Nikola Wieluchowska

Nikola Wieluchowska

Położna, która od czterech lat towarzyszy kobietom w jednym z najważniejszych momentów ich życia. Pracuję w szpitalu przy ulicy Polnej w Poznaniu i moją misją jest zmienianie sposobu myślenia o porodzie i połogu. W wolnym czasie uprawiam sport, który daje mi energię i radość, którą staram dzielić się z innymi.
Położna, która od czterech lat towarzyszy kobietom w jednym z najważniejszych momentów ich życia. Pracuję w szpitalu przy ulicy Polnej w Poznaniu i moją misją jest zmienianie sposobu myślenia o porodzie i połogu. W wolnym czasie uprawiam sport, który daje mi energię i radość, którą staram dzielić się z innymi.
Wanda Hałuniewicz

Wanda Hałuniewicz

Wspieram kobiety w kobiecości, ciąży, porodzie, macierzyństwie… Korzystając z róznych narzędzi wprowadzam lekkość i radość w Wasze życie. Pracuję zarówno na „konkretach” – uczę wiązania chusty, masażu itp., ale też bardziej „miękko” – wspieram w ciąży, porodzie, połogu i w każdym innym etapie – na bieżąco dobierając narzędzia..
Wspieram kobiety w kobiecości, ciąży, porodzie, macierzyństwie… Korzystając z róznych narzędzi wprowadzam lekkość i radość w Wasze życie. Pracuję zarówno na „konkretach” – uczę wiązania chusty, masażu itp., ale też bardziej „miękko” – wspieram w ciąży, porodzie, połogu i w każdym innym etapie – na bieżąco dobierając narzędzia..
Agnieszka Zakrzewska-Gratys

Agnieszka Zakrzewska-Gratys

Jestem psychodietetykiem, trenerem personalnym, specjalistą SOIT (przyjazny insulinoopornym). Prowadzę poradnię dietetyczną Zdrowo do celu – Dietetyk oraz warsztaty o zdrowym podejściu do jedzenia zarówno dla dzieci jak i dorosłych. Holistycznie podchodzę do pacjentów. Promuję zdrowy styl życia z ciałopozytywnym odbiorem siebie samych. Pomagam znaleźć zdrowe relacje z jedzeniem. W swojej pracy skupiam się głównie na problemie otyłości i chorób metabolicznych jak cukrzyca typu 2, niedoczynność tarczycy, choroba Hashimoto czy zespół policystycznych jajników (PCOS). Pomagam też oswoić na nowo jedzenie tym którzy zmagają się z zaburzeniami odżywiania. Pracując z dziećmi również skupiam się na wybiórczości pokarmowej i alergiach pokarmowych.
Jestem psychodietetykiem, trenerem personalnym, specjalistą SOIT (przyjazny insulinoopornym). Prowadzę poradnię dietetyczną Zdrowo do celu – Dietetyk oraz warsztaty o zdrowym podejściu do jedzenia zarówno dla dzieci jak i dorosłych. Holistycznie podchodzę do pacjentów. Promuję zdrowy styl życia z ciałopozytywnym odbiorem siebie samych. Pomagam znaleźć zdrowe relacje z jedzeniem. W swojej pracy skupiam się głównie na problemie otyłości i chorób metabolicznych jak cukrzyca typu 2, niedoczynność tarczycy, choroba Hashimoto czy zespół policystycznych jajników (PCOS). Pomagam też oswoić na nowo jedzenie tym którzy zmagają się z zaburzeniami odżywiania. Pracując z dziećmi również skupiam się na wybiórczości pokarmowej i alergiach pokarmowych.
dr n. med Anna Bartnicka

dr n. med Anna Bartnicka

Adiunkt w Klinice Neonatologii Uniwersytetu Medycznego w Poznaniu, Diagnosta laboratoryjny Doktorat z tematyki mikrobioty jelitowej noworodków, ukończyła w Klinice Zakażeń Noworodka na Uniwersytecie Medycznym w Poznaniu. Do jej głównych zainteresowań należy mikrobiota jelitowa i jej znaczenie w zdrowiu i chorobie. Posiada wieloletnie doświadczenie w aspekcie probiotykoterapii u dorosłych i dzieci. Autorka licznych artykułów naukowych z dziedziny mikrobioty jelitowej. Propagatorka wiedzy nt. zdrowia jelit, probiotyków i nietolerancji histaminy
Adiunkt w Klinice Neonatologii Uniwersytetu Medycznego w Poznaniu, Diagnosta laboratoryjny Doktorat z tematyki mikrobioty jelitowej noworodków, ukończyła w Klinice Zakażeń Noworodka na Uniwersytecie Medycznym w Poznaniu. Do jej głównych zainteresowań należy mikrobiota jelitowa i jej znaczenie w zdrowiu i chorobie. Posiada wieloletnie doświadczenie w aspekcie probiotykoterapii u dorosłych i dzieci. Autorka licznych artykułów naukowych z dziedziny mikrobioty jelitowej. Propagatorka wiedzy nt. zdrowia jelit, probiotyków i nietolerancji histaminy
Iga Daniszewska-Jarząb

