bobonavi.pl
    Zanim poczujesz pierwsze ruchy dziecka – prekoncepcja, czyli jak przygotować się do ciąży 

    Zanim poczujesz pierwsze ruchy dziecka – prekoncepcja, czyli jak przygotować się do ciąży 

    Agnieszka Kaczocha Mama Dlaczego warto świadomie przygotować się do ciąży? Decyzja o posiadaniu dzieci to jedna z najważniejszych decyzji, jaką podejmuje w swoim życiu kobieta. Czasem wieść że zostaniemy mamą, jest dla nas całkowitą niespodzianką, szokiem i niedowierzaniem, ponieważ życie lubi pisać swoje własne scenariusze. Jednak gdy mamy na to przestrzeń, sprecyzowane plany i mentalnie czujemy się gotowe do roli rodzica, warto zadbać o jak najlepsze przygotowania do ciąży. Poniższy artykuł jest zbiorem wskazówek, które pomogą Ci w świadomy sposób przygotować się na ten wyjątkowy czas. Jeśli jesteś w takim właśnie punkcie swojego życia i zastanawiasz się, co możesz zrobić, by zadbać o swoje zdrowie, zanim zajdziesz w ciążę, zapraszam Cię do lektury. Wizyta u ginekologa – pierwszy krok w planowaniu ciąży Pierwszym i najbardziej logicznym krokiem będzie wizyta u ginekologa. Porozmawiaj z lekarzem o swoich planach, a na pewno zbierze wywiad zdrowotny, rozpocznie i zleci wszystkie niezbędne badania. Ginekolog z pewnością wykona USG oraz badanie wewnętrzne, by wykluczyć wszelkie nieprawidłowości układu rozrodczego. Pomoże Ci ustalić, kiedy przypadają Twoje dni płodne, gdy szansa na zajście w ciążę jest największa. Wśród zleconych badań na pewno znajdzie się morfologia krwi, badanie ogólne moczu, poziom glukozy we krwi, TSH a także pomiar stężeń przeciwciał klasy IgG przeciwko Toxoplasmie gondii. Jeśli minął więcej niż rok od Twojej ostatniej cytologii i USG piersi, również warto zadbać o ich wykonanie przed ciążą. Znaczenie TSH i zdrowia tarczycy przed ciążą Jeśli zastanawiasz się, czym jest TSH, to dobry moment, by poświęcić nieco więcej uwagi Twojej tarczycy. TSH (hormon tyreotropowy) to hormon produkowany przez przysadkę mózgową, który reguluje funkcję tarczycy i odgrywa niezwykle ważną rolę w staraniach o ciążę. Mimo iż normy laboratoryjne wskazują wartość 4 mIU/L jako najwyższy akceptowalny wynik, warto wspomnieć że optymalny wskaźnik TSH dla kobiet planujących ciążę wynosi poniżej 2,5 mIU/L. Wyższe wskaźniki mogą prowadzić do niedoczynności tarczycy, w ciąży wartość TSH zazwyczaj rośnie, a hormonu ma przecież starczyć zarówno dla mamy jak i dla dziecka. Warto również rozważyć wykonanie USG tarczycy, gdyż same wyniki badań krwi mogą nie dawać pełnego obrazu jej funkcjonowania i nie pokażą ewentualnych zmian i ognisk zapalnych. Wiele kobiet doświadcza niepowodzeń w zachodzeniu w ciążę właśnie z racji chorób związanych z tarczycą, dlatego jeśli nigdy jej nie badałaś, a rozważasz ciążę – zadbaj o odpowiednie badania (specjalistą w tym zakresie jest endokrynolog). Suplementacja i styl życia przed zajściem w ciążę Minimum miesiąc przed staraniami (a idealnie już trzy miesiące przed) należy rozpocząć przyjmowanie kwasu foliowego, a najlepiej suplementów dla kobiet planujących ciążę, które oprócz niego zawierają cholinę, jod, witaminę D, B6 i B12, cynk oraz DHA. Zadbaj też o aktywność fizyczną i zbilansowaną dietę, bogatą w zdrowe tłuszcze, białko, kwasy DHA i Omega 3, warzywa i owoce oraz nawodnienie organizmu – to samo powinno tyczyć się też Twojego partnera. Kobietom planującym ciążę zaleca się również wizyty stomatologiczne celem wyleczenia ewentualnych ubytków i próchnicy, by uniknąć stanów zapalnych już w samej ciąży. Unikanie używek a zdrowie reprodukcyjne O szkodliwości palenia papierosów i innych wyrobów tytoniowych nie trzeba już dziś nikomu przypominać a zwłaszcza kobietom planującym ciążę. Jednocześnie warto podkreślić, że palenie tytoniu przez mężczyzn zmniejsza jakość ich nasienia jak i liczebność plemników. W okresie starań warto również zrezygnować z picia alkoholu z racji możliwego osłabienia zdolności rozrodczych i szkodliwego wpływu na płód w przypadku dojścia do zapłodnienia. Nastawienie psychiczne – kluczowy element starań o dziecko Na sam koniec trzeba wspomnieć o sprawie najważniejszej, a mianowicie o nastawieniu psychicznym. Nie dopuśćcie do tego, by Wasze starania o dziecko przerodziły się w obsesyjne mierzenie temperatury, ciągłe robienie testów ciążowych czy owulacyjnych i zostały sprowadzone do funkcji wyłącznie prokreacyjnej. Cieszcie się sobą, celebrujcie wspólne chwile i nie zniechęcajcie się, jeśli nie uda się od razu. Przyjmuje się, że diagnostykę w kierunku niepłodności należy rozpocząć po około roku bezskutecznych starań, więc podejdźcie do tego na spokojnie, a jeśli coś wzbudzi Wasz niepokój wcześniej, nie wahajcie się skonsultować ze specjalistą. Bądźcie na siebie otwarci, rozmawiajcie o Waszym przyszłym życiu i podejmijcie tę niezwykle ważną decyzję o rodzicielstwie świadomie. Szczęśliwi rodzice to szczęśliwe dziecko. Powodzenia! Agnieszka Kaczocha
    Agnieszka Kaczocha Mama Dlaczego warto świadomie przygotować się do ciąży? Decyzja o posiadaniu dzieci to jedna z najważniejszych decyzji, jaką podejmuje w swoim życiu kobieta. Czasem wieść że zostaniemy mamą, jest dla nas całkowitą niespodzianką, szokiem i niedowierzaniem, ponieważ życie lubi pisać swoje własne scenariusze. Jednak gdy mamy na to przestrzeń, sprecyzowane plany i mentalnie czujemy się gotowe do roli rodzica, warto zadbać o jak najlepsze przygotowania do ciąży. Poniższy artykuł jest zbiorem wskazówek, które pomogą Ci w świadomy sposób przygotować się na ten wyjątkowy czas. Jeśli jesteś w takim właśnie punkcie swojego życia i zastanawiasz się, co możesz zrobić, by zadbać o swoje zdrowie, zanim zajdziesz w ciążę, zapraszam Cię do lektury. Wizyta u ginekologa – pierwszy krok w planowaniu ciąży Pierwszym i najbardziej logicznym krokiem będzie wizyta u ginekologa. Porozmawiaj z lekarzem o swoich planach, a na pewno zbierze wywiad zdrowotny, rozpocznie i zleci wszystkie niezbędne badania. Ginekolog z pewnością wykona USG oraz badanie wewnętrzne, by wykluczyć wszelkie nieprawidłowości układu rozrodczego. Pomoże Ci ustalić, kiedy przypadają Twoje dni płodne, gdy szansa na zajście w ciążę jest największa. Wśród zleconych badań na pewno znajdzie się morfologia krwi, badanie ogólne moczu, poziom glukozy we krwi, TSH a także pomiar stężeń przeciwciał klasy IgG przeciwko Toxoplasmie gondii. Jeśli minął więcej niż rok od Twojej ostatniej cytologii i USG piersi, również warto zadbać o ich wykonanie przed ciążą. Znaczenie TSH i zdrowia tarczycy przed ciążą Jeśli zastanawiasz się, czym jest TSH, to dobry moment, by poświęcić nieco więcej uwagi Twojej tarczycy. TSH (hormon tyreotropowy) to hormon produkowany przez przysadkę mózgową, który reguluje funkcję tarczycy i odgrywa niezwykle ważną rolę w staraniach o ciążę. Mimo iż normy laboratoryjne wskazują wartość 4 mIU/L jako najwyższy akceptowalny wynik, warto wspomnieć że optymalny wskaźnik TSH dla kobiet planujących ciążę wynosi poniżej 2,5 mIU/L. Wyższe wskaźniki mogą prowadzić do niedoczynności tarczycy, w ciąży wartość TSH zazwyczaj rośnie, a hormonu ma przecież starczyć zarówno dla mamy jak i dla dziecka. Warto również rozważyć wykonanie USG tarczycy, gdyż same wyniki badań krwi mogą nie dawać pełnego obrazu jej funkcjonowania i nie pokażą ewentualnych zmian i ognisk zapalnych. Wiele kobiet doświadcza niepowodzeń w zachodzeniu w ciążę właśnie z racji chorób związanych z tarczycą, dlatego jeśli nigdy jej nie badałaś, a rozważasz ciążę – zadbaj o odpowiednie badania (specjalistą w tym zakresie jest endokrynolog). Suplementacja i styl życia przed zajściem w ciążę Minimum miesiąc przed staraniami (a idealnie już trzy miesiące przed) należy rozpocząć przyjmowanie kwasu foliowego, a najlepiej suplementów dla kobiet planujących ciążę, które oprócz niego zawierają cholinę, jod, witaminę D, B6 i B12, cynk oraz DHA. Zadbaj też o aktywność fizyczną i zbilansowaną dietę, bogatą w zdrowe tłuszcze, białko, kwasy DHA i Omega 3, warzywa i owoce oraz nawodnienie organizmu – to samo powinno tyczyć się też Twojego partnera. Kobietom planującym ciążę zaleca się również wizyty stomatologiczne celem wyleczenia ewentualnych ubytków i próchnicy, by uniknąć stanów zapalnych już w samej ciąży. Unikanie używek a zdrowie reprodukcyjne O szkodliwości palenia papierosów i innych wyrobów tytoniowych nie trzeba już dziś nikomu przypominać a zwłaszcza kobietom planującym ciążę. Jednocześnie warto podkreślić, że palenie tytoniu przez mężczyzn zmniejsza jakość ich nasienia jak i liczebność plemników. W okresie starań warto również zrezygnować z picia alkoholu z racji możliwego osłabienia zdolności rozrodczych i szkodliwego wpływu na płód w przypadku dojścia do zapłodnienia. Nastawienie psychiczne – kluczowy element starań o dziecko Na sam koniec trzeba wspomnieć o sprawie najważniejszej, a mianowicie o nastawieniu psychicznym. Nie dopuśćcie do tego, by Wasze starania o dziecko przerodziły się w obsesyjne mierzenie temperatury, ciągłe robienie testów ciążowych czy owulacyjnych i zostały sprowadzone do funkcji wyłącznie prokreacyjnej. Cieszcie się sobą, celebrujcie wspólne chwile i nie zniechęcajcie się, jeśli nie uda się od razu. Przyjmuje się, że diagnostykę w kierunku niepłodności należy rozpocząć po około roku bezskutecznych starań, więc podejdźcie do tego na spokojnie, a jeśli coś wzbudzi Wasz niepokój wcześniej, nie wahajcie się skonsultować ze specjalistą. Bądźcie na siebie otwarci, rozmawiajcie o Waszym przyszłym życiu i podejmijcie tę niezwykle ważną decyzję o rodzicielstwie świadomie. Szczęśliwi rodzice to szczęśliwe dziecko. Powodzenia! Agnieszka Kaczocha
    III trymestr ciąży – objawy, przygotowanie do porodu i zmiany w ciele kobiety

