zakaz zatrudniania pracownicy w ciąży w systemie przerywanego czasu pracy Charakter względny zakazu oznacza, iż tego rodzaju zatrudnienie jest dopuszczalne za zgodą kobiety w ciąży. Joanna Nowak
Wyjątki od zasady niewypowiadalności i nierozwiązywalności stosunku pracy – co warto wiedzieć?

Wyjątki od zasady niewypowiadalności i nierozwiązywalności stosunku pracy – co warto wiedzieć?

Joanna Nowak Radca Prawny/prezes Zarządu Fundacji Gonito Ochrona trwałości stosunku pracy a wyjątki Ochrona trwałości stosunku pracy, wyrażająca się przede wszystkim zakazem wypowiedzenia definitywnego i rozwiązania przez pracodawcę stosunku pracy doznaje pewnych wyjątków. Przypadki, w których ochrona nie obowiązuje Wspomniana zasada ochrony przed wypowiedzeniem i rozwiązaniem umowy o pracę w okresie ciąży, doznaje pewnych wyjątków. Nie będzie bowiem obowiązywać w następujących przypadkach: ogłoszenia upadłości lub likwidacji pracodawcy. Przy czym pracodawca jest zobowiązany uzgodnić z zakładową organizacją związkową termin rozwiązania umowy o pracę z ciężarną pracownicą. Jeśli jednak w zakładzie pracy nie funkcjonuje taka organizacja związkowa lub nie reprezentuje ona pracownicy, wówczas pracodawca samodzielnie podejmuje decyzję o tym, kiedy wręczyć wypowiedzenie, gdy zajdą przesłanki do rozwiązania stosunku pracy bez wypowiedzenia z winy pracownicy i jednocześnie reprezentująca pracownicę zakładowa organizacja związkowa wyrazi zgodę na rozwiązanie przedmiotowej umowy. Do takich przesłanek należą: ciężkie naruszenie przez pracownika podstawowych obowiązków pracowniczych, (art. 52 KP), przy czym zachowanie pracownika stanowiące podstawę rozwiązania umowy o pracę w przedmiotowym trybie, powinno być bezprawne, zawinione i zagrażające interesom pracodawcy. Przesłanki te muszą wystąpić łącznie. Wśród przykładów ciężkiego naruszenia można wymienić np. kradzież mienia pracodawcy, stan nietrzeźwości potwierdzony badaniem wykonanym przez uprawniony do tego organ (np. funkcjonariusza policji czy straży miejskiej), używanie określeń uwłaczających czci i godności współpracowników. Ciężarną pracownicę można zwolnić w tym trybie, tylko po uzyskaniu zgody reprezentującej pracownicę organizacji związkowej. Zgodnie z treścią wyroku Sądu Najwyższego z dnia 18 marca 2008 roku, w sprawie o sygnaturze akt II PZP 2/08, jeśli u pracodawcy nie działa zakładowa organizacja związkowa bądź taka organizacja funkcjonuje, ale nie reprezentuje interesów pracownicy, dopuszczalne jest rozwiązanie umowy o pracę z ciężarną bez wypowiedzenia. W takiej sytuacji pracodawca może podjąć samodzielnie decyzję o dyscyplinarnym zwolnieniu pracownicy. popełnienie przez pracownika w czasie trwania umowy o pracę przestępstwa, które uniemożliwia dalsze zatrudnianie go na zajmowanym stanowisku, jeżeli przestępstwo jest oczywiste lub zostało stwierdzone prawomocnym wyrokiem,  zawinionej przez pracownika utraty uprawnień koniecznych do wykonywania pracy na zajmowanym stanowisku. Ochrona w okresie próbnym i obowiązek pracodawcy udowodnienia przyczyny zwolnienia Obecnie ochrona przed wypowiedzeniem i rozwiązaniem obejmuje również cały okres próbny.                                                             Udowodnienie istnienia przyczyny uzasadniającej rozwiązanie umowy o pracę bez wypowiedzenia z winy ciężarnej pracownicy jak i przyczyny wypowiedzenia umowy o pracę w razie ogłoszenia upadłości lub likwidacji pracodawcy spoczywa na pracodawcy.  Ustawodawca zastosował więc konstrukcję odwróconego ciężaru dowodowego. Możliwość rozwiązania umowy przez pracownicę Zakaz wypowiadania i rozwiązywania stosunku pracy w okresie ciąży skierowany jest wyłącznie do pracodawcy, co oznacza nic innego jak to, że pracownica w tym względzie ma pełną swobodę. Nic nie stoi zatem na przeszkodzie aby w drodze jednostronnego oświadczenia podejmowała czynności zmierzające do rozwiązania stosunku pracy (złożyła wypowiedzenie) czy też wystąpiła do pracodawcy z propozycją rozwiązania stosunku pracy za porozumieniem stron. Przepisy nie przewidują żadnych ograniczeń w tym zakresie, a zatem kobieta w ciąży (lub w trakcie urlopu macierzyńskiego) może swobodnie wypowiedzieć stosunek pracy. Możliwość uchylenia się od skutków oświadczenia woli złożonego bez wiedzy o ciąży. Orzecznictwo dopuszcza też możliwość uchylenia się od oświadczenia woli złożonego przez pracownicę, która w chwili zawierania porozumienia o rozwiązaniu umowy o pracę nie wiedziała o stanie ciąży. Takie oświadczenie jest wówczas uważane za złożone pod wpływem błędu. Możliwość taka istnieje nawet wówczas gdy stroną inicjującą zawarcie porozumienia o rozwiązaniu umowy była właśnie pracownica. Joanna Nowak