Iga Daniszewska-Jarząb

Absolwentka Uniwersytetu Medycznego we Wrocławiu, fizjoterapeutka, certyfikowana terapeutka uroginekologiczna (akredytacja PTUG), certyfikowana trenerka metody BeBo®, instruktorka Nordic Walking i Pilates. Swoje doświadczenie w zakresie fizjoterapii zdobywała podczas wolontariatów oraz prowadząc indywidualną praktykę fizjoterapeutyczną. Specjalizuje się w fizjoterapii kobiet w każdym wieku, a w kręgu jej zainteresowań znajduje się uroginekologia, w której nieustająco kształci się i zdobywa wiedzę. Na co dzień zajmuje się usprawnianiem kobiet w ciąży i połogu (nietrzymanie moczu, rozejście mięśni prostych brzucha, terapia blizn po CC / nacięciu krocza, obniżenie narządów rodnych, bóle w obrębie miednicy, ból podczas współżycia, przygotowanie do porodu). Wspiera wykładami na temat przygotowania do porodu szkołę rodzenia Spokojna Mama we Wrocławiu. W gabinecie prowadzi też terapię kobiet, które zmagają się z endometriozą (terapia uroginekologiczna, fizjoterapia przedoperacyjna, fizjoterapia pooperacyjna) oraz z bolesnym miesiączkowaniem. Przełamuje tematy tabu wśród kobiet – zajmuje się rehabilitacją seksualną, dysfunkcjami seksualnymi jak: dyspareunia – bolesne współżycie, wulwodynia – ból miejsc intymnych, vestibulodynia – ból sromu, pochwica – mimowolny skurcz mięśni wokół wejścia do pochwy, anorgazmia – brak orgazmu. Korzystając z technik fizjoterapii i osteopatii prowadzi terapię wspomagającą leczenie niepłodności u kobiet (rehabilitacja płodności). Pracuje również z pacjentami borykającymi się z problemami anorektalnymi – nietrzymanie stolca, zaparcia. Certyfikowana terapeutka kompleksowej terapii przeciwobrzękowej (kurs PTL). Autorka publikacji w prasie branżowej, uczestniczka konferencji naukowych oraz również prelegentka konferencji skierowanych do kobiet w ciąży i w połogu. Współpracuje w poradni Digna – poradni online, która zajmuje się kompleksowym leczeniem objawów menopauzy. Współpracuje z psychologami, psychoterapeutami, seksuologami działającymi w Fundacji Seksualni. Aktywnie współpracuje z platformą edukacyjną Świadomą Mamą, prowadzi warsztaty stacjonarne oraz online. Współpracuje z platformą BoboNavi. Prowadzi zajęcia w szkole rodzenia Spokojna Mama.”
Absolwentka Uniwersytetu Medycznego we Wrocławiu, fizjoterapeutka, certyfikowana terapeutka uroginekologiczna (akredytacja PTUG), certyfikowana trenerka metody BeBo®, instruktorka Nordic Walking i Pilates. Swoje doświadczenie w zakresie fizjoterapii zdobywała podczas wolontariatów oraz prowadząc indywidualną praktykę fizjoterapeutyczną. Specjalizuje się w fizjoterapii kobiet w każdym wieku, a w kręgu jej zainteresowań znajduje się uroginekologia, w której nieustająco kształci się i zdobywa wiedzę. Na co dzień zajmuje się usprawnianiem kobiet w ciąży i połogu (nietrzymanie moczu, rozejście mięśni prostych brzucha, terapia blizn po CC / nacięciu krocza, obniżenie narządów rodnych, bóle w obrębie miednicy, ból podczas współżycia, przygotowanie do porodu). Wspiera wykładami na temat przygotowania do porodu szkołę rodzenia Spokojna Mama we Wrocławiu. W gabinecie prowadzi też terapię kobiet, które zmagają się z endometriozą (terapia uroginekologiczna, fizjoterapia przedoperacyjna, fizjoterapia pooperacyjna) oraz z bolesnym miesiączkowaniem. Przełamuje tematy tabu wśród kobiet – zajmuje się rehabilitacją seksualną, dysfunkcjami seksualnymi jak: dyspareunia – bolesne współżycie, wulwodynia – ból miejsc intymnych, vestibulodynia – ból sromu, pochwica – mimowolny skurcz mięśni wokół wejścia do pochwy, anorgazmia – brak orgazmu. Korzystając z technik fizjoterapii i osteopatii prowadzi terapię wspomagającą leczenie niepłodności u kobiet (rehabilitacja płodności). Pracuje również z pacjentami borykającymi się z problemami anorektalnymi – nietrzymanie stolca, zaparcia. Certyfikowana terapeutka kompleksowej terapii przeciwobrzękowej (kurs PTL). Autorka publikacji w prasie branżowej, uczestniczka konferencji naukowych oraz również prelegentka konferencji skierowanych do kobiet w ciąży i w połogu. Współpracuje w poradni Digna – poradni online, która zajmuje się kompleksowym leczeniem objawów menopauzy. Współpracuje z psychologami, psychoterapeutami, seksuologami działającymi w Fundacji Seksualni. Aktywnie współpracuje z platformą edukacyjną Świadomą Mamą, prowadzi warsztaty stacjonarne oraz online. Współpracuje z platformą BoboNavi. Prowadzi zajęcia w szkole rodzenia Spokojna Mama.”
Fizjoterapia uroginekologiczna a przygotowanie do porodu