    III trymestr ciąży – objawy, przygotowanie do porodu i zmiany w ciele kobiety

    Sara Bogan Specjalista Pielęgniarstwa Ginekologicznego, Doradca Laktacyjny W III trymestrze kobiety najczęściej zaczynają odczuwać negatywne skutki ciąży takie jak: zmęczenie, obrzęki, problemy z koncentracją, snem, zgagą. Pojawia się poddenerwowanie związane ze świadomością, że już niedługo na świecie pojawi się człowiek, za którego trzeba wziąć odpowiedzialność. Mimo wielkiej radości, kobiety często odczuwają niepokój, dlatego bardzo ważne jest by odpowiednio przygotować się na ten czas. Zmiany w ciele i potrzeba wsparcia fizjoterapeuty Ostatni trymestr ciąży to okres intensywnego wzrostu płodu oraz pojawiania się dużych zmian w kobiecym ciele. Rosnący razem z dzieckiem brzuch, powoduje zmianę położenia środka ciężkości, co wymusza zmianę postawy ciała. Wymuszona pozycja może prowadzić do pojawienia się dolegliwości bólowych kręgosłupa – dlatego jeżeli do tej pory kobieta nie korzystała z wizyty u fizjoterapeuty uroginekologicznego, jest to idealny moment. Problemy z pęcherzem i zgagą – co jest normalne, a co niepokojące? Powiększająca się macica uciska na pęcherz moczowy, przez co kobiety zdecydowanie częściej niż do tej pory odczuwają parcie na mocz – i jest to całkowicie normalne.Niepokojącym objawem jest pojawienie się nietrzymania moczu – w takiej sytuacji warto skonsultować się z fizjoterapeutą, który zatroszczy się o mięśnie dna miednicy.Ciężarna macica uciska również na żołądek, co z kolei prowadzi do cofania się kwaśnej treści do przełyku – pojawia się pieczenie i palenie – tak zwana zgaga.By zminimalizować tę dolegliwość, warto spożywać częste i małe posiłki, unikać pikantnych oraz tłustych potraw. Niektórym ciężarnym pomagają migdały lub zimne mleko. Skurcze przepowiadające – jak je rozpoznać? W III trymestrze coraz częściej pojawiają się skurcze przepowiadające macicy. Bardzo często powodują strach u kobiet, szczególnie tych będących w ciąży po raz pierwszy, natomiast są naturalnym objawem, świadczącym o przygotowywaniu się mięśnia macicy do porodu.Nazywamy je skurczami Braxtona-Hicksa – charakteryzują się twardnieniem brzucha, inaczej zwanym “stawianiem macicy”, pojawiają się co kilka do kilkunastu minut (nie powinny występować częściej niż co 5 min), trwają ok. 15–30 s i zwykle ustępują po 2 h – tym różnią się od typowej akcji skurczowej, która z czasem nabiera na sile. Wybór położnej i przygotowanie do edukacji okołoporodowej Jeżeli kobieta do tej pory nie wybrała swojej położnej środowiskowej, III trymestr ciąży to ostatni moment, by to zrobić. Położna poprowadzi edukację, podczas której przygotuje rodzinę do porodu, połogu, karmienia piersią, rozwieje wątpliwości dotyczące pielęgnacji noworodka, a także przyjedzie do domu po porodzie na wizytę patronażową. Przygotowanie emocjonalne i fizyczne do porodu III trymestr ciąży to czas, kiedy kobieta powinna wyjątkowo o siebie zadbać i przygotować się emocjonalnie oraz fizycznie do porodu oraz macierzyństwa.Mówi się, że poród to ruch, dlatego te ostatnie miesiące ciąży warto poświęcić na przygotowanie ciała oraz głowy do porodu – świetnie sprawdzą się tutaj zajęcia ruchowe dla kobiet w ciąży, medytacje, relaksacje czy kurs hipnorodzenia.Warto pamiętać o tym, że poród to nie tylko narodziny dziecka, lecz także kobiety-matki i mężczyzny-ojca – dlatego edukacja i świadomość mogą znacznie ułatwić przyjmowanie nowych ról. Dostosowanie domu i pakowanie torby do porodu Ostatni trymestr ciąży to czas, kiedy warto dostosować dom do pojawienia się w nim noworodka. Odpowiednie zaaranżowanie przestrzeni może znacznie ułatwić funkcjonowanie rodziny po powrocie ze szpitala. Warto pamiętać, że najważniejsza jest funkcjonalność – nie wygląd – o czym bardzo często zapominamy.Torba do porodu – to już ostatni moment na to, by ją przygotować i oszczędzić sobie i partnerowi stresu. Pamiętajmy o tym, że pojawienie się skurczów często bardzo stresuje przyszłych rodziców, a pakowanie torby w bólach i pod presją nie jest najlepszym pomysłem. Jedzenie po porodzie – domowe przygotowanie to klucz Przygotowanie jedzenia, które po powrocie ze szpitala, w czasie odnajdywania się w nowej rzeczywistości, będziecie mogli spokojnie odgrzać, by mieć zdrowy obiad – to całkowity game changer.Dlatego warto pod koniec ciąży przyrządzić kilka dań, które można zapasteryzować czy zamrozić, by w chwili kryzysu nie przejmować się obiadem, tylko w 100% skupić się na dziecku. Wahania nastrojów – jak zadbać o relację i emocje? III trymestr ciąży to bardzo często huśtawka nastrojów u kobiet. Podekscytowanie miesza się ze strachem, zmęczenie z wielkimi przypływami sił.Wahania nastrojów u pań bardzo mocno odbijają się na panach – dlatego pamiętajcie, by w tym czasie szczególnie o siebie zadbać.
    Sara Bogan Specjalista Pielęgniarstwa Ginekologicznego, Doradca Laktacyjny W III trymestrze kobiety najczęściej zaczynają odczuwać negatywne skutki ciąży takie jak: zmęczenie, obrzęki, problemy z koncentracją, snem, zgagą. Pojawia się poddenerwowanie związane ze świadomością, że już niedługo na świecie pojawi się człowiek, za którego trzeba wziąć odpowiedzialność. Mimo wielkiej radości, kobiety często odczuwają niepokój, dlatego bardzo ważne jest by odpowiednio przygotować się na ten czas. Zmiany w ciele i potrzeba wsparcia fizjoterapeuty Ostatni trymestr ciąży to okres intensywnego wzrostu płodu oraz pojawiania się dużych zmian w kobiecym ciele. Rosnący razem z dzieckiem brzuch, powoduje zmianę położenia środka ciężkości, co wymusza zmianę postawy ciała. Wymuszona pozycja może prowadzić do pojawienia się dolegliwości bólowych kręgosłupa – dlatego jeżeli do tej pory kobieta nie korzystała z wizyty u fizjoterapeuty uroginekologicznego, jest to idealny moment. Problemy z pęcherzem i zgagą – co jest normalne, a co niepokojące? Powiększająca się macica uciska na pęcherz moczowy, przez co kobiety zdecydowanie częściej niż do tej pory odczuwają parcie na mocz – i jest to całkowicie normalne.Niepokojącym objawem jest pojawienie się nietrzymania moczu – w takiej sytuacji warto skonsultować się z fizjoterapeutą, który zatroszczy się o mięśnie dna miednicy.Ciężarna macica uciska również na żołądek, co z kolei prowadzi do cofania się kwaśnej treści do przełyku – pojawia się pieczenie i palenie – tak zwana zgaga.By zminimalizować tę dolegliwość, warto spożywać częste i małe posiłki, unikać pikantnych oraz tłustych potraw. Niektórym ciężarnym pomagają migdały lub zimne mleko. Skurcze przepowiadające – jak je rozpoznać? W III trymestrze coraz częściej pojawiają się skurcze przepowiadające macicy. Bardzo często powodują strach u kobiet, szczególnie tych będących w ciąży po raz pierwszy, natomiast są naturalnym objawem, świadczącym o przygotowywaniu się mięśnia macicy do porodu.Nazywamy je skurczami Braxtona-Hicksa – charakteryzują się twardnieniem brzucha, inaczej zwanym “stawianiem macicy”, pojawiają się co kilka do kilkunastu minut (nie powinny występować częściej niż co 5 min), trwają ok. 15–30 s i zwykle ustępują po 2 h – tym różnią się od typowej akcji skurczowej, która z czasem nabiera na sile. Wybór położnej i przygotowanie do edukacji okołoporodowej Jeżeli kobieta do tej pory nie wybrała swojej położnej środowiskowej, III trymestr ciąży to ostatni moment, by to zrobić. Położna poprowadzi edukację, podczas której przygotuje rodzinę do porodu, połogu, karmienia piersią, rozwieje wątpliwości dotyczące pielęgnacji noworodka, a także przyjedzie do domu po porodzie na wizytę patronażową. Przygotowanie emocjonalne i fizyczne do porodu III trymestr ciąży to czas, kiedy kobieta powinna wyjątkowo o siebie zadbać i przygotować się emocjonalnie oraz fizycznie do porodu oraz macierzyństwa.Mówi się, że poród to ruch, dlatego te ostatnie miesiące ciąży warto poświęcić na przygotowanie ciała oraz głowy do porodu – świetnie sprawdzą się tutaj zajęcia ruchowe dla kobiet w ciąży, medytacje, relaksacje czy kurs hipnorodzenia.Warto pamiętać o tym, że poród to nie tylko narodziny dziecka, lecz także kobiety-matki i mężczyzny-ojca – dlatego edukacja i świadomość mogą znacznie ułatwić przyjmowanie nowych ról. Dostosowanie domu i pakowanie torby do porodu Ostatni trymestr ciąży to czas, kiedy warto dostosować dom do pojawienia się w nim noworodka. Odpowiednie zaaranżowanie przestrzeni może znacznie ułatwić funkcjonowanie rodziny po powrocie ze szpitala. Warto pamiętać, że najważniejsza jest funkcjonalność – nie wygląd – o czym bardzo często zapominamy.Torba do porodu – to już ostatni moment na to, by ją przygotować i oszczędzić sobie i partnerowi stresu. Pamiętajmy o tym, że pojawienie się skurczów często bardzo stresuje przyszłych rodziców, a pakowanie torby w bólach i pod presją nie jest najlepszym pomysłem. Jedzenie po porodzie – domowe przygotowanie to klucz Przygotowanie jedzenia, które po powrocie ze szpitala, w czasie odnajdywania się w nowej rzeczywistości, będziecie mogli spokojnie odgrzać, by mieć zdrowy obiad – to całkowity game changer.Dlatego warto pod koniec ciąży przyrządzić kilka dań, które można zapasteryzować czy zamrozić, by w chwili kryzysu nie przejmować się obiadem, tylko w 100% skupić się na dziecku. Wahania nastrojów – jak zadbać o relację i emocje? III trymestr ciąży to bardzo często huśtawka nastrojów u kobiet. Podekscytowanie miesza się ze strachem, zmęczenie z wielkimi przypływami sił.Wahania nastrojów u pań bardzo mocno odbijają się na panach – dlatego pamiętajcie, by w tym czasie szczególnie o siebie zadbać.
    Bezpieczne podróże z dzieckiem: Jak wybrać idealny fotelik samochodowy?