Joanna Nowak Radca Prawny/prezes Zarządu Fundacji Gonito Ochrona trwałości stosunku pracy a wyjątki Ochrona trwałości stosunku pracy, wyrażająca się przede wszystkim zakazem wypowiedzenia definitywnego i rozwiązania przez pracodawcę stosunku pracy doznaje pewnych wyjątków. Przypadki, w których ochrona nie obowiązuje Wspomniana zasada ochrony przed wypowiedzeniem i rozwiązaniem umowy o pracę w okresie ciąży, doznaje pewnych wyjątków. Nie będzie bowiem obowiązywać w następujących przypadkach: ogłoszenia upadłości lub likwidacji pracodawcy. Przy czym pracodawca jest zobowiązany uzgodnić z zakładową organizacją związkową termin rozwiązania umowy o pracę z ciężarną pracownicą. Jeśli jednak w zakładzie pracy nie funkcjonuje taka organizacja związkowa lub nie reprezentuje ona pracownicy, wówczas pracodawca samodzielnie podejmuje decyzję o tym, kiedy wręczyć wypowiedzenie, gdy zajdą przesłanki do rozwiązania stosunku pracy bez wypowiedzenia z winy pracownicy i jednocześnie reprezentująca pracownicę zakładowa organizacja związkowa wyrazi zgodę na rozwiązanie przedmiotowej umowy. Do takich przesłanek należą: ciężkie naruszenie przez pracownika podstawowych obowiązków pracowniczych, (art. 52 KP), przy czym zachowanie pracownika stanowiące podstawę rozwiązania umowy o pracę w przedmiotowym trybie, powinno być bezprawne, zawinione i zagrażające interesom pracodawcy. Przesłanki te muszą wystąpić łącznie. Wśród przykładów ciężkiego naruszenia można wymienić np. kradzież mienia pracodawcy, stan nietrzeźwości potwierdzony badaniem wykonanym przez uprawniony do tego organ (np. funkcjonariusza policji czy straży miejskiej), używanie określeń uwłaczających czci i godności współpracowników. Ciężarną pracownicę można zwolnić w tym trybie, tylko po uzyskaniu zgody reprezentującej pracownicę organizacji związkowej. Zgodnie z treścią wyroku Sądu Najwyższego z dnia 18 marca 2008 roku, w sprawie o sygnaturze akt II PZP 2/08, jeśli u pracodawcy nie działa zakładowa organizacja związkowa bądź taka organizacja funkcjonuje, ale nie reprezentuje interesów pracownicy, dopuszczalne jest rozwiązanie umowy o pracę z ciężarną bez wypowiedzenia. W takiej sytuacji pracodawca może podjąć samodzielnie decyzję o dyscyplinarnym zwolnieniu pracownicy. popełnienie przez pracownika w czasie trwania umowy o pracę przestępstwa, które uniemożliwia dalsze zatrudnianie go na zajmowanym stanowisku, jeżeli przestępstwo jest oczywiste lub zostało stwierdzone prawomocnym wyrokiem,  zawinionej przez pracownika utraty uprawnień koniecznych do wykonywania pracy na zajmowanym stanowisku. Ochrona w okresie próbnym i obowiązek pracodawcy udowodnienia przyczyny zwolnienia Obecnie ochrona przed wypowiedzeniem i rozwiązaniem obejmuje również cały okres próbny.                                                             Udowodnienie istnienia przyczyny uzasadniającej rozwiązanie umowy o pracę bez wypowiedzenia z winy ciężarnej pracownicy jak i przyczyny wypowiedzenia umowy o pracę w razie ogłoszenia upadłości lub likwidacji pracodawcy spoczywa na pracodawcy.  Ustawodawca zastosował więc konstrukcję odwróconego ciężaru dowodowego. Możliwość rozwiązania umowy przez pracownicę Zakaz wypowiadania i rozwiązywania stosunku pracy w okresie ciąży skierowany jest wyłącznie do pracodawcy, co oznacza nic innego jak to, że pracownica w tym względzie ma pełną swobodę. Nic nie stoi zatem na przeszkodzie aby w drodze jednostronnego oświadczenia podejmowała czynności zmierzające do rozwiązania stosunku pracy (złożyła wypowiedzenie) czy też wystąpiła do pracodawcy z propozycją rozwiązania stosunku pracy za porozumieniem stron. Przepisy nie przewidują żadnych ograniczeń w tym zakresie, a zatem kobieta w ciąży (lub w trakcie urlopu macierzyńskiego) może swobodnie wypowiedzieć stosunek pracy. Możliwość uchylenia się od skutków oświadczenia woli złożonego bez wiedzy o ciąży. Orzecznictwo dopuszcza też możliwość uchylenia się od oświadczenia woli złożonego przez pracownicę, która w chwili zawierania porozumienia o rozwiązaniu umowy o pracę nie wiedziała o stanie ciąży. Takie oświadczenie jest wówczas uważane za złożone pod wpływem błędu. Możliwość taka istnieje nawet wówczas gdy stroną inicjującą zawarcie porozumienia o rozwiązaniu umowy była właśnie pracownica. Joanna Nowak
Automatyczne przedłużenie umowy o pracę do dnia porodu – zasady i wyjątki