Fizjoterapia uroginekologiczna a przygotowanie do porodu

Iga Daniszewska-Jarząb Fizjoterapia Uroginekologiczna Fizjoterapia uroginekologiczna to dość młode odgałęzienie fizjoterapii, które od kilkunastu lat prężnie rozwija się w Polsce. Zajmuje się profilaktyką, diagnostyką, ale i terapią schorzeń, które mogą być wywołane dysfunkcją w obrębie dna miednicy. W związku z tym również znalazła swoje miejsce w opiece nad kobietą w ciąży, m.in. przygotowując ciało do porodu.Przygotowanie do porodu z fizjoterapeutą uroginekologicznym obejmuje szeroki zakres działań i może znacząco ułatwić poród, wpływając na psychiczne i fizyczne przygotowanie kobiety oraz pomóc jej w powrocie do zdrowia po urodzeniu dziecka. Od kiedy zacząć spotkania z fizjoterapeutą uroginekologicznym? Nie ma jednoznacznych wytycznych, kiedy powinniśmy odwiedzić fizjoterapeutę uroginekologicznego. Pierwszą wizytę proponuje się odbyć już nawet w pierwszym trymestrze, by ocenić stan zdrowia i ustalić dalsze postępowanie. Ze względu na duże zmiany hormonalne, które mogą się pojawić w pierwszych tygodniach ciąży, powodujące m.in. zmiany nastroju, zmęczenie, ospałość, nudności, wymioty, kobieta może nie czuć się na siłach, by odbyć taką wizytę. Najczęściej ciężarna pierwszy raz pojawia się w gabinecie, kiedy najgorsze dolegliwości ustąpią albo zmniejszy się ich intensywność.Kolejne wizyty planowane są indywidualnie z pacjentką w zależności od deklarowanych przez nią potrzeb oraz dolegliwości, które zgłasza podczas wizyty. Przygotowanie do porodu – jak fizjoterapeuta uroginekologiczny może pomóc? Uelastycznienie mięśni dna miednicyKobieta szykująca się do porodu powinna nabyć świadomość pracy mięśni dna miednicy, które biorą udział w porodzie naturalnym. Ta świadomość aktywacji oraz przede wszystkim rozluźniania dna miednicy ułatwi poród oraz może zapobiec urazom okołoporodowym, jak pęknięcie czy nacięcie krocza.Diagnostykę oraz naukę pracy mięśni dna miednicy najlepiej przeprowadzając badanie per vaginam (badanie przezpochwowe), ale jeśli są do tego przeciwwskazania to poprzez badanie zewnętrzne. Poleca się wykonanie badania przezpochwowego, które wnosi więcej informacji dla terapeuty, ale i dla samej przyszłej rodzącej na temat pracy mięśni dna miednicy. Techniki oddechowe i relaksacjiStosowanie kontrolowanego oddechu w trakcie porodu łagodzi bóle porodowe, uspokaja, daje większe uczucie kontrolowania akcji porodowej oraz umożliwia dostarczenie tlenu dla dziecka. Najbardziej korzystnym sposobem oddychania jest oddech torem dolnożebrowym, angażujący przeponę.Techniki oddechowe najlepiej praktykować już od pierwszych tygodni ciąży, by podczas porodu, np. z powodu stresu, nie zapomnieć, jak prawidłowo oddychać. Przygotowania krocza do porodu – masaż krocza i techniki stosowane w celu rozluźnienia mięśni dna miednicyMasaż wewnętrzny krocza jest zalecany od 36 tygodnia ciąży, ale masowanie środka ścięgnistego krocza możemy rozpocząć już w drugim trymestrze, aby tym sposobem uelastycznić okoliczne tkanki. Alternatywą jest masaż za pomocą specjalnego wibratora terapeutycznego lub używanie piłeczki tenisowej. Przygotowanie ciała do poroduW przygotowaniu ciała do porodu bierze się pod uwagę ruchomość miednicy, stawów biodrowych oraz mięśni takich jak, np. mięsień biodrowo-lędźwiowy. Ważne jest również otwarcie klatki piersiowej, co poprawia funkcjonowanie przepony. Ćwiczenia w tym zakresie mogą ułatwić przebieg porodu, ale również poprawiają komfort w czasie ciąży. Pozycje wertykalneFizjoterapeuta może pokazać pozycje wertykalne, które ułatwiają poród i pomagają skrócić jego czas. Podsumowanie Przygotowanie do porodu pod okiem fizjoterapeuty uroginekologicznego może być nieocenionym wsparciem. Regularne ćwiczenia, techniki oddechowe i masaże pomagają usprawnić poród i przyspieszają regenerację po porodzie. Indywidualnie dostosowany program terapii może poprawić komfort kobiety w ciąży oraz zmniejszyć ryzyko komplikacji podczas porodu. Jeśli jesteś w ciąży udaj się na wizytę do fizjoterapeuty uroginekologicznego. Iga Daniszewska-Jarząb