    Bezpieczne podróże z dzieckiem: Jak wybrać idealny fotelik samochodowy?

    Dorota Czaja Sprzedawca Fotelików I Wózków Dziecięcych Bezpieczeństwo naszego dziecka jest dla nas priorytetem, zwłaszcza podczas podróży samochodem. Fotelik samochodowy to niezbędny element wyposażenia każdego pojazdu, w którym przewozimy malucha. Jak wybrać odpowiedni model, który zapewni dziecku maksymalne bezpieczeństwo? Na co zwrócić uwagę przy wyborze fotelika samochodowego? Grupa wiekowa: Foteliki dzielą się na grupy wagowe. Dla noworodków i niemowląt przeznaczone są nosidełka (grupa 0+), a dla starszych dzieci foteliki z wyższych grup wagowych. Montaż: Foteliki można montować na pasy bezpieczeństwa lub na bazie ISOFIX. Baza ISOFIX zapewnia stabilniejsze mocowanie. Funkcje dodatkowe: Niektóre foteliki posiadają dodatkowe funkcje, takie jak możliwość regulacji nachylenia siedziska, wkładki redukcyjne, czy obrotowe siedzisko. Komfort dziecka: Wybierz fotelik, który zapewni dziecku wygodną pozycję podczas podróży. Zwróć uwagę na wyprofilowanie siedziska i zagłówka. Bezpieczeństwo: Najważniejszym kryterium jest bezpieczeństwo. Wybieraj foteliki renomowanych producentów, które przeszły pozytywnie testy zderzeniowe. Dlaczego warto wybrać fotelik z możliwością jazdy tyłem? Jazda tyłem do kierunku jazdy jest najbezpieczniejszą pozycją dla dziecka. W przypadku wypadku, siła uderzenia rozkłada się na większą powierzchnię ciała dziecka, co minimalizuje ryzyko poważnych obrażeń. Eksperci zalecają przewożenie dzieci tyłem przynajmniej do 4. roku życia, a najlepiej jak najdłużej, aż do osiągnięcia maksymalnej wysokości dopuszczalnej przez producenta fotelika. Foteliki obrotowe – czy warto? Foteliki obrotowe ułatwiają wkładanie i wyjmowanie dziecka z samochodu, zwłaszcza dla rodziców z małymi dziećmi. Jednak warto pamiętać, że obrót fotelika do pozycji przodem do jazdy jest dozwolony tylko podczas postoju. Pamiętaj również, że w Polsce jest obowiązek wożenia tyłem do kierunku jazdy do 15 miesiąca życia dziecka, ale według badań zalecamy jazdę tyłem jak najdłużej czyli do 4/6 roku życia. Jak dopasować fotelik do samochodu i dziecka? Montaż: Fotelik musi być prawidłowo zamontowany zgodnie z instrukcją producenta. W razie wątpliwości warto skorzystać z pomocy specjalisty. Dopasowanie do dziecka: Dziecko powinno być odpowiednio zabezpieczone pasami. Pasy muszą być napięte, ale nie za mocno. Regularna kontrola: Regularnie sprawdzaj, czy fotelik jest prawidłowo zamontowany i czy pasy są odpowiednio napięte. Podsumowanie Wybór odpowiedniego fotelika samochodowego to inwestycja w bezpieczeństwo Twojego dziecka. Zwracaj uwagę na jakość wykonania, funkcjonalność i bezpieczeństwo. Pamiętaj, że najważniejsza jest pozycja tyłem do kierunku jazdy, która zapewnia najwyższy poziom ochrony. Jeśli masz wątpliwości co do tego czy Twój maluch ma odpowiednio dobrany fotelik lub bezpieczną pozycję zawsze możesz pojechać do wyspecjalizowanego sklepu i zapytać fachowca. W BOBO-CAR w Łowiczu taka usługa jest zawsze BEZPŁATNA.
    Dorota Czaja Sprzedawca Fotelików I Wózków Dziecięcych Bezpieczeństwo naszego dziecka jest dla nas priorytetem, zwłaszcza podczas podróży samochodem. Fotelik samochodowy to niezbędny element wyposażenia każdego pojazdu, w którym przewozimy malucha. Jak wybrać odpowiedni model, który zapewni dziecku maksymalne bezpieczeństwo? Na co zwrócić uwagę przy wyborze fotelika samochodowego? Grupa wiekowa: Foteliki dzielą się na grupy wagowe. Dla noworodków i niemowląt przeznaczone są nosidełka (grupa 0+), a dla starszych dzieci foteliki z wyższych grup wagowych. Montaż: Foteliki można montować na pasy bezpieczeństwa lub na bazie ISOFIX. Baza ISOFIX zapewnia stabilniejsze mocowanie. Funkcje dodatkowe: Niektóre foteliki posiadają dodatkowe funkcje, takie jak możliwość regulacji nachylenia siedziska, wkładki redukcyjne, czy obrotowe siedzisko. Komfort dziecka: Wybierz fotelik, który zapewni dziecku wygodną pozycję podczas podróży. Zwróć uwagę na wyprofilowanie siedziska i zagłówka. Bezpieczeństwo: Najważniejszym kryterium jest bezpieczeństwo. Wybieraj foteliki renomowanych producentów, które przeszły pozytywnie testy zderzeniowe. Dlaczego warto wybrać fotelik z możliwością jazdy tyłem? Jazda tyłem do kierunku jazdy jest najbezpieczniejszą pozycją dla dziecka. W przypadku wypadku, siła uderzenia rozkłada się na większą powierzchnię ciała dziecka, co minimalizuje ryzyko poważnych obrażeń. Eksperci zalecają przewożenie dzieci tyłem przynajmniej do 4. roku życia, a najlepiej jak najdłużej, aż do osiągnięcia maksymalnej wysokości dopuszczalnej przez producenta fotelika. Foteliki obrotowe – czy warto? Foteliki obrotowe ułatwiają wkładanie i wyjmowanie dziecka z samochodu, zwłaszcza dla rodziców z małymi dziećmi. Jednak warto pamiętać, że obrót fotelika do pozycji przodem do jazdy jest dozwolony tylko podczas postoju. Pamiętaj również, że w Polsce jest obowiązek wożenia tyłem do kierunku jazdy do 15 miesiąca życia dziecka, ale według badań zalecamy jazdę tyłem jak najdłużej czyli do 4/6 roku życia. Jak dopasować fotelik do samochodu i dziecka? Montaż: Fotelik musi być prawidłowo zamontowany zgodnie z instrukcją producenta. W razie wątpliwości warto skorzystać z pomocy specjalisty. Dopasowanie do dziecka: Dziecko powinno być odpowiednio zabezpieczone pasami. Pasy muszą być napięte, ale nie za mocno. Regularna kontrola: Regularnie sprawdzaj, czy fotelik jest prawidłowo zamontowany i czy pasy są odpowiednio napięte. Podsumowanie Wybór odpowiedniego fotelika samochodowego to inwestycja w bezpieczeństwo Twojego dziecka. Zwracaj uwagę na jakość wykonania, funkcjonalność i bezpieczeństwo. Pamiętaj, że najważniejsza jest pozycja tyłem do kierunku jazdy, która zapewnia najwyższy poziom ochrony. Jeśli masz wątpliwości co do tego czy Twój maluch ma odpowiednio dobrany fotelik lub bezpieczną pozycję zawsze możesz pojechać do wyspecjalizowanego sklepu i zapytać fachowca. W BOBO-CAR w Łowiczu taka usługa jest zawsze BEZPŁATNA.
    Sesja noworodkowa – jak się przygotować? Przewodnik dla rodziców