Automatyczne przedłużenie umowy o pracę do dnia porodu – zasady i wyjątki

Joanna Nowak Radca Prawny/prezes Zarządu Fundacji Gonito Automatyczne przedłużenie umowy – podstawowe zasady i wyjątki  Ochrona trwałości stosunku pracy, wyraża się między innymi automatycznym przedłużeniem terminowej umowy o pracę do dnia porodu. Jednak i ta zasada doznaje pewnych wyjątków. Ochrona trwałości stosunku pracy pracownicy w ciąży przejawia się również automatycznym przedłużeniem umowy terminowej do dnia porodu. Ale i w tym przypadku ustawodawca przewidział pewne wyjątki, mianowicie: 1.w przypadku zatrudnienia pracownicy na umowę o pracę na czas określony lub umowę o pracę na okres próbny przekraczający jeden miesiąc, a które to umowy uległyby rozwiązaniu przed upływem trzeciego miesiąca ciąży. Innymi słowy przedłużeniu do dnia porodu, automatycznie, bez potrzeby jakiegokolwiek działania ze strony pracodawcy czy pracownika, podlegać będą wyłącznie te umowy na czas określony i okres próbny (powyżej jednego miesiąca), których termin rozwiązania przypada na dzień po ukończeniu trzeciego miesiąca ciąży, przy czym pamiętać należy iż miesiące ciąży liczy się inaczej aniżeli miesiące kalendarzowe. Miesiąc ciąży obejmuje 28 dni (1 miesiąc odpowiada 4 równym tygodniom). Oznacza to, że 3 miesiące ciąży to zawsze 12 tygodni (84 dni). 2. umowa nie ulegnie przedłużeniu do dnia porodu również w przypadku zatrudnienia pracownicy na umowę o pracę na czas określony, zawartej w celu zastępstwa pracownika w czasie jego usprawiedliwionej nieobecności w pracy. Tak długo jak trwa umowa o pracę zawarta na czas zastępstwa nieobecnego pracownika, tak długo ciężarna pracownica zastępująca będzie objęta ochroną przed wypowiedzeniem i rozwiązaniem umowy o pracę. Natomiast jej umowa zakończy się z upływem czasu, na jaki została zawarta, w momencie gdy zakończy się okres usprawiedliwionej nieobecności pracownika zastępowanego. Nie ma przy tym znaczenia, w którym miesiącu ciąży będzie pracownica zastępująca. (Zatrudnienie na czas zastępstwa a przedłużenie umowy do dnia porodu – Katarzyna Wrońska-Zblewska). Świadczenia chorobowe po zakończeniu umowy Jeżeli pracodawca nie będzie zobowiązany do przedłużenia umowy do dnia porodu, a pracownica będzie nadal niezdolna do pracy, to pracodawca będzie zobowiązany wypłacić świadczenie chorobowe za okres do końca zatrudnienia, natomiast po tej dacie wypłatę przejmuje ZUS. (W związku z tym, płatnik przekazuje do organu rentowego zaświadczenie ZUS ZLA (pozostawiając w aktach kserokopię potwierdzoną za zgodność z oryginałem) oraz zaświadczenie płatnika składek ZUS Z-3, dokumentujące przychody pracownika stanowiące podstawę do ustalenia wysokości zasiłku). Joanna Nowak