Iga Daniszewska-Jarząb Fizjoterapia Uroginekologiczna Fizjoterapia uroginekologiczna to dość młode odgałęzienie fizjoterapii, które od kilkunastu lat prężnie rozwija się w Polsce. Zajmuje się profilaktyką, diagnostyką, ale i terapią schorzeń, które mogą być wywołane dysfunkcją w obrębie dna miednicy. W związku z tym również znalazła swoje miejsce w opiece nad kobietą w ciąży, m.in. przygotowując ciało do porodu.Przygotowanie do porodu z fizjoterapeutą uroginekologicznym obejmuje szeroki zakres działań i może znacząco ułatwić poród, wpływając na psychiczne i fizyczne przygotowanie kobiety oraz pomóc jej w powrocie do zdrowia po urodzeniu dziecka. Od kiedy zacząć spotkania z fizjoterapeutą uroginekologicznym? Nie ma jednoznacznych wytycznych, kiedy powinniśmy odwiedzić fizjoterapeutę uroginekologicznego. Pierwszą wizytę proponuje się odbyć już nawet w pierwszym trymestrze, by ocenić stan zdrowia i ustalić dalsze postępowanie. Ze względu na duże zmiany hormonalne, które mogą się pojawić w pierwszych tygodniach ciąży, powodujące m.in. zmiany nastroju, zmęczenie, ospałość, nudności, wymioty, kobieta może nie czuć się na siłach, by odbyć taką wizytę. Najczęściej ciężarna pierwszy raz pojawia się w gabinecie, kiedy najgorsze dolegliwości ustąpią albo zmniejszy się ich intensywność.Kolejne wizyty planowane są indywidualnie z pacjentką w zależności od deklarowanych przez nią potrzeb oraz dolegliwości, które zgłasza podczas wizyty. Przygotowanie do porodu – jak fizjoterapeuta uroginekologiczny może pomóc? Uelastycznienie mięśni dna miednicyKobieta szykująca się do porodu powinna nabyć świadomość pracy mięśni dna miednicy, które biorą udział w porodzie naturalnym. Ta świadomość aktywacji oraz przede wszystkim rozluźniania dna miednicy ułatwi poród oraz może zapobiec urazom okołoporodowym, jak pęknięcie czy nacięcie krocza.Diagnostykę oraz naukę pracy mięśni dna miednicy najlepiej przeprowadzając badanie per vaginam (badanie przezpochwowe), ale jeśli są do tego przeciwwskazania to poprzez badanie zewnętrzne. Poleca się wykonanie badania przezpochwowego, które wnosi więcej informacji dla terapeuty, ale i dla samej przyszłej rodzącej na temat pracy mięśni dna miednicy. Techniki oddechowe i relaksacjiStosowanie kontrolowanego oddechu w trakcie porodu łagodzi bóle porodowe, uspokaja, daje większe uczucie kontrolowania akcji porodowej oraz umożliwia dostarczenie tlenu dla dziecka. Najbardziej korzystnym sposobem oddychania jest oddech torem dolnożebrowym, angażujący przeponę.Techniki oddechowe najlepiej praktykować już od pierwszych tygodni ciąży, by podczas porodu, np. z powodu stresu, nie zapomnieć, jak prawidłowo oddychać. Przygotowania krocza do porodu – masaż krocza i techniki stosowane w celu rozluźnienia mięśni dna miednicyMasaż wewnętrzny krocza jest zalecany od 36 tygodnia ciąży, ale masowanie środka ścięgnistego krocza możemy rozpocząć już w drugim trymestrze, aby tym sposobem uelastycznić okoliczne tkanki. Alternatywą jest masaż za pomocą specjalnego wibratora terapeutycznego lub używanie piłeczki tenisowej. Przygotowanie ciała do poroduW przygotowaniu ciała do porodu bierze się pod uwagę ruchomość miednicy, stawów biodrowych oraz mięśni takich jak, np. mięsień biodrowo-lędźwiowy. Ważne jest również otwarcie klatki piersiowej, co poprawia funkcjonowanie przepony. Ćwiczenia w tym zakresie mogą ułatwić przebieg porodu, ale również poprawiają komfort w czasie ciąży. Pozycje wertykalneFizjoterapeuta może pokazać pozycje wertykalne, które ułatwiają poród i pomagają skrócić jego czas. Podsumowanie Przygotowanie do porodu pod okiem fizjoterapeuty uroginekologicznego może być nieocenionym wsparciem. Regularne ćwiczenia, techniki oddechowe i masaże pomagają usprawnić poród i przyspieszają regenerację po porodzie. Indywidualnie dostosowany program terapii może poprawić komfort kobiety w ciąży oraz zmniejszyć ryzyko komplikacji podczas porodu. Jeśli jesteś w ciąży udaj się na wizytę do fizjoterapeuty uroginekologicznego. Iga Daniszewska-Jarząb
Co może jeść roczne dziecko? Tworzymy zdrowe nawyki żywieniowe