    Sesja noworodkowa – jak się przygotować? Przewodnik dla rodziców

    Renata Włoszczyk Fotograf Noworodkowy, Rodzinny, Porodowy Dlaczego warto zdecydować się na sesję noworodkową? Pierwsze dni życia dziecka mijają niezwykle szybko, a wspomnienia z tego okresu są bezcenne. Profesjonalna sesja noworodkowa pozwala uwiecznić te wyjątkowe chwile w pięknych, dopracowanych kadrach. To pamiątka na całe życie zarówno dla rodziców, jak i dla dziecka, które z czasem będzie mogło zobaczyć swoje pierwsze dni na profesjonalnych fotografiach. Kiedy najlepiej wykonać sesję noworodkową? Najlepszy czas na wykonanie sesji noworodkowej to pierwsze 5–14 dni życia maluszka. W tym okresie noworodki śpią głęboko i są bardziej podatne na delikatne pozycjonowanie, co ułatwia pracę fotografowi. Sesję warto zaplanować już w trakcie ciąży, aby mieć pewność, że fotograf będzie miał dostępny termin. Rodzaje sesji noworodkowych – którą wybrać? Istnieje kilka różnych typów sesji noworodkowych, które różnią się stylem i miejscem realizacji: 1. Sesja noworodkowa w studio Stylizowane ujęcia w przygotowanych aranżacjach Profesjonalne akcesoria, tła i oświetlenie Idealna dla rodziców ceniących estetyczne, dopracowane kadry 2. Sesja noworodkowa lifestyle w domu Naturalne ujęcia w codziennym otoczeniu Pokazuje emocje i relacje w rodzinie Świetny wybór dla osób ceniących autentyczność 3. Sesja noworodkowa w plenerze Najlepsza dla starszych noworodków (powyżej 3 tygodni) Naturalne światło i piękne otoczenie Doskonała opcja na wiosnę i lato 4. Sesja noworodkowa w szpitalu Uchwycenie pierwszych chwil życia maluszka Zdjęcia pełne emocji i wzruszeń Wymaga wcześniejszej organizacji z fotografem i personelem szpitalnym Jak przygotować się do sesji noworodkowej? 1. Wybór fotografa Kluczowe jest znalezienie doświadczonego fotografa specjalizującego się w fotografii noworodkowej. Warto sprawdzić portfolio, opinie klientów i porozmawiać o oczekiwaniach. 2. Przygotowanie maluszka Karmienie przed sesją – najedzone dziecko jest spokojniejsze. Ubiór – najlepiej luźne ubranka, które łatwo zdjąć, nie pozostawiające odcisków na skórze. Komfort – w studio fotograf zwykle dba o odpowiednią temperaturę, w domu warto zadbać o przytulne warunki. 3. Stylizacja i akcesoria Fotograf często zapewnia rekwizyty, ale można również zabrać ulubiony kocyk, maskotkę czy rodzinne pamiątki, które nadadzą zdjęciom wyjątkowego charakteru. 4. Planowanie sesji rodzinnej Sesja noworodkowa to doskonała okazja do wykonania zdjęć rodzinnych. Warto przygotować się na wspólne ujęcia z rodzicami i rodzeństwem, ubierając się w stonowane kolory, które nie odwracają uwagi od maluszka. Podsumowanie Sesja noworodkowa to wyjątkowa pamiątka, która pozwala zatrzymać w kadrze najpiękniejsze chwile pierwszych dni życia maluszka. Wybór odpowiedniego fotografa, stylu sesji i odpowiednie przygotowanie to klucz do udanych zdjęć. Niezależnie od wybranego rodzaju sesji, warto zaplanować ją z wyprzedzeniem, by zapewnić sobie i dziecku komfort oraz piękne wspomnienia na lata. Renata Włoszczyk
    Renata Włoszczyk Fotograf Noworodkowy, Rodzinny, Porodowy Dlaczego warto zdecydować się na sesję noworodkową? Pierwsze dni życia dziecka mijają niezwykle szybko, a wspomnienia z tego okresu są bezcenne. Profesjonalna sesja noworodkowa pozwala uwiecznić te wyjątkowe chwile w pięknych, dopracowanych kadrach. To pamiątka na całe życie zarówno dla rodziców, jak i dla dziecka, które z czasem będzie mogło zobaczyć swoje pierwsze dni na profesjonalnych fotografiach. Kiedy najlepiej wykonać sesję noworodkową? Najlepszy czas na wykonanie sesji noworodkowej to pierwsze 5–14 dni życia maluszka. W tym okresie noworodki śpią głęboko i są bardziej podatne na delikatne pozycjonowanie, co ułatwia pracę fotografowi. Sesję warto zaplanować już w trakcie ciąży, aby mieć pewność, że fotograf będzie miał dostępny termin. Rodzaje sesji noworodkowych – którą wybrać? Istnieje kilka różnych typów sesji noworodkowych, które różnią się stylem i miejscem realizacji: 1. Sesja noworodkowa w studio Stylizowane ujęcia w przygotowanych aranżacjach Profesjonalne akcesoria, tła i oświetlenie Idealna dla rodziców ceniących estetyczne, dopracowane kadry 2. Sesja noworodkowa lifestyle w domu Naturalne ujęcia w codziennym otoczeniu Pokazuje emocje i relacje w rodzinie Świetny wybór dla osób ceniących autentyczność 3. Sesja noworodkowa w plenerze Najlepsza dla starszych noworodków (powyżej 3 tygodni) Naturalne światło i piękne otoczenie Doskonała opcja na wiosnę i lato 4. Sesja noworodkowa w szpitalu Uchwycenie pierwszych chwil życia maluszka Zdjęcia pełne emocji i wzruszeń Wymaga wcześniejszej organizacji z fotografem i personelem szpitalnym Jak przygotować się do sesji noworodkowej? 1. Wybór fotografa Kluczowe jest znalezienie doświadczonego fotografa specjalizującego się w fotografii noworodkowej. Warto sprawdzić portfolio, opinie klientów i porozmawiać o oczekiwaniach. 2. Przygotowanie maluszka Karmienie przed sesją – najedzone dziecko jest spokojniejsze. Ubiór – najlepiej luźne ubranka, które łatwo zdjąć, nie pozostawiające odcisków na skórze. Komfort – w studio fotograf zwykle dba o odpowiednią temperaturę, w domu warto zadbać o przytulne warunki. 3. Stylizacja i akcesoria Fotograf często zapewnia rekwizyty, ale można również zabrać ulubiony kocyk, maskotkę czy rodzinne pamiątki, które nadadzą zdjęciom wyjątkowego charakteru. 4. Planowanie sesji rodzinnej Sesja noworodkowa to doskonała okazja do wykonania zdjęć rodzinnych. Warto przygotować się na wspólne ujęcia z rodzicami i rodzeństwem, ubierając się w stonowane kolory, które nie odwracają uwagi od maluszka. Podsumowanie Sesja noworodkowa to wyjątkowa pamiątka, która pozwala zatrzymać w kadrze najpiękniejsze chwile pierwszych dni życia maluszka. Wybór odpowiedniego fotografa, stylu sesji i odpowiednie przygotowanie to klucz do udanych zdjęć. Niezależnie od wybranego rodzaju sesji, warto zaplanować ją z wyprzedzeniem, by zapewnić sobie i dziecku komfort oraz piękne wspomnienia na lata. Renata Włoszczyk
    Dlaczego ćwiczenia oddechowe są tak ważne – poznaj techniki, które możesz stosować w domu

    Dlaczego ćwiczenia oddechowe są tak ważne – poznaj techniki, które możesz stosować w domu

    Jagoda Data-Roszak Neurologopeda, Terapeuta Karmienia, Terapeuta Oddechu Prawidłowy oddech – dlaczego ma tak duże znaczenie? „Oddech to pierwsza rzecz, jaką dostajemy po narodzinach i ostatnia, jaką oddajemy przed śmiercią. To tak proste, że wydaje się bez znaczenia. A jednak jest najważniejsze” – Miriam Dubini. Oddech to podstawowa funkcja życiowa człowieka. Jego jakość wpływa na zdrowie, poziom energii i samopoczucie. Prawidłowe oddychanie nosem, z aktywną pracą przepony, pozwala: redukuje stres, dotlenia organizm, uspokaja myśli, wspiera pracę układu nerwowego, poprawia odporność dzięki produkcji tlenku azotu, wspomaga rozwój twarzoczaszki i prawidłowe połykanie u dzieci. Warto dbać o prawidłowe wzorce oddechowe od najmłodszych lat – zachęcać dzieci do oddychania nosem, zwracać uwagę na ich postawę i rozwijać świadomość oddechu poprzez proste ćwiczenia oddechowe. Ćwiczenia oddechowe dla dzieci i dorosłych – jak prawidłowo oddychać? Aby wspierać zdrowe oddychanie, warto wprowadzić do codziennej rutyny kilka prostych technik oddechowych. Oto kilka skutecznych ćwiczeń: NAZWACELEWYKONANIEBudowane świadomościBudowanie świadomości prawidłowego oddechu, poznawanie części ciała, priopriocepcja, aktywacja zmysłu węchuPokaż dziecku nos. Dotknij go. Opowiedz o nim. Jaki jest: duży? Mały? Dotknijcie nosa razem. Zobaczcie jakie ma lementy: nasada, czubek, nozdrza, dziurki.Powąchajcie powietrze wokół Was, może kwiatek, albo potrawę na talerzu.Opowiedz dziecku jakie supermoce ma nos: nawilża powietrze, oczyszcza je i ogrzewa – dzięki czemu powietrze trafiające do płuc jest przyjemne i zdrowe.MruczenieProdukcja tlenku azotu (poprawa odporności), poprawa czucia w nozdrzach, świadomy oddech, zwarcie wargWykonaj z dzieckiem (lub sam jako przykład dla dziecka): wdech nosem, a następnie wydech z jednoczesnym mruczeniem i znów wdech nosem. Powtórz kilka razy.Ciężka ręka na przeponieAktywacja przepony, spokojny głęboki oddech, stymulacja nerwu błędnegoDłoń kładziemy na przeponie dziecka i pozwalamy mu swobodnie oddychać – nosem. Nasza ręka daje delikatny opór dla przepony.Podczas wdechu możemy delikatnie unosić dłoń nie odrywając jej od dziecka, a podczas wydechu delikatnie ją dociskać – minimalne ruchy.Ćwiczenie możemy wykonywać już od pierwszych miesięcy życia. Ćwiczenia oddechowe dla dzieci – jak je wprowadzić do codzienności? Ważne, by ćwiczenia oddechowe były elementem codziennych aktywności, a nie przymusem. Oto kilka wskazówek: Zachęcaj, ale nie zmuszaj – dzieci najlepiej uczą się przez zabawę. Bądź wzorem – jeśli dziecko widzi, że oddychasz spokojnie, samo zacznie to robić. Włącz ćwiczenia do codziennych rytuałów – np. przed snem lub podczas zabawy. Obserwuj dziecko – zwróć uwagę, czy jego usta są zamknięte, a język w prawidłowej pozycji. Gdzie szukać profesjonalnej pomocy? Jeśli masz wątpliwości dotyczące oddychania swojego dziecka lub chcesz nauczyć się skutecznych technik oddechowych, warto skorzystać z profesjonalnej pomocy. W Centrum Terapii Holistycznej w Lesznie prowadzę: indywidualne terapie oddechowe dla dzieci, młodzieży i dorosłych, warsztaty oddechowe dla rodziców i dzieci, program WDECH I WYDECH wspierający prawidłowy oddech dzieci w żłobkach. 📍 Skontaktuj się ze mną przez stronę: www.centrumholistyczne.com Jagoda Data-Roszak
    Jagoda Data-Roszak Neurologopeda, Terapeuta Karmienia, Terapeuta Oddechu Prawidłowy oddech – dlaczego ma tak duże znaczenie? „Oddech to pierwsza rzecz, jaką dostajemy po narodzinach i ostatnia, jaką oddajemy przed śmiercią. To tak proste, że wydaje się bez znaczenia. A jednak jest najważniejsze” – Miriam Dubini. Oddech to podstawowa funkcja życiowa człowieka. Jego jakość wpływa na zdrowie, poziom energii i samopoczucie. Prawidłowe oddychanie nosem, z aktywną pracą przepony, pozwala: redukuje stres, dotlenia organizm, uspokaja myśli, wspiera pracę układu nerwowego, poprawia odporność dzięki produkcji tlenku azotu, wspomaga rozwój twarzoczaszki i prawidłowe połykanie u dzieci. Warto dbać o prawidłowe wzorce oddechowe od najmłodszych lat – zachęcać dzieci do oddychania nosem, zwracać uwagę na ich postawę i rozwijać świadomość oddechu poprzez proste ćwiczenia oddechowe. Ćwiczenia oddechowe dla dzieci i dorosłych – jak prawidłowo oddychać? Aby wspierać zdrowe oddychanie, warto wprowadzić do codziennej rutyny kilka prostych technik oddechowych. Oto kilka skutecznych ćwiczeń: NAZWACELEWYKONANIEBudowane świadomościBudowanie świadomości prawidłowego oddechu, poznawanie części ciała, priopriocepcja, aktywacja zmysłu węchuPokaż dziecku nos. Dotknij go. Opowiedz o nim. Jaki jest: duży? Mały? Dotknijcie nosa razem. Zobaczcie jakie ma lementy: nasada, czubek, nozdrza, dziurki.Powąchajcie powietrze wokół Was, może kwiatek, albo potrawę na talerzu.Opowiedz dziecku jakie supermoce ma nos: nawilża powietrze, oczyszcza je i ogrzewa – dzięki czemu powietrze trafiające do płuc jest przyjemne i zdrowe.MruczenieProdukcja tlenku azotu (poprawa odporności), poprawa czucia w nozdrzach, świadomy oddech, zwarcie wargWykonaj z dzieckiem (lub sam jako przykład dla dziecka): wdech nosem, a następnie wydech z jednoczesnym mruczeniem i znów wdech nosem. Powtórz kilka razy.Ciężka ręka na przeponieAktywacja przepony, spokojny głęboki oddech, stymulacja nerwu błędnegoDłoń kładziemy na przeponie dziecka i pozwalamy mu swobodnie oddychać – nosem. Nasza ręka daje delikatny opór dla przepony.Podczas wdechu możemy delikatnie unosić dłoń nie odrywając jej od dziecka, a podczas wydechu delikatnie ją dociskać – minimalne ruchy.Ćwiczenie możemy wykonywać już od pierwszych miesięcy życia. Ćwiczenia oddechowe dla dzieci – jak je wprowadzić do codzienności? Ważne, by ćwiczenia oddechowe były elementem codziennych aktywności, a nie przymusem. Oto kilka wskazówek: Zachęcaj, ale nie zmuszaj – dzieci najlepiej uczą się przez zabawę. Bądź wzorem – jeśli dziecko widzi, że oddychasz spokojnie, samo zacznie to robić. Włącz ćwiczenia do codziennych rytuałów – np. przed snem lub podczas zabawy. Obserwuj dziecko – zwróć uwagę, czy jego usta są zamknięte, a język w prawidłowej pozycji. Gdzie szukać profesjonalnej pomocy? Jeśli masz wątpliwości dotyczące oddychania swojego dziecka lub chcesz nauczyć się skutecznych technik oddechowych, warto skorzystać z profesjonalnej pomocy. W Centrum Terapii Holistycznej w Lesznie prowadzę: indywidualne terapie oddechowe dla dzieci, młodzieży i dorosłych, warsztaty oddechowe dla rodziców i dzieci, program WDECH I WYDECH wspierający prawidłowy oddech dzieci w żłobkach. 📍 Skontaktuj się ze mną przez stronę: www.centrumholistyczne.com Jagoda Data-Roszak
    Jak wygląda pierwsza doba noworodka?