Joanna Nowak Radca Prawny/prezes Zarządu Fundacji Gonito Automatyczne przedłużenie umowy – podstawowe zasady i wyjątki  Ochrona trwałości stosunku pracy, wyraża się między innymi automatycznym przedłużeniem terminowej umowy o pracę do dnia porodu. Jednak i ta zasada doznaje pewnych wyjątków. Ochrona trwałości stosunku pracy pracownicy w ciąży przejawia się również automatycznym przedłużeniem umowy terminowej do dnia porodu. Ale i w tym przypadku ustawodawca przewidział pewne wyjątki, mianowicie: 1.w przypadku zatrudnienia pracownicy na umowę o pracę na czas określony lub umowę o pracę na okres próbny przekraczający jeden miesiąc, a które to umowy uległyby rozwiązaniu przed upływem trzeciego miesiąca ciąży. Innymi słowy przedłużeniu do dnia porodu, automatycznie, bez potrzeby jakiegokolwiek działania ze strony pracodawcy czy pracownika, podlegać będą wyłącznie te umowy na czas określony i okres próbny (powyżej jednego miesiąca), których termin rozwiązania przypada na dzień po ukończeniu trzeciego miesiąca ciąży, przy czym pamiętać należy iż miesiące ciąży liczy się inaczej aniżeli miesiące kalendarzowe. Miesiąc ciąży obejmuje 28 dni (1 miesiąc odpowiada 4 równym tygodniom). Oznacza to, że 3 miesiące ciąży to zawsze 12 tygodni (84 dni). 2. umowa nie ulegnie przedłużeniu do dnia porodu również w przypadku zatrudnienia pracownicy na umowę o pracę na czas określony, zawartej w celu zastępstwa pracownika w czasie jego usprawiedliwionej nieobecności w pracy. Tak długo jak trwa umowa o pracę zawarta na czas zastępstwa nieobecnego pracownika, tak długo ciężarna pracownica zastępująca będzie objęta ochroną przed wypowiedzeniem i rozwiązaniem umowy o pracę. Natomiast jej umowa zakończy się z upływem czasu, na jaki została zawarta, w momencie gdy zakończy się okres usprawiedliwionej nieobecności pracownika zastępowanego. Nie ma przy tym znaczenia, w którym miesiącu ciąży będzie pracownica zastępująca. (Zatrudnienie na czas zastępstwa a przedłużenie umowy do dnia porodu – Katarzyna Wrońska-Zblewska). Świadczenia chorobowe po zakończeniu umowy Jeżeli pracodawca nie będzie zobowiązany do przedłużenia umowy do dnia porodu, a pracownica będzie nadal niezdolna do pracy, to pracodawca będzie zobowiązany wypłacić świadczenie chorobowe za okres do końca zatrudnienia, natomiast po tej dacie wypłatę przejmuje ZUS. (W związku z tym, płatnik przekazuje do organu rentowego zaświadczenie ZUS ZLA (pozostawiając w aktach kserokopię potwierdzoną za zgodność z oryginałem) oraz zaświadczenie płatnika składek ZUS Z-3, dokumentujące przychody pracownika stanowiące podstawę do ustalenia wysokości zasiłku). Joanna Nowak
Alicja Hornung-Stawowska