Co może jeść roczne dziecko? Tworzymy zdrowe nawyki żywieniowe

Agnieszka Zakrzewska-Gratys Psychodietetyk, Dietetyk Kliniczny Po ukończeniu pierwszego roku życia, dieta dziecka staje się coraz bardziej urozmaicona. To doskonały moment, aby kształtować zdrowe nawyki żywieniowe u malucha. Jakie produkty powinny znaleźć się w jadłospisie rocznego dziecka, a których warto unikać? Co może jeść roczne dziecko? Od drugiego roku życia dieta dziecka może być bardzo zbliżona do diety dorosłych, oczywiście z uwzględnieniem mniejszych porcji i odpowiedniej konsystencji. W jadłospisie rocznego dziecka powinny znaleźć się: Warzywa i owoce: Podawaj je w różnych formach – gotowane, pieczone, na surowo. Produkty zbożowe: Chleb pełnoziarnisty, kasze, makarony. Mleko i produkty mleczne: Jogurty naturalne, sery, kefir. Mięso, ryby, drób: Dostarczają białka niezbędnego do wzrostu. Jaja: Bogate źródło białka i witamin. Tłuszcze: Oliwa z oliwek, awokado, orzechy. Czego unikać w diecie rocznego dziecka? Sól: Nadmiar soli może prowadzić do problemów zdrowotnych. Cukier: Słodkie napoje, słodycze sprzyjają próchnicy i otyłości. Produkty wysoko przetworzone: Fast food, chipsy, gotowe dania. Soki owocowe: Zbyt duża ilość soku (powyżej szklanki dziennie) może prowadzić do problemów z uzębieniem i zaburzeń trawienia. Jak wprowadzać nowe produkty do diety dziecka? Różnorodnie: Oferuj dziecku różnorodne smaki i konsystencje. Stopniowo: Wprowadzaj nowe produkty pojedynczo, obserwując reakcję dziecka. Cierpliwie: Nie zmuszaj dziecka do jedzenia, jeśli nie ma ochoty. Jak kształtować zdrowe nawyki żywieniowe? Regularne posiłki: Stałe pory posiłków pomagają uregulować apetyt. Spokojna atmosfera: Stwórz przyjemną atmosferę podczas posiłków. Dobry przykład: Jedz razem z dzieckiem zdrowe posiłki. Samodzielność: Pozwól dziecku na samodzielne jedzenie. Pamiętaj! Konsultacja z pediatrą: Jeśli masz wątpliwości co do diety swojego dziecka, skonsultuj się z lekarzem. Indywidualne podejście: Każde dziecko jest inne, dlatego dostosuj dietę do jego potrzeb i upodobań. Zdrowe nawyki żywieniowe, które wykształcisz u swojego dziecka w pierwszych latach życia, będą miały wpływ na jego zdrowie przez całe życie. Agnieszka Zakrzewska-Gratys
Agnieszka Zakrzewska-Gratys Psychodietetyk, Dietetyk Kliniczny Po ukończeniu pierwszego roku życia, dieta dziecka staje się coraz bardziej urozmaicona. To doskonały moment, aby kształtować zdrowe nawyki żywieniowe u malucha. Jakie produkty powinny znaleźć się w jadłospisie rocznego dziecka, a których warto unikać? Co może jeść roczne dziecko? Od drugiego roku życia dieta dziecka może być bardzo zbliżona do diety dorosłych, oczywiście z uwzględnieniem mniejszych porcji i odpowiedniej konsystencji. W jadłospisie rocznego dziecka powinny znaleźć się: Warzywa i owoce: Podawaj je w różnych formach – gotowane, pieczone, na surowo. Produkty zbożowe: Chleb pełnoziarnisty, kasze, makarony. Mleko i produkty mleczne: Jogurty naturalne, sery, kefir. Mięso, ryby, drób: Dostarczają białka niezbędnego do wzrostu. Jaja: Bogate źródło białka i witamin. Tłuszcze: Oliwa z oliwek, awokado, orzechy. Czego unikać w diecie rocznego dziecka? Sól: Nadmiar soli może prowadzić do problemów zdrowotnych. Cukier: Słodkie napoje, słodycze sprzyjają próchnicy i otyłości. Produkty wysoko przetworzone: Fast food, chipsy, gotowe dania. Soki owocowe: Zbyt duża ilość soku (powyżej szklanki dziennie) może prowadzić do problemów z uzębieniem i zaburzeń trawienia. Jak wprowadzać nowe produkty do diety dziecka? Różnorodnie: Oferuj dziecku różnorodne smaki i konsystencje. Stopniowo: Wprowadzaj nowe produkty pojedynczo, obserwując reakcję dziecka. Cierpliwie: Nie zmuszaj dziecka do jedzenia, jeśli nie ma ochoty. Jak kształtować zdrowe nawyki żywieniowe? Regularne posiłki: Stałe pory posiłków pomagają uregulować apetyt. Spokojna atmosfera: Stwórz przyjemną atmosferę podczas posiłków. Dobry przykład: Jedz razem z dzieckiem zdrowe posiłki. Samodzielność: Pozwól dziecku na samodzielne jedzenie. Pamiętaj! Konsultacja z pediatrą: Jeśli masz wątpliwości co do diety swojego dziecka, skonsultuj się z lekarzem. Indywidualne podejście: Każde dziecko jest inne, dlatego dostosuj dietę do jego potrzeb i upodobań. Zdrowe nawyki żywieniowe, które wykształcisz u swojego dziecka w pierwszych latach życia, będą miały wpływ na jego zdrowie przez całe życie. Agnieszka Zakrzewska-Gratys
Agnieszka Małolepszy

Agnieszka Małolepszy

Położna z powołania:) od 20 lat przyjmuje na świat dzieci i nadal narodziny są dla mnie czymś niesamowitym. Realizuję również wizyty patranożowe gdzie staram się pokazać nowym rodzicom że macierzyństwo to piękna droga.
Położna z powołania:) od 20 lat przyjmuje na świat dzieci i nadal narodziny są dla mnie czymś niesamowitym. Realizuję również wizyty patranożowe gdzie staram się pokazać nowym rodzicom że macierzyństwo to piękna droga.
Kiedy zgłosić się do neurologopedy? Obawy rodziców rozwiane