    Jak wygląda pierwsza doba noworodka?

    Weronika Rześna Neonatologiczna Z chwilą porodu dla każdej rodziny zaczyna się nowy etap w życiu. Po 9 miesiącach oczekiwania rodzice mogą w końcu zobaczyć, poznać i dotknąć swoje nowonarodzone dziecko, które do tej pory oglądali na zdjęciach USG. Kontakt skóra do skóry – pierwszy moment bliskości Noworodek bezpośrednio po porodzie położony jest na klatkę piersiową mamy – jest to moment rozpoczęcia niezwykle istotnego kontaktu skóra do skóry. W tym czasie wykonuje się wiele czynności, m.in. po ustąpieniu tętnienia pępowiny (około 1 minuty od porodu), następuje odpępnienie – położna zakłada klamerkę na pępowinie bliżej brzuszka dziecka, a tata może przeciąć pępowinę. Jeśli stan zdrowia dziecka i mamy na to pozwala, kontakt skóra do skóry trwa nieprzerwanie przez 2 godziny na sali porodowej. Ten czas ma ogromne znaczenie dla dziecka, ponieważ ma na celu kolonizację florą bakteryjną mamy, zapewnienie ciepła i bezpieczeństwa, stabilizację parametrów życiowych (oddechu, temperatury, saturacji), a także zniwelowanie reakcji stresowej po porodzie. Dla mamy kontakt ten jest ważny, ponieważ sprzyja nawiązaniu więzi z dzieckiem, zmniejsza ryzyko wystąpienia depresji poporodowej oraz obniża stres okołoporodowy. Jeśli kontakt z mamą jest niemożliwy, dziecko może być położone na klatce piersiowej taty lub innej bliskiej osoby Pierwsze karmienie piersią To również moment pierwszego przystawienia dziecka do piersi, aby pobrało siarę –  pierwsze mleko, które powinno zapewnić noworodkowi odpowiedni poziom glikemii oraz dostarcza przeciwciała. Pierwsze karmienie rozbudza laktację u mamy i zmniejsza ryzyko krwotoku poporodowego, gdyż ssanie piersi powoduje obkurczanie macicy poprzez wyrzut oksytocyny. Pierwsze badania i procedury medyczne Na sali porodowej u noworodka zakładane są opaski identyfikacyjne oraz wykonywana jest profilaktyka przedniego odcinka oka – Zabieg Credego, czyli aplikacja maści do oka, aby zapobiec infekcji bakteryjnej. Po pierwszych dwóch godzinach spędzonych na bloku porodowym, mama i dziecko są przenoszeni na oddział położniczo-noworodkowy, gdzie pozostaną do czasu wypisu ze szpitala. Pierwsza doba – poznanie noworodka Pierwsza doba to czas na pierwsze poznanie się mamy i dziecka. Noworodek zwykle jest spokojny, odpoczywa po trudach porodu. W ciągu pierwszych 24 godzin wykonuje się test pulsoksymetryczny, sprawdzający saturację krwi i czynność serca, a także pomiary masy i długości ciała, obwodu główki i brzucha. W pierwszych 12 godzinach dziecko badane jest przez neonatologa lub pediatrę. Po pozytywnej kwalifikacji i zgodzie rodziców, wykonywane są szczepienia przeciw WZW B oraz podawana jest witamina K. Karmienie noworodka w pierwszej dobie W trakcie tej doby następuje również pierwsze przystawienie dziecka do piersi i ssanie. Noworodek w pierwszych dwóch godzinach po porodzie jest zazwyczaj bardzo aktywny, możemy zaobserwować odruch Breast Crawl –  dziecko samodzielnie pełznie w kierunku piersi mamy, odpychając się nogami od jej brzucha, aby podjąć próbę ssania. Jeśli noworodek ssał aktywnie zaraz po porodzie, może nie być głodny przez kolejne 12 godzin, jednak należy go zachęcać do ssania w ciągu 6 godzin po porodzie. Następne karmienia odbywają się co 3 godziny, proponując dziecku obie piersi na jedno karmienie. W kolejnych dobach noworodek powinien być karmiony 8-12 razy na dobę, w tym 1-2 karmienia w nocy. Przed karmieniem należy sprawdzić, czy pieluszka jest sucha, co pomoże rozbudzić dziecko i zapewni mu komfort w trakcie jedzenia. Obserwacja oznak głodu Obserwacja dziecka od pierwszych chwil jest bardzo ważna – może ona pomóc w rozpoznawaniu oznak głodu, takich jak otwieranie buzi, wysuwanie języka, przekręcanie główki na boki, ssanie paluszków czy piąstek. Płacz jest późnym objawem głodu i lepiej go unikać, ponieważ zdenerwowane dziecko trudniej przystawić do piersi. Znaczenie spokoju i bliskości Pierwsza doba to czas, kiedy dziecko szuka kontaktu z mamą, ponieważ czuje się przy niej najbezpieczniej. Otoczenie, w którym się rodzi, jest dla noworodka nowe i nieznane, dlatego spokój, ciepło i cierpliwość w tych pierwszych chwilach mają ogromne znaczenie. Weronika Rześna
    Weronika Rześna Neonatologiczna Z chwilą porodu dla każdej rodziny zaczyna się nowy etap w życiu. Po 9 miesiącach oczekiwania rodzice mogą w końcu zobaczyć, poznać i dotknąć swoje nowonarodzone dziecko, które do tej pory oglądali na zdjęciach USG. Kontakt skóra do skóry – pierwszy moment bliskości Noworodek bezpośrednio po porodzie położony jest na klatkę piersiową mamy – jest to moment rozpoczęcia niezwykle istotnego kontaktu skóra do skóry. W tym czasie wykonuje się wiele czynności, m.in. po ustąpieniu tętnienia pępowiny (około 1 minuty od porodu), następuje odpępnienie – położna zakłada klamerkę na pępowinie bliżej brzuszka dziecka, a tata może przeciąć pępowinę. Jeśli stan zdrowia dziecka i mamy na to pozwala, kontakt skóra do skóry trwa nieprzerwanie przez 2 godziny na sali porodowej. Ten czas ma ogromne znaczenie dla dziecka, ponieważ ma na celu kolonizację florą bakteryjną mamy, zapewnienie ciepła i bezpieczeństwa, stabilizację parametrów życiowych (oddechu, temperatury, saturacji), a także zniwelowanie reakcji stresowej po porodzie. Dla mamy kontakt ten jest ważny, ponieważ sprzyja nawiązaniu więzi z dzieckiem, zmniejsza ryzyko wystąpienia depresji poporodowej oraz obniża stres okołoporodowy. Jeśli kontakt z mamą jest niemożliwy, dziecko może być położone na klatce piersiowej taty lub innej bliskiej osoby Pierwsze karmienie piersią To również moment pierwszego przystawienia dziecka do piersi, aby pobrało siarę –  pierwsze mleko, które powinno zapewnić noworodkowi odpowiedni poziom glikemii oraz dostarcza przeciwciała. Pierwsze karmienie rozbudza laktację u mamy i zmniejsza ryzyko krwotoku poporodowego, gdyż ssanie piersi powoduje obkurczanie macicy poprzez wyrzut oksytocyny. Pierwsze badania i procedury medyczne Na sali porodowej u noworodka zakładane są opaski identyfikacyjne oraz wykonywana jest profilaktyka przedniego odcinka oka – Zabieg Credego, czyli aplikacja maści do oka, aby zapobiec infekcji bakteryjnej. Po pierwszych dwóch godzinach spędzonych na bloku porodowym, mama i dziecko są przenoszeni na oddział położniczo-noworodkowy, gdzie pozostaną do czasu wypisu ze szpitala. Pierwsza doba – poznanie noworodka Pierwsza doba to czas na pierwsze poznanie się mamy i dziecka. Noworodek zwykle jest spokojny, odpoczywa po trudach porodu. W ciągu pierwszych 24 godzin wykonuje się test pulsoksymetryczny, sprawdzający saturację krwi i czynność serca, a także pomiary masy i długości ciała, obwodu główki i brzucha. W pierwszych 12 godzinach dziecko badane jest przez neonatologa lub pediatrę. Po pozytywnej kwalifikacji i zgodzie rodziców, wykonywane są szczepienia przeciw WZW B oraz podawana jest witamina K. Karmienie noworodka w pierwszej dobie W trakcie tej doby następuje również pierwsze przystawienie dziecka do piersi i ssanie. Noworodek w pierwszych dwóch godzinach po porodzie jest zazwyczaj bardzo aktywny, możemy zaobserwować odruch Breast Crawl –  dziecko samodzielnie pełznie w kierunku piersi mamy, odpychając się nogami od jej brzucha, aby podjąć próbę ssania. Jeśli noworodek ssał aktywnie zaraz po porodzie, może nie być głodny przez kolejne 12 godzin, jednak należy go zachęcać do ssania w ciągu 6 godzin po porodzie. Następne karmienia odbywają się co 3 godziny, proponując dziecku obie piersi na jedno karmienie. W kolejnych dobach noworodek powinien być karmiony 8-12 razy na dobę, w tym 1-2 karmienia w nocy. Przed karmieniem należy sprawdzić, czy pieluszka jest sucha, co pomoże rozbudzić dziecko i zapewni mu komfort w trakcie jedzenia. Obserwacja oznak głodu Obserwacja dziecka od pierwszych chwil jest bardzo ważna – może ona pomóc w rozpoznawaniu oznak głodu, takich jak otwieranie buzi, wysuwanie języka, przekręcanie główki na boki, ssanie paluszków czy piąstek. Płacz jest późnym objawem głodu i lepiej go unikać, ponieważ zdenerwowane dziecko trudniej przystawić do piersi. Znaczenie spokoju i bliskości Pierwsza doba to czas, kiedy dziecko szuka kontaktu z mamą, ponieważ czuje się przy niej najbezpieczniej. Otoczenie, w którym się rodzi, jest dla noworodka nowe i nieznane, dlatego spokój, ciepło i cierpliwość w tych pierwszych chwilach mają ogromne znaczenie. Weronika Rześna
    Czy można nosić dziecko w chuście lub nosidle przodem do świata? Fakty i mity