Alicja Hornung-Stawowska

Nazywam się Alicja Hornung-Stawowska i jestem fizjoterapeutką uroginekologiczną. Pomysł na tę specjalizację pojawił się, kiedy sama doświadczyłam problemów z dnem miednicy, co skłoniło mnie do poszukiwań. I tak oto postanowiłam pomóc nie tylko sobie ale i innym kobietom. Uwielbiam swoją pracę, zarówno tę w gabinecie jak i podczas różnych warsztatów edukacyjnych, które regularnie prowadzę. Dodatkowo stale rozwijam się na kolejnych kursach, aby zapewnić Wam jak najlepszą terapię. Podczas wizyt najważniejszy jest dla mnie Wasz komfort, abyście swobodnie mogły opowiedzieć o swoich problemach. W gabinecie nie ma dla mnie tematów tabu i zawsze zachęcam Was do mówienia o każdym problemie. Prywatnie uwielbiam podróże, próbować nowych sportów (obecnie to taniec) i czytać książki z kotem na kolanach.
Nazywam się Alicja Hornung-Stawowska i jestem fizjoterapeutką uroginekologiczną. Pomysł na tę specjalizację pojawił się, kiedy sama doświadczyłam problemów z dnem miednicy, co skłoniło mnie do poszukiwań. I tak oto postanowiłam pomóc nie tylko sobie ale i innym kobietom. Uwielbiam swoją pracę, zarówno tę w gabinecie jak i podczas różnych warsztatów edukacyjnych, które regularnie prowadzę. Dodatkowo stale rozwijam się na kolejnych kursach, aby zapewnić Wam jak najlepszą terapię. Podczas wizyt najważniejszy jest dla mnie Wasz komfort, abyście swobodnie mogły opowiedzieć o swoich problemach. W gabinecie nie ma dla mnie tematów tabu i zawsze zachęcam Was do mówienia o każdym problemie. Prywatnie uwielbiam podróże, próbować nowych sportów (obecnie to taniec) i czytać książki z kotem na kolanach.
Monika Szkudlarska

Monika Szkudlarska

Od 2022 r. wspieram rodziców w początkach ich rodzicielstwa. Uwalniam ręce, utwierdzam w rodzicielskich kompetencjach, pokazuję, jak podczas noszenia dbać o własne ciało i naturalny rozwój maluszka. Prywatnie jestem mamą dwóch chłopców. To właśnie podczas pierwszego macierzyństwa narodziła się moja pasja do noszenia dzieci. Pracuję na terenie Gliwic i okolic do 40km. Dojeżdżam do rodziców do domu.
Od 2022 r. wspieram rodziców w początkach ich rodzicielstwa. Uwalniam ręce, utwierdzam w rodzicielskich kompetencjach, pokazuję, jak podczas noszenia dbać o własne ciało i naturalny rozwój maluszka. Prywatnie jestem mamą dwóch chłopców. To właśnie podczas pierwszego macierzyństwa narodziła się moja pasja do noszenia dzieci. Pracuję na terenie Gliwic i okolic do 40km. Dojeżdżam do rodziców do domu.
Dominika Mąka

Dominika Mąka

Jestem Doradcą Noszenia w chustach i nosidłach miękkich od 2018 roku. Oprócz tego jestem mamą dwójki wspaniałych dzieci i żoną, a zawodowo… z całkiem innej bajki. Spotykam się z rodzicami na warsztatach, ale również na spotkaniach indywidualnych, aby pomóc i wesprzeć. Pomagam przejść często etap, kiedy maluch chcę być blisko praktycznie przez cały czas. Chusta jest takim pośrednikiem, który pozwala nam razem być jednocześnie i paradoksalnie nam od siebie odetchnąć.
Jestem Doradcą Noszenia w chustach i nosidłach miękkich od 2018 roku. Oprócz tego jestem mamą dwójki wspaniałych dzieci i żoną, a zawodowo… z całkiem innej bajki. Spotykam się z rodzicami na warsztatach, ale również na spotkaniach indywidualnych, aby pomóc i wesprzeć. Pomagam przejść często etap, kiedy maluch chcę być blisko praktycznie przez cały czas. Chusta jest takim pośrednikiem, który pozwala nam razem być jednocześnie i paradoksalnie nam od siebie odetchnąć.
Adrian Banaś

Adrian Banaś

Adrian Banaś, szczęśliwy mąż, tata 7 letniej Alicji. Ekspert marki Venicci. Chętnie służę pomocą na swoich SocialMedia w tematach wózków dziecięcych.
Adrian Banaś, szczęśliwy mąż, tata 7 letniej Alicji. Ekspert marki Venicci. Chętnie służę pomocą na swoich SocialMedia w tematach wózków dziecięcych.