Kiedy zgłosić się do neurologopedy? Obawy rodziców rozwiane

Sandra Iskrzycka Neurologopeda Każdy rodzic chce, aby jego dziecko rozwijało się prawidłowo. Obserwując swoje dziecko, często zastanawiamy się, czy jego rozwój przebiega zgodnie z normą. Kiedy warto skonsultować się z neurologopedą? Jakie sygnały powinny nas zaniepokoić? Pierwsze miesiące życia Problemy z karmieniem: trudności z przyjmowaniem pokarmu, bóle brodawek podczas karmienia, trudności związane ze ssaniem, wyciekanie mleka, niepokojące odgłosy podczas karmienia, męczliwość u dziecka w trakcie karmienia. Trudności z rozszerzaniem diety: nadmierne krztuszenie się dziecka, wypluwanie pokarmu, trudności z wprowadzeniem nowych struktur pokarmu. Brak rozwoju umiejętności komunikacyjnych: brak gaworzenia, uśmiechu społecznego, reakcji na imię, brak kontaktu wzrokowego, brak gestu wskazywania palcem, brak wspólnego pola uwagi. Pierwszy rok życia Ograniczony zasób słów: brak wyrazów dźwiękonaśladowczych w mowie, brak pierwszych słów, trudności z rozumieniem prostych poleceń. Trudności z rozumieniem funkcji przedmiotu: brak rozumienia, że grzebień służy do czesania, telefon do rozmawiania. Brak gestu wskazywania palcem: dziecko nie wskazuje palcem na interesujące je przedmioty. Drugi i trzeci rok życia: Opóźniony rozwój mowy: mały zasób słownictwa, niski przyrost słownictwa, mowa niezrozumiała dla otoczenia. Brak rozwoju mowy: w mowie nie pojawiają się nowe słowa, nie pojawiają się wyrażenia, nie pojawiają się zdania lub ich pojawienie jest znacznie opóźnione. Trudności z rozumieniem mowy: dziecko nie rozumie poleceń. Problemy z artykulacją: niewyraźna mowa, trudności z wymową niektórych dźwięków. Nieprawidłowe nawyki oralne: otwarte usta, wysunięty język, nadmierne ślinienie się. Kiedy jeszcze warto skonsultować się z neurologopedą? Trudności z jedzeniem: trudności z rozwijaniem diety, wybiórczość pokarmowa Parafunkcje w obszarze oralnym: ssanie palca, zaciskanie zębów, bruksizm, gryzienie warg i inne. Zaburzenia połykania: trudności z przyjmowaniem płynów oraz pokarmów wynikające z zaburzeń połykania, np. krztuszenie się, wylewanie pokarmu przez nos i usta, wymioty. Ogólny rozwój dziecka: opóźniony rozwój psychoruchowy, zespoły genetyczne, wady rozwojowe. Wady zgryzu: nieprawidłowa budowa aparatu mowy, nieprawidłowe funkcjonowanie narządów artykulacyjnych. Dlaczego warto udać się do neurologopedy? Neurologopeda przeprowadzi szczegółową ocenę rozwoju dziecka i zdiagnozuje ewentualne problemy. Wczesna diagnoza i terapia pozwalają na skuteczne wsparcie rozwoju dziecka. Jak przygotować się do wizyty u neurologopedy? Zbierz informacje: Zapisuj swoje obserwacje dotyczące rozwoju dziecka. Weź ze sobą dokumenty: książeczkę zdrowia dziecka, wyniki badań. Przygotuj pytania: Zastanów się, co chciałbyś wiedzieć o rozwoju swojego dziecka. Zapamiętaj Każde dziecko rozwija się w swoim tempie. Jednak jeśli masz jakiekolwiek wątpliwości, skonsultuj się z neurologopedą. Wczesna diagnoza i terapia zwiększają szanse na sukces. Neurologopeda to specjalista, który pomoże Ci zrozumieć potrzeby Twojego dziecka i wskaże odpowiednie metody wsparcia. Sandra Iskrzycka