    Czy można nosić dziecko w chuście lub nosidle przodem do świata? Fakty i mity

    Wanda Hałuniewicz Doula, Certyfikowany Doradca Noszenia W Chustach I Nosidłach, Instruktor Masażu Niemowlęcego, Instruktorka Hipnorodzenia Pracując z początkującymi rodzicami, często słyszę pytanie: „A czy można dziecko nosić tak, żeby coś widziało? Przodem do świata. Przecież tak to ona/on nic nie widzi…” Przyjrzyjmy się, czy rzeczywiście dzieci potrzebują widzieć i czy pozycja przodem do świata jest dla nich odpowiednia. Zapraszam Was do zmiany sposobu patrzenia na noworodka i małe niemowlę – nie przez pryzmat naszych potrzeb i odczuć, ale oczami maluszka. Dlaczego? Dorosłym wydaje się, że musi być nieciekawe i nudne wpatrywać się cały czas w klatkę piersiową, a ewentualnie w twarz rodzica – ale czy rzeczywiście tak jest? Czy maluchy potrzebują „więcej wrażeń”? Jakie są potrzeby noworodka czy małego niemowlaka?  Na tym etapie rozwoju dzieci mają silną potrzebę przywierania do ciała rodzica i ogólną potrzebę bliskości. Zaspokajanie tych potrzeb jest kluczowe dla prawidłowego rozwoju mózgu dziecka. Może spotkaliście się z teorią „czwartego trymestru”, która mówi, że idealnie byłoby, gdyby dziecko pierwsze trzy miesiące po urodzeniu spędziło blisko ciała. Upierałabym się, żeby zostało “na ciele”, bo to jednak jest różnica 😉 rodzica – w kontakcie, w bliskości, przywierając do dorosłego. Zrozumienie tych potrzeb ułatwia ich respektowanie i pozwala unikać frustracji z powodu tego, że dziecko chce być noszone na rękach. W pozycji przodem do świata dajemy co prawda bliskość, ale nie zaspokajamy potrzeby przywierania. Dodatkowo, opiekun nie jest w polu widzenia dziecka, co wpływa na brak poczucia bezpieczeństwa.  Warto przyjrzeć się również rozwojowi wzroku. W pierwszych tygodniach życia wzrok dziecka jest bardzo słaby, a ostro widzi ono jedynie na niewielką odległość. Rozwój wzroku, umożliwiający „zainteresowanie światem” (rozwój akomodacji oka), zachodzi około piątego miesiąca życia. Dlatego nie należy obawiać się, że dziecko noszone brzuchem do naszego brzucha nic nie widzi – to, co najważniejsze, czyli twarz opiekuna, widać najlepiej właśnie w tej pozycji! W przypadku większego dziecka proponuję noszenie na plecach – nadal brzuchem do ciała rodzica. W tej pozycji łączymy dziecięcą potrzebę wzrokowego poznawania świata z rodzicielską troską o układ ruchu. O co chodzi z układem ruchu?  Noworodek i niemowlak nie są po prostu „małymi ludźmi” – ich ciała są niedojrzałe, a proporcje różnią się od dorosłych. Kręgosłup jest miękki, pozbawiony krzywizn charakterystycznych dla dorosłego kręgosłupa, stawy biodrowe są chrzęstne, a mięśnie znacznie słabsze. Głowa jest ciężka i niestabilna, stanowiąc około 1/3 masy ciała dziecka. Te cechy kształtują wybór odpowiedniej pozycji do noszenia. Z powodu niedojrzałości kręgosłupa, należy zadbać o bezpieczną pozycję – fizjologiczną kifozę, czyli ułożenie kręgosłupa w literę „C”. Małe biodra potrzebują pozycji żabki (zgięciowo-odwiedzeniowej) dla prawidłowego rozwoju. Noszenie przodem do świata, (szczególnie)to słowo zmienia wymowę mojej wypowiedzi, więc jeśli ma być w ten sposób przeredagowana, proszę o usunięcie słowa “szczególnie” w chustach czy nosidłach, nie zapewnia dziecku odpowiedniego wsparcia. W tej pozycji głowa nie jest stabilizowana, a ciało dziecka „wisi na kroczu” zamiast być otulone i wsparte równomiernie. Noszenie przodem do rodzica umożliwia dziecku aktywność mięśniową – ciało jest zebrane do centrum, a nie zwisa bezwładnie. Nie dla noszenia przodem do świata Dodatkowym argumentem przeciwko noszeniu przodem do świata jest narażenie dziecka na nadmiar bodźców. Małe dzieci nie potrafią same ocenić, że „mają dość” – mechanizm ten rozwija się później. Noszenie przodem do rodzica chroni dziecko przed przebodźcowaniem, które może objawiać się niepokojem. Ten akapit został mocno skrócony i, w moim odczuciu, nie oddaje tego, co chciałam przekazać. Rozumiem potrzebę skrócenia, ale nie chciałabym zmieniać wymowy artykułu. Zostaje jeszcze jeden aspekt – wygoda rodzica. Noszenie brzuchem do naszego ciała pozwala prawidłowo dociągnąć chustę i odciążyć nasze ciało poprzez rozłożenie ciężaru na ramionach i na biodrach. W noszeniu przodem do świata nie da się tego zrealizować – nie da się dobrze otulić małego ciałka i równomiernie dociągnąć chusty, w nosidle za to dziecko porusza stale kończynami, co też nie wpływa pozytywnie na komfort noszącego. Noszenie dzieci to cudowna przygoda, podobnie jak całe rodzicielstwo! Wystarczy spojrzeć na świat oczami dziecka. Mam nadzieję, że udało mi się pokazać Wam, że dziecko noszone brzuchem do brzucha wcale nie będzie nieszczęśliwe. Wszystkiego dobrego na Waszych rodzicielskich ścieżkach! Wanda Hałuniewicz
    Wanda Hałuniewicz Doula, Certyfikowany Doradca Noszenia W Chustach I Nosidłach, Instruktor Masażu Niemowlęcego, Instruktorka Hipnorodzenia Pracując z początkującymi rodzicami, często słyszę pytanie: „A czy można dziecko nosić tak, żeby coś widziało? Przodem do świata. Przecież tak to ona/on nic nie widzi…” Przyjrzyjmy się, czy rzeczywiście dzieci potrzebują widzieć i czy pozycja przodem do świata jest dla nich odpowiednia. Zapraszam Was do zmiany sposobu patrzenia na noworodka i małe niemowlę – nie przez pryzmat naszych potrzeb i odczuć, ale oczami maluszka. Dlaczego? Dorosłym wydaje się, że musi być nieciekawe i nudne wpatrywać się cały czas w klatkę piersiową, a ewentualnie w twarz rodzica – ale czy rzeczywiście tak jest? Czy maluchy potrzebują „więcej wrażeń”? Jakie są potrzeby noworodka czy małego niemowlaka?  Na tym etapie rozwoju dzieci mają silną potrzebę przywierania do ciała rodzica i ogólną potrzebę bliskości. Zaspokajanie tych potrzeb jest kluczowe dla prawidłowego rozwoju mózgu dziecka. Może spotkaliście się z teorią „czwartego trymestru”, która mówi, że idealnie byłoby, gdyby dziecko pierwsze trzy miesiące po urodzeniu spędziło blisko ciała. Upierałabym się, żeby zostało “na ciele”, bo to jednak jest różnica 😉 rodzica – w kontakcie, w bliskości, przywierając do dorosłego. Zrozumienie tych potrzeb ułatwia ich respektowanie i pozwala unikać frustracji z powodu tego, że dziecko chce być noszone na rękach. W pozycji przodem do świata dajemy co prawda bliskość, ale nie zaspokajamy potrzeby przywierania. Dodatkowo, opiekun nie jest w polu widzenia dziecka, co wpływa na brak poczucia bezpieczeństwa.  Warto przyjrzeć się również rozwojowi wzroku. W pierwszych tygodniach życia wzrok dziecka jest bardzo słaby, a ostro widzi ono jedynie na niewielką odległość. Rozwój wzroku, umożliwiający „zainteresowanie światem” (rozwój akomodacji oka), zachodzi około piątego miesiąca życia. Dlatego nie należy obawiać się, że dziecko noszone brzuchem do naszego brzucha nic nie widzi – to, co najważniejsze, czyli twarz opiekuna, widać najlepiej właśnie w tej pozycji! W przypadku większego dziecka proponuję noszenie na plecach – nadal brzuchem do ciała rodzica. W tej pozycji łączymy dziecięcą potrzebę wzrokowego poznawania świata z rodzicielską troską o układ ruchu. O co chodzi z układem ruchu?  Noworodek i niemowlak nie są po prostu „małymi ludźmi” – ich ciała są niedojrzałe, a proporcje różnią się od dorosłych. Kręgosłup jest miękki, pozbawiony krzywizn charakterystycznych dla dorosłego kręgosłupa, stawy biodrowe są chrzęstne, a mięśnie znacznie słabsze. Głowa jest ciężka i niestabilna, stanowiąc około 1/3 masy ciała dziecka. Te cechy kształtują wybór odpowiedniej pozycji do noszenia. Z powodu niedojrzałości kręgosłupa, należy zadbać o bezpieczną pozycję – fizjologiczną kifozę, czyli ułożenie kręgosłupa w literę „C”. Małe biodra potrzebują pozycji żabki (zgięciowo-odwiedzeniowej) dla prawidłowego rozwoju. Noszenie przodem do świata, (szczególnie)to słowo zmienia wymowę mojej wypowiedzi, więc jeśli ma być w ten sposób przeredagowana, proszę o usunięcie słowa “szczególnie” w chustach czy nosidłach, nie zapewnia dziecku odpowiedniego wsparcia. W tej pozycji głowa nie jest stabilizowana, a ciało dziecka „wisi na kroczu” zamiast być otulone i wsparte równomiernie. Noszenie przodem do rodzica umożliwia dziecku aktywność mięśniową – ciało jest zebrane do centrum, a nie zwisa bezwładnie. Nie dla noszenia przodem do świata Dodatkowym argumentem przeciwko noszeniu przodem do świata jest narażenie dziecka na nadmiar bodźców. Małe dzieci nie potrafią same ocenić, że „mają dość” – mechanizm ten rozwija się później. Noszenie przodem do rodzica chroni dziecko przed przebodźcowaniem, które może objawiać się niepokojem. Ten akapit został mocno skrócony i, w moim odczuciu, nie oddaje tego, co chciałam przekazać. Rozumiem potrzebę skrócenia, ale nie chciałabym zmieniać wymowy artykułu. Zostaje jeszcze jeden aspekt – wygoda rodzica. Noszenie brzuchem do naszego ciała pozwala prawidłowo dociągnąć chustę i odciążyć nasze ciało poprzez rozłożenie ciężaru na ramionach i na biodrach. W noszeniu przodem do świata nie da się tego zrealizować – nie da się dobrze otulić małego ciałka i równomiernie dociągnąć chusty, w nosidle za to dziecko porusza stale kończynami, co też nie wpływa pozytywnie na komfort noszącego. Noszenie dzieci to cudowna przygoda, podobnie jak całe rodzicielstwo! Wystarczy spojrzeć na świat oczami dziecka. Mam nadzieję, że udało mi się pokazać Wam, że dziecko noszone brzuchem do brzucha wcale nie będzie nieszczęśliwe. Wszystkiego dobrego na Waszych rodzicielskich ścieżkach! Wanda Hałuniewicz
    Jak przygotować psa na przyjście dziecka? Porady dla przyszłych rodziców

    Jak przygotować psa na przyjście dziecka? Porady dla przyszłych rodziców

    Małgorzata Bieniek Behawiorystka, Zoopsycholog Psów Planujesz powiększyć rodzinę i masz psa? To wspaniała wiadomość! Relacja między dzieckiem a psem może być niezwykle wzbogacająca dla obu stron. Jednak wymaga odpowiedniego przygotowania. Jak sprawić, by pierwsze spotkanie przebiegło pomyślnie i by pies zaakceptował nowego członka rodziny? Czy pies może pokochać dziecko? Oczywiście! Psy są zwierzętami bardzo towarzyskimi i potrafią nawiązać silne więzi z ludźmi. Jednak nie każdy pies od razu zaakceptuje dziecko. Ważne jest, aby odpowiednio przygotować psa na tę zmianę. Jak przygotować psa na pojawienie się dziecka? Konsultacja z behawiorystą: Behawiorysta pomoże zidentyfikować potencjalne problemy w zachowaniu psa i doradzi, jak je rozwiązać. Szkolenie: Naucz psa podstawowych komend, takich jak „zostaw”, „na miejsce”, „zostań”, które przydadzą się podczas opieki nad dzieckiem. Socjalizacja: Stopniowo przyzwyczajaj psa do nowych dźwięków, zapachów i sytuacji, które mogą wystąpić po urodzeniu dziecka. Azyl dla psa: Zapewnij psu spokojne miejsce, gdzie będzie mógł się wycofać, gdy będzie potrzebował odpoczynku. Pierwsze spotkanie: Pierwsze spotkanie psa z dzieckiem powinno odbyć się w spokojnej atmosferze, pod nadzorem dorosłych. Na co zwrócić uwagę podczas pierwszego spotkania? Spokój: Zachowaj spokój, ponieważ pies doskonale wyczuwa Twoje emocje. Kontrola: Zawsze bądź blisko, gdy pies zbliża się do dziecka i czuwaj nad jego reakcją. Nagrody: Nagradzaj psa za dobre zachowanie. Cierpliwość: Przygotowanie psa na nową sytuację wymaga czasu i cierpliwości. Dlaczego warto skonsultować się z behawiorystą? Behawiorysta pomoże Ci: Zidentyfikować potencjalne problemy: Behawiorysta oceni zachowanie Twojego psa i wskaże, na co zwrócić szczególną uwagę. Dobrać odpowiednie metody szkolenia: Każdy pies jest inny, dlatego ważne jest, aby dostosować metody szkolenia do indywidualnych potrzeb zwierzęcia. Zminimalizować stres: Behawiorysta pomoże Ci stworzyć bezpieczne i komfortowe środowisko dla Twojego psa i dziecka. Pamiętaj Każdy pies jest inny: Może potrzebować indywidualnie dopasowanego planu pracy. Cierpliwość: Budowanie pozytywnej relacji między psem a dzieckiem wymaga czasu i cierpliwości. Bezpieczeństwo: Przede wszystkim zadbaj o bezpieczeństwo dziecka. Nigdy nie zostawiaj psa samego z dzieckiem, nawet na chwilę. Współpraca z behawiorystą pozwoli Ci cieszyć się szczęśliwą rodziną, w której zarówno dziecko, jak i pies będą czuli się bezpiecznie i kochane. Małgorzata Bieniek
    Małgorzata Bieniek Behawiorystka, Zoopsycholog Psów Planujesz powiększyć rodzinę i masz psa? To wspaniała wiadomość! Relacja między dzieckiem a psem może być niezwykle wzbogacająca dla obu stron. Jednak wymaga odpowiedniego przygotowania. Jak sprawić, by pierwsze spotkanie przebiegło pomyślnie i by pies zaakceptował nowego członka rodziny? Czy pies może pokochać dziecko? Oczywiście! Psy są zwierzętami bardzo towarzyskimi i potrafią nawiązać silne więzi z ludźmi. Jednak nie każdy pies od razu zaakceptuje dziecko. Ważne jest, aby odpowiednio przygotować psa na tę zmianę. Jak przygotować psa na pojawienie się dziecka? Konsultacja z behawiorystą: Behawiorysta pomoże zidentyfikować potencjalne problemy w zachowaniu psa i doradzi, jak je rozwiązać. Szkolenie: Naucz psa podstawowych komend, takich jak „zostaw”, „na miejsce”, „zostań”, które przydadzą się podczas opieki nad dzieckiem. Socjalizacja: Stopniowo przyzwyczajaj psa do nowych dźwięków, zapachów i sytuacji, które mogą wystąpić po urodzeniu dziecka. Azyl dla psa: Zapewnij psu spokojne miejsce, gdzie będzie mógł się wycofać, gdy będzie potrzebował odpoczynku. Pierwsze spotkanie: Pierwsze spotkanie psa z dzieckiem powinno odbyć się w spokojnej atmosferze, pod nadzorem dorosłych. Na co zwrócić uwagę podczas pierwszego spotkania? Spokój: Zachowaj spokój, ponieważ pies doskonale wyczuwa Twoje emocje. Kontrola: Zawsze bądź blisko, gdy pies zbliża się do dziecka i czuwaj nad jego reakcją. Nagrody: Nagradzaj psa za dobre zachowanie. Cierpliwość: Przygotowanie psa na nową sytuację wymaga czasu i cierpliwości. Dlaczego warto skonsultować się z behawiorystą? Behawiorysta pomoże Ci: Zidentyfikować potencjalne problemy: Behawiorysta oceni zachowanie Twojego psa i wskaże, na co zwrócić szczególną uwagę. Dobrać odpowiednie metody szkolenia: Każdy pies jest inny, dlatego ważne jest, aby dostosować metody szkolenia do indywidualnych potrzeb zwierzęcia. Zminimalizować stres: Behawiorysta pomoże Ci stworzyć bezpieczne i komfortowe środowisko dla Twojego psa i dziecka. Pamiętaj Każdy pies jest inny: Może potrzebować indywidualnie dopasowanego planu pracy. Cierpliwość: Budowanie pozytywnej relacji między psem a dzieckiem wymaga czasu i cierpliwości. Bezpieczeństwo: Przede wszystkim zadbaj o bezpieczeństwo dziecka. Nigdy nie zostawiaj psa samego z dzieckiem, nawet na chwilę. Współpraca z behawiorystą pozwoli Ci cieszyć się szczęśliwą rodziną, w której zarówno dziecko, jak i pies będą czuli się bezpiecznie i kochane. Małgorzata Bieniek
    Jak kreatywnie bawić się z niemowlakiem?

    Jak kreatywnie bawić się z niemowlakiem?