Sandra Iskrzycka Neurologopeda Każdy rodzic chce, aby jego dziecko rozwijało się prawidłowo. Obserwując swoje dziecko, często zastanawiamy się, czy jego rozwój przebiega zgodnie z normą. Kiedy warto skonsultować się z neurologopedą? Jakie sygnały powinny nas zaniepokoić? Pierwsze miesiące życia Problemy z karmieniem: trudności z przyjmowaniem pokarmu, bóle brodawek podczas karmienia, trudności związane ze ssaniem, wyciekanie mleka, niepokojące odgłosy podczas karmienia, męczliwość u dziecka w trakcie karmienia. Trudności z rozszerzaniem diety: nadmierne krztuszenie się dziecka, wypluwanie pokarmu, trudności z wprowadzeniem nowych struktur pokarmu. Brak rozwoju umiejętności komunikacyjnych: brak gaworzenia, uśmiechu społecznego, reakcji na imię, brak kontaktu wzrokowego, brak gestu wskazywania palcem, brak wspólnego pola uwagi. Pierwszy rok życia Ograniczony zasób słów: brak wyrazów dźwiękonaśladowczych w mowie, brak pierwszych słów, trudności z rozumieniem prostych poleceń. Trudności z rozumieniem funkcji przedmiotu: brak rozumienia, że grzebień służy do czesania, telefon do rozmawiania. Brak gestu wskazywania palcem: dziecko nie wskazuje palcem na interesujące je przedmioty. Drugi i trzeci rok życia: Opóźniony rozwój mowy: mały zasób słownictwa, niski przyrost słownictwa, mowa niezrozumiała dla otoczenia. Brak rozwoju mowy: w mowie nie pojawiają się nowe słowa, nie pojawiają się wyrażenia, nie pojawiają się zdania lub ich pojawienie jest znacznie opóźnione. Trudności z rozumieniem mowy: dziecko nie rozumie poleceń. Problemy z artykulacją: niewyraźna mowa, trudności z wymową niektórych dźwięków. Nieprawidłowe nawyki oralne: otwarte usta, wysunięty język, nadmierne ślinienie się. Kiedy jeszcze warto skonsultować się z neurologopedą? Trudności z jedzeniem: trudności z rozwijaniem diety, wybiórczość pokarmowa Parafunkcje w obszarze oralnym: ssanie palca, zaciskanie zębów, bruksizm, gryzienie warg i inne. Zaburzenia połykania: trudności z przyjmowaniem płynów oraz pokarmów wynikające z zaburzeń połykania, np. krztuszenie się, wylewanie pokarmu przez nos i usta, wymioty. Ogólny rozwój dziecka: opóźniony rozwój psychoruchowy, zespoły genetyczne, wady rozwojowe. Wady zgryzu: nieprawidłowa budowa aparatu mowy, nieprawidłowe funkcjonowanie narządów artykulacyjnych. Dlaczego warto udać się do neurologopedy? Neurologopeda przeprowadzi szczegółową ocenę rozwoju dziecka i zdiagnozuje ewentualne problemy. Wczesna diagnoza i terapia pozwalają na skuteczne wsparcie rozwoju dziecka. Jak przygotować się do wizyty u neurologopedy? Zbierz informacje: Zapisuj swoje obserwacje dotyczące rozwoju dziecka. Weź ze sobą dokumenty: książeczkę zdrowia dziecka, wyniki badań. Przygotuj pytania: Zastanów się, co chciałbyś wiedzieć o rozwoju swojego dziecka. Zapamiętaj Każde dziecko rozwija się w swoim tempie. Jednak jeśli masz jakiekolwiek wątpliwości, skonsultuj się z neurologopedą. Wczesna diagnoza i terapia zwiększają szanse na sukces. Neurologopeda to specjalista, który pomoże Ci zrozumieć potrzeby Twojego dziecka i wskaże odpowiednie metody wsparcia. Sandra Iskrzycka
Justyna Borzucka