    Dagmara Stolarczyk Autorka Bloga Dla Rodziców Dziubdziak.pl Uwielbiam bawić się z niemowlakami. Takie maluszki czerpią ogromną radość z najprostszych zabaw. Przez pierwsze cztery miesiące wiele dzieciom nie potrzeba więcej niż obecności rodzica. Wystarczy twarz mamy lub taty, kontakt wzrokowy, delikatne kołysanie, masażyki, śpiewanie, robienie min czy przytulanie. To proste czynności, które budują bliskość i stymulują rozwój maluszka. Pierwsze wspólne chwile to czas radości i czułości, które mają ogromne znaczenie dla dziecka. Około piątego miesiąca życia można zacząć wprowadzać pierwsze zabawki. Nie muszą być to drogie gadżety. Doskonale sprawdzą się przedmioty codziennego użytku: butelki z wodą, ryżem, kuchenna rękawica czy lusterko. Z gotowych zabawek warto wybrać piłki sensoryczne, książeczki kontrastowe, szeleszczące lub kąpielowe. Takie proste rozwiązania pomagają dziecku w odkrywaniu świata poprzez różnorodne bodźce. Zabawki dla najmłodszych Zabawki domowej roboty mogą dostarczyć mnóstwo radości. Grzechotki możesz zrobić samodzielnie – wystarczy kilka butelek po wodzie, do których wsypiesz ziarna kawy, soczewicę, kaszę lub ryż. Możesz również dodać wodę i olej, tworząc ciekawe efekty wizualne i dźwiękowe. Takie zabawki stymulują rozwój sensoryczny dziecka, a ich przygotowanie jest szybkie i proste. Piłki są idealne do zabaw na brzuszku. Można je turlać, podrzucać, chwytać, a później – gdy dziecko zaczyna raczkować – zachęcać malucha do podążania za nią. W sklepach znajdziesz różne rodzaje: piłki sensoryczne, plażowe, miękkie lub z gumy. Piłki mogą również służyć do masażu i nauki świadomości własnego ciała. Wystarczy delikatnie masować dziecko piłką, nazywając przy tym części ciała – to świetny sposób na połączenie zabawy z edukacją. Strojenie min to kolejna prosta i zabawna aktywność. Dodaj do min odpowiednie samogłoski, np. przy radości – aaa, przy zaskoczeniu – uuu, a przy udawaniu śpiewaczki operowej – ooo. Dzięki temu dziecko zaczyna rozumieć dźwięki i emocje, a także rozwija aparat mowy. Warto dodawać do tej zabawy różne dźwięki, takie jak parskanie konia, warkot samochodu czy naśladowanie syren alarmowych. Zabawki kuchenne i sensoryczne Kuchnia to skarbnica pomysłów na zabawy. Miska i drewniana łyżka mogą stać się bębenkiem, co dostarczy dziecku mnóstwo radości. Ta sama miska może służyć do wkładania i wyjmowania z niej różnych przedmiotów, co rozwija koordynację ręka-oko. Plastikowe kubki po jogurtach mogą pełnić rolę klocków, a pudełka z zakrętkami są idealne do ćwiczenia otwierania i zamykania. Takie proste przedmioty domowego użytku stymulują rozwój manualny dziecka, a jednocześnie dostarczają wielu radości. Do zabaw sensorycznych świetnie nadają się ugotowany makaron, galaretka czy inne miękkie materiały. Dzieci uwielbiają poznawać nowe faktury i konsystencje, co jest kluczowe dla ich rozwoju poznawczego. Kartonowe pudełko to kolejny pomysł na kreatywną zabawę. Na początku możesz wykorzystać otwarte pudełko, do którego dziecko będzie wkładać i wyjmować różne przedmioty. Z czasem zrób w pudełku dziurę, przez którą dziecko będzie mogło wrzucać zabawki. Do jednej ze stron pudełka można przykleić skrawki materiałów o różnych fakturach, takich jak folia, gąbka, trawa czy wełna, co dodatkowo stymuluje zmysły dziecka. Możesz również dodać rolkę po ręczniku papierowym i wrzucać przez nią przedmioty, co rozwinie koordynację i zdolności manualne malucha. Jak dobierać zabawy? Najważniejsze przy wyborze zabaw jest intuicyjne podejście – obserwuj, co sprawia dziecku największą radość. Dobre zabawy to takie, które bawią zarówno dziecko, jak i rodzica. Wspólna zabawa to nie tylko sposób na spędzanie czasu, ale także na budowanie silnej więzi i wsparcie rozwoju malucha. Dagmara Stolarczyk
    Dagmara Stolarczyk Autorka Bloga Dla Rodziców Dziubdziak.pl Uwielbiam bawić się z niemowlakami. Takie maluszki czerpią ogromną radość z najprostszych zabaw. Przez pierwsze cztery miesiące wiele dzieciom nie potrzeba więcej niż obecności rodzica. Wystarczy twarz mamy lub taty, kontakt wzrokowy, delikatne kołysanie, masażyki, śpiewanie, robienie min czy przytulanie. To proste czynności, które budują bliskość i stymulują rozwój maluszka. Pierwsze wspólne chwile to czas radości i czułości, które mają ogromne znaczenie dla dziecka. Około piątego miesiąca życia można zacząć wprowadzać pierwsze zabawki. Nie muszą być to drogie gadżety. Doskonale sprawdzą się przedmioty codziennego użytku: butelki z wodą, ryżem, kuchenna rękawica czy lusterko. Z gotowych zabawek warto wybrać piłki sensoryczne, książeczki kontrastowe, szeleszczące lub kąpielowe. Takie proste rozwiązania pomagają dziecku w odkrywaniu świata poprzez różnorodne bodźce. Zabawki dla najmłodszych Zabawki domowej roboty mogą dostarczyć mnóstwo radości. Grzechotki możesz zrobić samodzielnie – wystarczy kilka butelek po wodzie, do których wsypiesz ziarna kawy, soczewicę, kaszę lub ryż. Możesz również dodać wodę i olej, tworząc ciekawe efekty wizualne i dźwiękowe. Takie zabawki stymulują rozwój sensoryczny dziecka, a ich przygotowanie jest szybkie i proste. Piłki są idealne do zabaw na brzuszku. Można je turlać, podrzucać, chwytać, a później – gdy dziecko zaczyna raczkować – zachęcać malucha do podążania za nią. W sklepach znajdziesz różne rodzaje: piłki sensoryczne, plażowe, miękkie lub z gumy. Piłki mogą również służyć do masażu i nauki świadomości własnego ciała. Wystarczy delikatnie masować dziecko piłką, nazywając przy tym części ciała – to świetny sposób na połączenie zabawy z edukacją. Strojenie min to kolejna prosta i zabawna aktywność. Dodaj do min odpowiednie samogłoski, np. przy radości – aaa, przy zaskoczeniu – uuu, a przy udawaniu śpiewaczki operowej – ooo. Dzięki temu dziecko zaczyna rozumieć dźwięki i emocje, a także rozwija aparat mowy. Warto dodawać do tej zabawy różne dźwięki, takie jak parskanie konia, warkot samochodu czy naśladowanie syren alarmowych. Zabawki kuchenne i sensoryczne Kuchnia to skarbnica pomysłów na zabawy. Miska i drewniana łyżka mogą stać się bębenkiem, co dostarczy dziecku mnóstwo radości. Ta sama miska może służyć do wkładania i wyjmowania z niej różnych przedmiotów, co rozwija koordynację ręka-oko. Plastikowe kubki po jogurtach mogą pełnić rolę klocków, a pudełka z zakrętkami są idealne do ćwiczenia otwierania i zamykania. Takie proste przedmioty domowego użytku stymulują rozwój manualny dziecka, a jednocześnie dostarczają wielu radości. Do zabaw sensorycznych świetnie nadają się ugotowany makaron, galaretka czy inne miękkie materiały. Dzieci uwielbiają poznawać nowe faktury i konsystencje, co jest kluczowe dla ich rozwoju poznawczego. Kartonowe pudełko to kolejny pomysł na kreatywną zabawę. Na początku możesz wykorzystać otwarte pudełko, do którego dziecko będzie wkładać i wyjmować różne przedmioty. Z czasem zrób w pudełku dziurę, przez którą dziecko będzie mogło wrzucać zabawki. Do jednej ze stron pudełka można przykleić skrawki materiałów o różnych fakturach, takich jak folia, gąbka, trawa czy wełna, co dodatkowo stymuluje zmysły dziecka. Możesz również dodać rolkę po ręczniku papierowym i wrzucać przez nią przedmioty, co rozwinie koordynację i zdolności manualne malucha. Jak dobierać zabawy? Najważniejsze przy wyborze zabaw jest intuicyjne podejście – obserwuj, co sprawia dziecku największą radość. Dobre zabawy to takie, które bawią zarówno dziecko, jak i rodzica. Wspólna zabawa to nie tylko sposób na spędzanie czasu, ale także na budowanie silnej więzi i wsparcie rozwoju malucha. Dagmara Stolarczyk
    Noworodek nie oddycha – resuscytacja noworodka krok po kroku

    Noworodek nie oddycha – resuscytacja noworodka krok po kroku

    Adrian Zadorecki Ratownik Medyczny Resuscytacja krążeniowo-oddechowa (RKO) u noworodka to kluczowa umiejętność, która może uratować życie dziecka w nagłych sytuacjach. Poniżej znajdziesz szczegółowy przewodnik krok po kroku, jak postępować, gdy noworodek przestaje oddychać. Przyczyny zatrzymania oddechu u noworodka Noworodki mogą przestać oddychać z różnych powodów, w tym: Zadławienie Utonięcie Wady wrodzone Infekcje Resuscytacja Krok po kroku Sprawdź reakcję noworodka Delikatnie potrząśnij dziecko i sprawdź, czy reaguje na bodźce. Jeśli brak reakcji, natychmiast wezwij pomoc (112) lub poproś kogoś innego o wezwanie pomocy. Udrożnij drogi oddechowe Delikatnie odchyl głowę noworodka do tyłu, unosząc jego brodę, aby otworzyć drogi oddechowe. Sprawdź oddech Przez 10 sekund obserwuj klatkę piersiową, słuchaj i wyczuj oddech na policzku. Jeśli noworodek nie oddycha lub oddech jest nieprawidłowy, przejdź do następnego kroku. Wykonaj 5 wdechów ratowniczych Zakryj usta i nos dziecka swoimi ustami, delikatnie wdmuchując powietrze. Każdy wdech powinien trwać około 1 sekundy, z wystarczającą siłą, aby unieść klatkę piersiową noworodka. Rozpocznij uciskanie klatki piersiowej Używając dwóch palców (wskazującego i środkowego), uciskaj środek klatki piersiowej na głębokość około 1/3 poprzecznego wymiaru klatki piersiowej. Wykonuj 15 uciśnięć na 2 wdechy, z częstotliwością około 100-120 uciśnięć na minutę. Kontynuuj RKO Do momentu powrotu oddechu. Przyjazdu ambulansu. Utraty sił ratownika. Resuscytacja noworodka może wydawać się trudna, ale odpowiednia wiedza i szybka reakcja są kluczowe dla uratowania życia dziecka. Pamiętaj, aby regularnie odnawiać swoje umiejętności pierwszej pomocy poprzez kursy i szkolenia. Adrian Zadorecki
    Adrian Zadorecki Ratownik Medyczny Resuscytacja krążeniowo-oddechowa (RKO) u noworodka to kluczowa umiejętność, która może uratować życie dziecka w nagłych sytuacjach. Poniżej znajdziesz szczegółowy przewodnik krok po kroku, jak postępować, gdy noworodek przestaje oddychać. Przyczyny zatrzymania oddechu u noworodka Noworodki mogą przestać oddychać z różnych powodów, w tym: Zadławienie Utonięcie Wady wrodzone Infekcje Resuscytacja Krok po kroku Sprawdź reakcję noworodka Delikatnie potrząśnij dziecko i sprawdź, czy reaguje na bodźce. Jeśli brak reakcji, natychmiast wezwij pomoc (112) lub poproś kogoś innego o wezwanie pomocy. Udrożnij drogi oddechowe Delikatnie odchyl głowę noworodka do tyłu, unosząc jego brodę, aby otworzyć drogi oddechowe. Sprawdź oddech Przez 10 sekund obserwuj klatkę piersiową, słuchaj i wyczuj oddech na policzku. Jeśli noworodek nie oddycha lub oddech jest nieprawidłowy, przejdź do następnego kroku. Wykonaj 5 wdechów ratowniczych Zakryj usta i nos dziecka swoimi ustami, delikatnie wdmuchując powietrze. Każdy wdech powinien trwać około 1 sekundy, z wystarczającą siłą, aby unieść klatkę piersiową noworodka. Rozpocznij uciskanie klatki piersiowej Używając dwóch palców (wskazującego i środkowego), uciskaj środek klatki piersiowej na głębokość około 1/3 poprzecznego wymiaru klatki piersiowej. Wykonuj 15 uciśnięć na 2 wdechy, z częstotliwością około 100-120 uciśnięć na minutę. Kontynuuj RKO Do momentu powrotu oddechu. Przyjazdu ambulansu. Utraty sił ratownika. Resuscytacja noworodka może wydawać się trudna, ale odpowiednia wiedza i szybka reakcja są kluczowe dla uratowania życia dziecka. Pamiętaj, aby regularnie odnawiać swoje umiejętności pierwszej pomocy poprzez kursy i szkolenia. Adrian Zadorecki