Justyna Borzucka

Pasjonatka i specjalistka od budowania relacji z dzieckiem – od pierwszego dnia jego życia, promotorka rodzicielstwa RIE (wychowanie z szacunkiem i zaufaniem), twórczyni bloga corobickiedydziecko.pl, autorka e-booka „Twoje dziecko MOŻE bawić się SAMO” oraz webinarów, prywatnie mama trójki dzieci. Uwielbia uczyć się o rozwoju dzieci i dynamice relacji rodzic-dziecko oraz dzielić się zdobytą wiedzą. Rodzicom maluszków podpowiada, jak opiekować się maleństwem, by od początku zadbać o dobrą współpracę i wzajemne zrozumienie oraz silną relację z dzieckiem. A rodzicom przedszkolaków podpowiada, co robić, kiedy dziecko… nie współpracuje, dużo płacze, jest agresywne, nie potrafi bawić się samo, nadużywa ekranów i wiele innych… – czyli jak reagować w obliczu najróżniejszych wyzwań pojawiających się w życiu każdego rodzica.
Pasjonatka i specjalistka od budowania relacji z dzieckiem – od pierwszego dnia jego życia, promotorka rodzicielstwa RIE (wychowanie z szacunkiem i zaufaniem), twórczyni bloga corobickiedydziecko.pl, autorka e-booka „Twoje dziecko MOŻE bawić się SAMO” oraz webinarów, prywatnie mama trójki dzieci. Uwielbia uczyć się o rozwoju dzieci i dynamice relacji rodzic-dziecko oraz dzielić się zdobytą wiedzą. Rodzicom maluszków podpowiada, jak opiekować się maleństwem, by od początku zadbać o dobrą współpracę i wzajemne zrozumienie oraz silną relację z dzieckiem. A rodzicom przedszkolaków podpowiada, co robić, kiedy dziecko… nie współpracuje, dużo płacze, jest agresywne, nie potrafi bawić się samo, nadużywa ekranów i wiele innych… – czyli jak reagować w obliczu najróżniejszych wyzwań pojawiających się w życiu każdego rodzica.